Сям’я з Беларусі на сваёй машыне праехала каля 10 тысяч кіламетраў дзеля Эгейскага мора
Беларусь — Турцыя: каля 10 тысяч кіламетраў «туды і назад» на аўтамабілі. Менавіта такую адлегласць пераадолелі маладзечанцы Алеся і Валерый Вахмяніны гэтым летам, піша Kraj.by.

Аднак падобнае падарожжа для сям’і не першае. Больш за пяць гадоў яны выбіраюць аўто як сродак папаўнення яркіх уражанняў.
— Галоўнае — гэта добра абслужыць свой аўтамабіль, — дзеліцца маладзечанка. — То бок прайсці поўнае ТА: тармазныя калодкі, аліва — усё павінна быць новае. Знаёмыя нашай сям’і і антыфрыз, і тармазную вадкасць мяняюць. Такім чынам, паломка ў дарозе аўтамабіля зводзіцца да мінімуму. У нас ёсць негатыўны досвед — падарожжа ж не першае. Таму ў гэтым годзе, плануючы паездку, мы пастараліся ўсё ўлічыць.

Алеся падкрэслівае, што шлях у Турцыю з Беларусі праз Расію і Грузію быў няпросты: з мноствам трасаў, серпанцінаў і дарог зусім рознай якасці. Раней здаралася падарожнічаць цягніком і самалётам, але зразумелі — такія спосабы перамяшчэння не для нас.
— Вельмі любім дарогу: яна сама па сабе ўжо падарожжа, — распавядае Алеся. — Выбіраем аўтамабіль, таму што ён «не прывязвае» нас да раскладу транспарту, увогуле да часу — адчуваецца поўная свабода. Жыллё загадзя не браніруем: прыязджаем у гарадок ці вёсачку, аглядаем і дамаўляемся на месцы.
Цікавімся ў суразмоўцы, якія дакументы трэба падрыхтаваць і ўзяць у дарогу.
— Нам, беларусам, у Турцыю візы не трэба — толькі пашпарт тэрмінам не больш за 10 гадоў, — дзеліцца маладзечанка. — Безумоўна, пасведчанне кіроўцы. Па жаданні можна аформіць страхоўку здароўя. Дарэчы, мы заўсёды яе афармляем. На аўтамабіль — СТС (пасведчанне аб рэгістрацыі транспартнага сродку), страхоўка (sigorta). Турэцкая страхоўка патрэбная абавязкова — без яе вас не прапусцяць праз мяжу.

Паводле слоў Алесі, у чаце Telegram-канала Грузія — Турцыя «ў замацаваным» іх прадаюць. Але могуць быць пытанні з аплатай беларускай і расійскай картай. Прадаюць страхоўкі і ў шапіках побач з мяжой, таму купіць можна і там. А вось грошы на мяжы лепш не мяняць — курс вельмі нявыгадны.
— Грузінская страхоўка для праходжання мяжы не абавязковая, але яе можа папрасіць паказаць паліцыя, — раіць маладзечанка. — Таксама яе спытаюць пры выездзе з Грузіі — і калі поліса не будзе, то атрымаеце штраф. Плюс на машыну патрэбна даверанасць з перакладам на англійскую мову, у ідэале — на турэцкую (калі аўтамабіль не ваш). Ніякія дакументы, калі машына ў лізінгу, не патрэбныя — нідзе і нікога іх наяўнасць не цікавіць.

Распавяла Алеся і пра нюансы праходжання мяжы:
— З расійскага боку пад’ехалі да акенца, прайшлі пашпартны кантроль. Наша аўто праверылі — і мы паехалі далей. На мяжы Грузіі пасажыры праходзяць праз тэрмінал асобна ад вадзіцеля з машынай. Такая ж сітуацыя і на турэцка-грузінскай мяжы. Пасажыры звычайна праходзяць хутка: штамп у пашпарт — і пайшлі чакаць аўто. У гэты раз я нават азірнуцца не паспела — усё прайшло так хутка.

— Падарожнічаючы на машыне, можна няспешна любавацца цудоўнымі краявідамі, рабіць шмат прыпынкаў для атмасферных здымкаў, а яшчэ гэта выдатная магчымасць пазнаць «знутры» і іншую краіну, і яе жыхароў, — упэўненая Алеся.
— Напрыклад, падчас мінулай паездкі мы трапілі ў дробнае ДТЗ. Як аказалася, жыхары Турцыі вельмі прыязныя! Яны ў вёсках, гарадах і на дарозе зусім не такія, як у гатэлі «ўсё ўключана». Ёсць з чым параўнаць — розніца велізарная.
Цікавімся, хто з сям’і падарожнікаў праводзіць за рулём больш часу.
— Вадзіцельскае пасведчанне толькі ў Валерыя, — адказвае Алеся. — Дарэчы, муж здаў на правы, калі яму было 30 гадоў. Наша самае доўгае падарожжа ўпершыню было з Маладзечна ў Брэст. Той шлях падаўся нам нерэальна доўгім! Зараз, успамінаючы, мы проста смяемся!

Алеся падзялілася, што гэтым разам такое доўгае падарожжа ў параўнанні з папярэднімі аказалася для пары больш простым і зразумелым. І цяпер яны з радасцю дзеляцца сваім досведам з іншымі — выкладваюць на YouTube-канале пазнавальныя відэа.
— Ты жывеш менавіта тым жыццём, на якое ў цябе хапіла смеласці! — эмацыйна падсумоўвае Алеся.
Каментары
Ён расеец? Першы раз бачу, каб беларус выкарыстоўваў «СТС». А ў Google бачна, што гэта свпраўды расейская назва,