«Ім складана прымаць дапамогу». Дзе будуць жыць палітвязні па прыездзе ў Еўрасаюз? Распыталі валанцёраў
Дэпартаваныя ва Украіну беларускія палітвязні толькі ў ноч на 18 снежня дабраліся да Варшавы, а раніцай да Вільні — многія правялі ў дарозе суткі. Вуліцы ля месцаў сустрэчы ў Варшаве і Вільні былі поўныя слёз і доўгачаканых абдымкаў. Важную ролю ў арганізацыі прыёму зняволеных адыгралі праваабаронцы і валанцёры.

У Польшчы вырашыла застацца большая частка з вызваленых 109 чалавек — 90 вязняў. Такое рашэнне яны прынялі наўпрост на польска-ўкраінскай мяжы, на памежным пераходзе «Ягадзін — Дарагуск», дзе арганізавалі прыём заяў на міжнародную ахову.


Іншыя людзі транзітам паехалі ў Літву. Віктар Бабарыка і Марыя Калеснікава, хутчэй за ўсё, адправяцца ў Германію.

Адна з валанцёрак, актывістка Наста Базар расказала «Нашай Ніве», што на базе Цэнтра беларускай салідарнасці людзі прайшлі рэгістрацыю. Людзі мелі магчымасць адразу звярнуцца да доктара ці псіхолага, атрымаць ежу, адзенне, цыгарэты і сім-карты.
«Частку людзей адразу забралі сваякі і сябры. Частку на першыя дні размесцяць у гасцініцы — у людзей будзе бясплатнае харчаванне. Наколькі мне вядома, пры неабходнасці ўсіх змогуць забяспечыць бясплатным жытлом на час да паўгода. Я заўважыла, што ўсім пакуль складана прымаць дапамогу. Мне здаецца, гэта рыса адметная для ўсіх беларусаў і беларусак. Калі мы ў бядзе, нам цяжка згаджацца на дапамогу. А гэтыя людзі, безумоўна, у ёй маюць патрэбу», — адзначыла Наста Базар.
Па інфармацыі «Нашай Нівы», тых, хто абраў паехаць у Літву, таксама расселяць па гатэлях ці кватэрах і забяспечаць харчаваннем.
Нягледзячы на цяжкую дарогу і самі ўмовы апошніх дзён, палітвязні аджартоўваліся. На прапанову валанцёраў прысесці на крэсла, адказвалі са смехам: «Ужо насядзеліся».
Літаратуразнаўца і палітолаг Аляксандр Фядута выйшаў з аўтобуса з кіёчкам. Асуджаны па справе змоўшчыкаў на 10 гадоў, за кратамі ён правёў чатыры гады і восем месяцаў. Пры гэтым ён таксама быў поўны гумару. На пытанне журналістаў пра стан здароўя, ён адказаў так: «Танцаваць я не магу. Але ў выпадку неабходнасці дайшоў бы сюды пешшу».

Віктар Бабарыка і Аляксандр Фядута адзначылі арганізаванасць працы валанцёраў і ва Украіне, і ў краінах ЕС і падзякавалі ўсім за падтрымку і дапамогу.

Ад любых іншых каментароў журналістам на гэты момант ён адмовіўся, спаслаўшыся на доўгі час у палоне.
Іншыя палітвязні таксама пакуль вырашылі ўстрымацца ад кантактаў з медыя, перажываючы за сваякоў у Беларусі.


Каментары