«Ja zrazumieŭ, što ŭsio, kaniec». Stvaralnik fiestyvalu «Bulbamuvi» vyrašyŭ spynić jaho
Adzin z najstarejšych fiestyvalaŭ biełaruskaha kino «Bulbamuvi» aficyjna spyniŭ dziejnaść. Pra heta art-mieniedžar i kiniematahrafist Januš Haŭryluk raskazaŭ u pryvatnaj razmovie jašče ŭ siaredzinie kastryčnika, ale paprasiŭ pačakać z navinoj da 1 listapada, kab padrychtavacca da «pachavańnia» kultavaha fiestyvalu, piša «Jeŭraradyjo».
«Biehać za imi i prasić užo nie chaciełasia»
Kinafiestyval «Bulbamuvi» šmat hod arhanizoŭvałasia «partyzanskim» čynam — biez hrošaj i na entuzijaźmie jaho stvaralnikaŭ. Adnaŭleńnie dziejnaści padziei ŭ 2021 adbyłosia praz padtrymku dziaržaŭnych instytucyj Polščy. Ale praz čatyry hady i jana vyparyłasia.
«Nahodaj [zakryćcia] stali pavodziny «Filmateki», ź jakoj ja apošnim časam supolna arhanizoŭvaŭ fiestyval. Ja pabačyŭ, što jany ŭžo nie harać da spravy biełaruskaha kino», — tłumačyć situacyju Haŭryluk.
Rašeńnie zakryć fiestyval surazmoŭca pryniaŭ samastojna, z adčuvańniem palohki na dušy.
«Ja na pačatku vieraśnia 2025 hoda padrychtavaŭ prahramu fiestyvalu farmat «minimum» (u traŭni 2025‑ha u mianie byŭ eskiz prahramy «maksimum») jaki možna było vielmi lohka zrabić, ale tady «Filmateka» užo mnie nie adkazała. Tady ja zrazumieŭ, što ŭsio, kaniec. Biehać za imi i prasić užo nie chaciełasia.
Maju być ščyrym — mnie stała tady lohka. Ja znoŭ pierastaŭ być vyratavalnikam biełaruskaha kino i staŭ svabodnym čałaviekam. Užo mnie nie treba pierajmacca chiernioj kštałtu, što znoŭ niejki estonski fiestyval pryjazdžaje ŭ Varšavu na dva tydni pierad «Bulbamuvi» i pakazvaje biełaruskaje kino. Albo tym, što niama novych biełaruskich filmaŭ. Što filmy ź Biełarusi nie mahu pakazvać, bo ludzi bajacca.
Ciapier tema fiestyvalu kančatkova zakrytaja, ale ŭ žyćci ŭsio moža jašče zdarycca, tamu varta žyć…»
Ale «Bulbamuvi» cicha nie źniknie z mapy biełaruskich kulturnych padziej. Adbudziecca sapraŭdnaje kiniematahrafičnaje pachavańnie fiestyvalu.
«Kali koratka, heta budzie pakaz dvuch dobrych novych biełaruskich filmaŭ, a taksama dyskusija biez aniestezii pra stan biełaruskaha kino. Karystajučysia nahodaj, zaprašaju ŭsich na našaje mierapryjemstva. Padrabiaznaści na našym sajcie i ŭ sacsietkach».
Vyzvaliŭšysia ad «Bulbamuvi», Haŭryluk viarnuŭsia da svajoj ulubionaj spravy — zdymak kino.
«Ja ŭ kancy hoda viarnuŭsia da svaich dakumientalnych prajektaŭ — «Apošni sabaka» i «Lonik» — pra Padlašša, maju małuju baćkaŭščynu. A natchniaje mianie vino. Płanuju ŭ nastupnym hodzie zakłaści vinahradnik u svajoj vioscy na Padlaššy i vyrablać vino», — raskazvaje surazmoŭca.
Fiestyval biełaruskaha kino «Bulbamuvi» paŭstaŭ u 2011 hodzie ŭ Varšavie. Akramia Januša Haŭryluka, la jaho vytokaŭ stajali režysior Andrej Kudzinienka i kulturołah Maksim Žbankoŭ.
Padzieja stała mastom dla dźviuch krain, znajomiačy palakaŭ z tvorami biełaruskich niezaležnych aŭtaraŭ i režysioraŭ, što pracavali na «Biełaruśfilmie». U 2015 hodzie padzieja adbyłasia adnačasova ŭ Minsku i Varšavie, a ŭ 2016‑m — vyklučna ŭ Minsku.
Paśla hetaha adbyŭsia pieršy pierapynak, jaki ciahnuŭsia da 2021 hoda. Tady Haŭryluk znoŭ pačaŭ pravodzić fiestyval u Varšavie, reahujučy tak na hvałtoŭnuju źmienu Minkultam Biełarusi dyrekcyi kinafiestyvalu «Listapad» i žadajučy padtrymać kiniematahrafistaŭ, jakija trapili ŭ emihracyju i pad represii na radzimie.
Kamientary
A tak sumnaja navina, viadoma.