Пад Магілёвам заўважылі павука пагрозліва-яркага віду. Ці варта ад яго хавацца?
Укус госця, які прыбыў у Беларусь з цёплых краін, можа быць балючым.
Пад Магілёвам жыхары заўважылі незвычайнага для Беларусі павука — самку асы-павука, або аргіёпы Бруніха (Argiope bruennichi). Яе лёгка пазнаць па яркіх чорна-жоўтых палосах на брушку.
На відэа, апублікаваным мясцовым каналам, бачна, як яна ахоўвае кокан з будучым патомствам. Для Беларусі сустрэча з гэтым відам рэдкая, хаця ў апошнія гады яго ўсё часцей заўважаюць у розных рэгіёнах краіны.
Як выглядае і дзе жыве
Самкі аргіёпы даволі буйныя: даўжыня іх цела дасягае 15—25 мм. Яны заўсёды знаходзяцца ў цэнтры свайго павуціння, размяшчаючыся галавой уніз. Гэта адрознівае іх ад звыклых беларускіх крыжавікоў, якія часта хаваюцца ўбаку.
Самцы ў некалькі разоў меншыя і сціплей афарбаваныя — шэра-бурыя, таму амаль незаўважныя. Іх жыццё нялёгкае: дарослыя самцы перастаюць будаваць акуратныя сеткі, а замест гэтага адразу накіроўваюцца на пошукі самкі. Калі каля яе збіраецца некалькі прэтэндэнтаў, узнікаюць канфлікты. Дадайце сюды рызыку быць з’едзеным самкай — і стане зразумела, чаму выжываюць далёка не ўсе.
Ці небяспечны яго ўкус
Нягледзячы на грозны выгляд аргіёпы, яе ўкус адносна бяспечны для чалавека. Ён падобны да таго, як калі б уджаліла пчала ці аса: выклікае кароткатэрміновы боль і пякоту. Аднак алергікам варта быць асцярожнымі — у іх яд можа справакаваць больш сур’ёзную рэакцыю.
Гасцей з поўдня становіцца больш
Спачатку аргіёпу Бруніха можна было сустрэць пераважна ў зоне стэпаў і пустынь, ад Міжземнамор’я да Японіі, у тым ліку ў Кітаі і паўночнай Індыі. Але з канца ХХ стагоддзя гэты від пачаў актыўна распаўсюджвацца на поўнач: яго знаходзілі ў Польшчы, Германіі, Расіі, краінах Балтыі і нават у Скандынавіі. У Беларусі ж ён, відаць, упершыню быў адзначаны ў Белавежскай пушчы толькі ў 2001 годзе.
Навукоўцы лічаць, што рух на поўнач звязаны не толькі з глабальным пацяпленнем. Генетычныя даследаванні паказалі, што ў папуляцыях адбывалася змешванне еўрапейскіх і азіяцкіх ліній гэтых павукоў. Гэта прывяло да ўзбагачэння генетычнага матэрыялу, павышэння ўстойлівасці і адаптацыі да больш суровых умоў. Такім чынам, аргіёпа змагла пашырыць свой арэал значна далей за традыцыйныя паўднёвыя межы.
Пакуль рэдкая ў нас аргіёпа Бруніха не ўваходзіць у Чырвоныя кнігі Беларусі, Украіны ці Расіі. У Еўропе яна таксама не ахоўваецца.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары
вид I 1) (внешний облик) , выгляд , -ду
здоровый вид — здаровы выгляд
шарообразный вид — шарападобны выгляд
с учёным видом — з вучоным выглядам
на вид ему лет двадцать — на выгляд яму гадоў дваццаць
принять независимый вид — прыняць незалежны выгляд
від¹, -у, М аб відзе, на віду́, м.
2. Тое, што і выгляд (у 1 знач.).
Спалоханы в. твару.
Стрэльба страціла ўжо былы колер і в.