Мухамад — шэф-кухар з Хайдарабада, які закахаўся ў Беларусь па відэа з YouTube, пакінуў два свае вялікія рэстараны ў Індыі і прыляцеў да нас, каб мінчукі нарэшце ўсвядомілі, што індыйская кухня — гэта нешта большае, чым курыца з кары. Сваю кавярню індыец адкрыў на Камароўскім рынку, піша «Анлайнер».
Камароўка заўсёды была цэнтрам прыцягнення для маленькіх кафэ з азіяцкай кухняй. Узбекскі плоў, в'етнамскі фо бо, грузінскія хінкалі, армянская самса — усё гэта можна знайсці на легендарнай «Манетцы». Новую гастранамічную жамчужыну рынку лёгка выпусціць з-пад увагі, хоць яна і не хаваецца, — проста таму, што мала хто задумаецца шукаць індыйскі рэстаран адразу ж ля цэнтральнага ўваходу на рынак.
Унутры сціплае памяшканне, некалькі столікаў, тэлевізар, які без перапынку грае індыйскія хіты, на сцяне фотаздымак Чармінара — галоўнай славутасці Хайдарабада.
— Гэта як Тадж-Махал, толькі ў маім родным горадзе. А наогул, калі мы гаворым пра кулінарыю, то ні ў Дэлі, ні ў Гоа, ні дзе-небудзь яшчэ ва ўсёй Індыі няма такіх смачных страў, як у Хайдарабадзе, — расказвае Мухамад, шэф-кухар і гаспадар Kings Restaurant.
Меню велізарнае, адной курыцы аж дзесяць відаў — выбіраць тут ёсць з чаго. Сярэдні цэннік за страву — 20 рублёў. Дастаткова дэмакратычна.
Kings Restaurant працуе ўжо сем месяцаў, але «сарафан» разнёс славу пра яго толькі цяпер. І блогеры, і простыя наведвальнікі дзівяцца таму, як у месцы з вайбам прасцецкай сталовай могуць карміць настолькі смачна. Сакрэт просты: Мухамад быў у Індыі вялікім шэф-кухарам. Гэта не стрытфуд з закуткаў Дэлі, а сур'ёзная кухня.
— У Хайдарабадзе ў мяне два вялікія папулярныя рэстараны. Яны выглядаюць больш сур'ёзна, чым гэта месца, але ежа тут сапраўды такая ж смачная, паверце. Як я апынуўся ў Мінску? Аднойчы я проста наткнуўся на відэа пра Беларусь у YouTube — і ўлюбіўся. Ва ўсіх роліках, што я глядзеў, гаварылася, што ў Беларусі няма злачыннасці, добрыя людзі і вельмі прыгожа. Тры гады таму я ўпершыню прыехаў сюды, каб самастойна ўсё праверыць. І вырашыў, што хачу застацца.
У Беларусі Мухамад жыве ўжо каля года. Будучы чалавекам нябедным, купіў для сына і дачкі кватэры ў Гродне і Брэсце. А ў Мінску вырашыў адкрыць гэты самы рэстаран, каб займацца справай, якая ўдаецца ў яго лепш за ўсё. Кажа, што на ўстанову было выдаткавана прыкладна $65 тысяч, так што не варта занадта захапляцца яго знешняй простасцю.
— Тры месяцы я шукаў месца для рэстарана. У выніку я вельмі рады, што апынуўся тут: побач рынак, плошча, шмат людзей. Наогул, у мяне ў планах ператварыць Kings Restaurant у франшызу і адкрыць яшчэ па адным пункце ў Брэсце і ў Гродне — гэта таксама выдатныя гарады, мне там вельмі спадабалася.
У меню, уключаючы дэсерты і соусы, 41 пазіцыя.
На прыгатаванне кожнай з страў сыходзіць прыкладна 15 хвілін. Кожная порцыя разлічана на аднаго, у асноўным усё па 250 грамаў.
— Не так шмат беларусаў добра ведаюць англійскую, а вашу мову я не ведаю зусім. Але я плачу адной маладой лэдзі-студэнтцы $300-400 кожны месяц, каб яна дапамагала мне з перакладам. Мы разам ходзім на закупкі, калі я шукаю патрэбныя інгрэдыенты, яна дапамагае таргавацца. Я хаджу тут у розныя крамы ў спробах знайсці нешта цікавае. Ну і, на шчасце, добры выбар індыйскіх спецый на Камароўскім рынку.
Беларускую кухню Мухамад каштаваў і хваліў, а вось пра іншыя рэстараны з яго роднай індыйскай кухняй у Мінску адгукацца пахвальна не спяшаецца. Паводле яго слоў, у некаторых з іх ежа вельмі «прэсная», і ў Хайдарабадзе яны не змаглі б стаць канкурэнтаздольнымі.
Калі не распыляцца і не спрабаваць паспрабаваць усё, рублёў за 30-40 на чалавека тут цалкам можна наесціся ад пуза.
Каментары