Вячорка пра канфлікт з яго ўдзелам на Сходзе неабыякавых: Гэта паказвае саміх удзельнікаў, яны самі запрасілі мяне
Сёння ў Варшаве адбываецца Сход неабыякавых — мерапрыемства апанентаў Святланы Ціханоўскай на чале з Георгіем Дзмітруком («Беларуская хрысціянская дэмакратыя») і Яўгенам Вільскім («Народная грамада»). На сход запрасілі і дарадцу Ціханоўскай Франака Вячорку, але яго выступ быў перарваны крыкамі «Ганьба!». Таксама ўдзельнікі мерапрыемства развярнуліся да яго спінай.
Франак Вячорка быў вымушаны пакінуць сход і пракаментаваў «Нашай Ніве», што думае пра такі прыём.

«Арганізатары форуму запрасілі мяне. Яны скардзіліся, што ім не хапае дыялогу і з Офісам, і з дэмакратычнымі структурамі, таму я адгукнуўся на прапанову далучыцца да івэнта — сустрэў шмат старых знаёмых, але большасць людзей я ніколі не бачыў раней. І ў нас была магчымасць пазнаёміцца асабіста».
Палітык адзначае, што, акрамя непрыемнага прысмаку ад інцыдэнту з крыкамі, які трапіў на відэа журналістаў, агулам у яго добрыя ўражанні ад мерапрыемства.
«Я правёў там гадзіны паўтары. І ў калідорах, і на ўваходзе да мяне падыходзілі розныя людзі, пыталіся, да каго далучыцца, каб да беларускай справы спрычыніцца. Многія проста не ведаюць, дзе якія арганізацыі працуюць, наша задача — гэта паказваць. Многіх я запрасіў на канферэнцыю Новай Беларусі і іншыя мерапрыемствы.
У сённяшніх складаных умовах трэба паляпшаць каардынацыю, а не шукаць вінаватых. Наконт саміх павёрнутых спінаў я не лічу, што гэта добрая практыка, гэта паказвае саміх удзельнікаў, тым больш яны самі запрасілі мяне паўдзельнічаць. Добра, калі людзі аб’ядноўваюцца і будуюць супольнасці, але важна, каб гэтае аб’яднанне было вакол справаў і агульных мэт, а не вакол унутраных разборак і таго, хто каго не любіць. Гэта тое, што я спрабаваў данесці».
Вячорка лічыць, што называць іх «апанентамі» няправільна.
«Апанент у нас адзін — лукашэнкаўска-пуцінскі рэжым, а ўсе, хто змагаецца за Беларусь — яны паплечнікі (ці патэнцыйныя паплечнікі). І паварочвацца спінамі адзін да аднаго ніяк не дапамагае справе. Трэба наадварот узмацняцца, даваць адно аднаму энергію, шукаць разам рашэнні праблемаў.
На сходзе было вельмі шмат прыстойных людзей, якім баліць за Беларусь, кожны з іх можа працаваць у сваім напрамку. І з тым, хто гэтага хоча, мы паразмаўлялі, пачулі адзін аднаго. Існуе нейкае ўяўленне, што Ціханоўская ўсё павінна за нас павырашаць, але многія праблемы, пра якія я чуў у калідоры, могуць вырашацца людзьмі на месцах — тым жа лістом альбо калектыўнай заявай, юрыдычнай кансультацыяй».
Франак Вячорка адзначыў, што тэрмінова пакінуў сход праз форс-мажор, які вымусіў яго аператыўна вяртацца ў Вільню, а не таму, што «спужаўся».
«Я нікога не баюся, рады размаўляць з усімі, незалежна ад палітычных поглядаў і сімпатый».
Каментары