Teatr22

Teatr dla siaredniaha kłasa

Apošnim časam rynkavyja adnosiny ŭsio macniej i macniej pranikajuć u minskija teatry.

Adna z prajaŭ takoha padychodu — vyznačeńnie ŭłasnaj metavaj aŭdytoryi. Naprykład, Dramatyčny teatr biełaruskaj armii musić davać śpiektakli niepasredna ŭ vajskovych častkach. Tamu bolšaść jaho pastanovak maksimalna prostyja, kamiernyja i mabilnyja. Novy dramatyčny, raźmieščany va Aŭtazavodskim rajonie, imkniecca zacikavić hledačoŭ, jakija žyvuć niedaloka. Adpaviedna, śpiektaklam ułaścivy akcent na pobytava-siamiejnyja ŭzajemaadnosiny hierojaŭ ź minimalnymi fiłasofskimi abahulnieńniami. A voś Teatr-studyja kinaakciora ŭziaŭ na siabie niaprostuju, ale ŭdziačnuju spravu: pryvabić na svaje pastanoŭki siaredni kłas. I spraŭlajecca ź joj cudoŭna.

Na maju dumku, hetamu kalektyvu ŭłaścivyja niekalki rysaŭ. Pierš za ŭsio, staŭka na toje, kab hledačy adpačyli paśla pracoŭnaha dnia. Niezdarma ŭ repiertuary pieravažajuć kamiedyi, detektyvy i mieładramy (pryčym dramaturhičnyja tvory žanrava transfarmujucca: naprykład, tvor Kareła Čapeka «Srodak Makropułasa», fiłasofskaja pjesa, pieratvarajecca ŭ detektyŭ). Naviednik Teatra-studyi musić abo ad dušy śmiajacca, abo ciškom vycirać sientymientalnyja ślozy. Darečy, za zadavalnieńnie treba płacić. Niezdarma ŭ Teatra-studyi samyja darahija kvitki siarod staličnych dramatyčnych teatraŭ.

Teatru-studyi kinaakciora taksama ŭłaścivaja roŭnaść, stabilnaść i peŭnaja pradkazalnaść śpiektaklaŭ. Hladač nie pavinien urešcie rabicca achviaraj ni zvyšsučasnaha pračytańnia, ni pobytavaj pošłaści abo siužetnaj banalnaści. Niezdarma apošnija premjery («№ 13», «Srodak Makropułasa», «Chto śmiajecca apošnim») pavodle ahulnaj skiravanaści šmat u čym padobnyja. U toj ža čas u repiertuary amal niama vidavočna pravalnych pastanovak, jakija b prymusili snobaŭ syści padčas dziejańnia. Tamu aŭdytoryja Teatra-studyi zastajecca stabilnaj.

Pieršaje značeńnie ŭ teatrach dla siaredniaha kłasa, viadoma ž, addajecca akcioram i tolki akcioram! Nijakaha režysiorskaha samavyjaŭleńnia! Pastanoŭščyki chutčej patrebnyja dla taho, kab nie sapsavać ahulny mizansceničny malunak i dapamahčy «zorkam» realizavać siabie. U bolšaści śpiektaklaŭ naŭrad ci znojdzieš režysiorskija adkryćci. Ale adnačasova sustrakajecca šerah udałych akciorskich rabot (naprykład, Uładzimir Miščančuk — Čarnavus śpiektakli «Chto śmiajecca apošnim»).

Pa vialikim rachunku, amal kožny biełaruski teatr pracuje ź siarednim kłasam i aryjentujecca na jaho kulturnyja patreby.
Ale častka kalektyvaŭ vymušanaja (choć by na słovach) aryjentavacca na etałonnyja ŭzory vysokaha mastactva i (adpaviedna mahčymaściam) imknucca da stvareńnia intelektualnaha praduktu. U adroźnieńnie ad ich Teatr-studyja kinaakciora adkryta pracuje na publiku i ščyra ličyć taki padychod svajoj hałoŭnaj vartaściu.

Asablivaści takoha padychodu całkam vyjaŭlajucca ŭ novaj premjery teatra — u «Biezymiennaj zorcy» Michaiła Siebaśćiana. Jaje aŭtar, rumynski prazaik, dramaturh, litaraturny krytyk, viadomy na postsavieckaj prastory mienavita dziakujučy hetamu tvoru. Dziejańnie ŭ «Biezymiennaj zorcy» pačynajecca ŭ 1930-ja hady na čyhunačnaj stancyi pravincyjnaha rumynskaha haradka, dzie navat nie spyniajucca ciahniki. Ale ŭ adzin ź dzion ekspres «Sinaja-Bucharest» robić prypynak, kab vysadzić bieźbiletnuju pasažyrku Monu (Valeryja Arłanava), jakaja sprabuje raspłacicca za prajezd fiškami z kazino. Tym časam na vakzał prychodzić miascovy školny nastaŭnik Maryn Miroju (Pavieł Charłančuk, zaprošany akcior Kupałaŭskaha teatra)…

Isnujuć dźvie najbolš viadomyja interpretacyi pjesy Siebaśćiana. Pieršaja ź ich naležyć Hieorhiju Taŭstanohavu. «Biezymiennaja zorka» (1956), vyrašanaja jak kamiedyja, zrabiłasia pieršym śpiektaklem, jaki režysior pastaviŭ u leninhradskim BDT, i simvalizavała pačatak ahromnistaj teatralnaj epochi ŭ hetym kalektyvie. Druhaja ŭvasoblenaja ŭ dvuchsieryjnym filmie Michaiła Kazakova (1978), dzie daminavali elehičnaść i śvietły sum. Na pośpiech stužki paŭpłyvała virtuoznaja ihra Ihara Kastaleŭskaha i Anastasii Viarcinskaj, jakija vykanali roli hałoŭnych hierojaŭ.

Mastacki kiraŭnik Teatra-studyi kinaakciora Alaksandr Jafremaŭ pajšoŭ pa šlachu, jaki čakała ad jaho pastajannaja publika. Žanr śpiektakla paznačany jak ramantyčnaja mieładrama. Adpaviedna, pierad hałoŭnymi vykanaŭcami stajali dźvie zadačy: uvasobić historyju kachańnia Mony i Maryna (= ramantyka) i adnačasova patłumačyć hledačam niepaźbiežnaść ich rasstańnia (= mieładrama).

U filmie hieroi I. Kastaleŭskaha i A. Viarcinskaj vyhladali jak ramantyki, dzivaki i žychary inšaj płaniety (mahčyma, toj samaj biezymiennaj zorki). Svaimi pavodzinami i ŭčynkami jany całkam adroźnivalisia jak ad pustych, niecikavych žycharoŭ horada, tak i ad cyničnaha siabra Mony Hryha, jaki pryjazdžaŭ za joju (u vykanańni samoha M. Kazakova). Tamu žycharki hetaha horada, jakija nie zrazumieli Maryna, vyklikali tolki spačuvańnie. A voś u śpiektakli Teatra-studyi pierad hledačami paŭstaje absalutny ziamny duet. U hieraini V. Arłanavaj jość ramantyka, ale niama dzivactva. U Maryna ŭ vykanańni P. Charłančuka chapaje dzivactva, ale amal adsutničaje ramantyka. U abodvuch vypadkach na karotkačasovaje ščaście hierojaŭ upłyvaje ščaślivy źbieh abstavinaŭ. Ale kali ŭ filmie na jaho ŭpłyvaje ŭnutranaje padabienstva charaktaraŭ, dyk u śpiektakli hetaha niama. Tamu Hryh (Viktar Rybčynski) absalutna maje racyju: uzajemaadnosiny Mony i Maryna apryjory asudžanyja i navat u niečym biessensoŭnyja.

Takuju ideju padkreślivaje i traktoŭka vobraza mademuaziel Kuku. U filmie M. Kazakova vykanaŭca hetaj roli Śviatłana Kručkova niekalkimi štrychami raskryła los svajoj hieraini. Chutčej za ŭsio, taja nie znajšła asabistaha ščaścia i chavała niaspraŭdžanyja mary pad maskaj ahresiŭnaści i zanudstva. U razhladanym śpiektakli hety vobraz vyviedzieny, badaj, tolki dla taho, kab prademanstravać ŭ mademuaziel (Łarysa Maršałava) poŭnuju adsutnaść hustu. A jašče pierakanać Monu — u budučyni jana moža zrabicca takoj ža, kali zastaniecca ŭ pravincyi.

Kali być piedantam, možna doŭha i zanudna pieraličvać sprečnyja momanty ŭ śpiektakli. Naprykład, pytańni vyklikaje scenahrafija Ihara Chruckaha. Pierš za ŭsio, jana nadzvyčaj pierahružanaja pobytavymi detalami. Akramia taho, dziejańnie śpiarša razhortvajecca ŭ kabiniecie načalnika stancyi (levaja častka sceny), potym u kvatery ŭ Maryna (pravaja častka). Tamu atrymlivajecca, što ŭvieś śpiektakl pałova sceny akazvajecca pustoj.

Možna krytykavać i inšyja momanty. Ale ci tak heta pryncypova? Pa vialikim rachunku, stvaralniki śpiektakla całkam dasiahnuli svajoj mety. Kali ŭ filmie za prostym siužetam chavałasia trahiedyja amal šekśpiraŭskaha maštabu, dyk na scenie Teatra-studyi ŭsio pieratvarajecca ŭ ramantyčnuju mieładramu.

Zhodna z tekstam Siebaśćiana, Mona, ubačyŭšy zornaje nieba i Vialikuju Miadźviedzicu, sa škadavańniem kaža: «Stolki ludziej žyvuć, nie bačyŭšy jaje». «Im tolki zdajecca, što jany žyvuć», — adkazvaje joj nastaŭnik. Napeŭna, hledačam Teatra-studyi kinaakciora, jakija nie hladziać staroje savieckaje kino i jakim niama z čym paraŭnoŭvać, taksama zdajecca, što jany bačyli sapraŭdnuju «Biezymiennuju zorku».

Kamientary2

Ciapier čytajuć

Pamiatajecie vypusknika instytuta FSB, jaki raskatvaŭ pa Hrodnie sa ściaham Navarosii? Ciapier jon staŭ varšaŭskim biznesmienam27

Pamiatajecie vypusknika instytuta FSB, jaki raskatvaŭ pa Hrodnie sa ściaham Navarosii? Ciapier jon staŭ varšaŭskim biznesmienam

Usie naviny →
Usie naviny

Prakopjeŭ: Źniźcie ŭzrovień čakańniaŭ. Ja nie baču nivodnaj abjektyŭnaj pryčyny, kab nastupała adliha13

Rasijanina zatrymali z 37 kiłahramami narkotykaŭ u Minsku2

Kudy biełarusy mohuć latać bieź vizy i bieź pierasadak?3

«Chtości ŭ kiraŭnictvie siłavikoŭ vyrašyŭ vyvieści Bialucina sa «spravy Aŭtuchoviča» i vykarystać inačaj»3

Zialenski padtrymaŭ Azierbajdžan u kanflikcie z Rasijaj2

U Viciebsku jość mohiłki, jakija ździŭlajuć raskošaj. Chto ž tam pachavany?8

Łukašenka zajaviŭ, što Łatuška nibyta chacieŭ spalić štab abjadnanaj apazicyi ŭ žniŭni 2020 hoda12

ZŠA prypyniajuć pastaŭki niekatoraha ŭzbrajeńnia Ukrainie4

U Biełarusi pradajuć łaźniu na kołach, pabudavanuju na bazie staroha «Miersiedesa». Kolki prosiać?1

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

Pamiatajecie vypusknika instytuta FSB, jaki raskatvaŭ pa Hrodnie sa ściaham Navarosii? Ciapier jon staŭ varšaŭskim biznesmienam27

Pamiatajecie vypusknika instytuta FSB, jaki raskatvaŭ pa Hrodnie sa ściaham Navarosii? Ciapier jon staŭ varšaŭskim biznesmienam

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić