U lesie pad Śvietłahorskam vyratavali sabaku, zakapanaha žyŭcom
U Śvietłahorskim rajonie dobraachvotniki pošukava‑vyratavalnaha atrada «Puls» znajšli žyvoha sabaku, jakoha chtości zakapaŭ u jamu, paviedamlajuć «Mocnyja naviny».
U toj momant jany pračesvali les u pošukach źnikłaha mužčyny. I ŭbačyli, što tyrčyć hałava žyvioły.
Sabaka spačatku nie padavaŭ prykmiet žyćcia, ale ŭskryknuŭ, kali jaho paklikali. Jany vykazali zdahadku, što sabaku dušyli — na šyi była zaviazanaja na vuzieł chustka. Vierahodna, jaho jašče i ŭdaryli čymści vostrym, tak jak nad vokam była irvanaja rana.
Vałanciory zrabili impravizavanuju paiłku z butelki i akuratna adkopvali žyviołu, sočačy za rucham łap, kab pierakanacca ŭ adsutnaści paškodžańniaŭ chrybietnika.
Zatym pry dapamozie miascovaha zoaabaroncy sabaku (heta dziaŭčynka), vynieśli na nasiłkach i dastavili ŭ Śvietłahorsk.
Paśla Niki (tak nazvali sabaku) pieravieźli ŭ Minskuju vieterynarnuju kliniku, dzie joj praviali apieracyju.
Daktary dyjahnastavali čerapna-mazhavuju traŭmu i nievialiki aciok trachiei, ale adznačyli, što Niki «naradziłasia ŭ kašuli». Zaraz sabaka prymaje leki, prachodzić apracoŭku ran i vočy, ale da hetaha času dezaryjentavanaja i reahuje na rezkija huki.
Chto tak žorstka zrabiŭ z sabakam — pakul nieviadoma.
Ciapier čytajuć
U dakumientach pa «spravie Epštejna» znajšli ślady bujnych hrašovych pieravodaŭ u Minsk. Znoŭ uspłyło imia Karyny Šulak4
Kamientary