«Navat moj siabar Paźniak mianie ŭžo nie paprakaje». Łukašenka parazvažaŭ pra biełaruski nacyjanalizm i ci chapaje jaho ŭ Biełarusi
Prapahandyst Ihar Tur spytaŭ Alaksandra Łukašenku na respublikanskim subotniku 12 krasavika, ci chapaje ŭ biełarusaŭ pačućcia nacyjanalnaha honaru. Łukašenka skazaŭ, što šmat pra heta dumaje.
Łukašenka adkazaŭ Turu, što biełarusy nacyjanalistyčnyja ŭ płanie lubovi da svajoj radzimy, ale pry hetym i internacyjanalisty.
«Ja bajusia, kab voś hety honar, jaki vychoŭvajuć i zabivajuć u hałavu (i nie havorać pra internacyjanalizm, jak raniej kazali), kab heta nie pryviało da nacyjanalizmu, jak heta adbyłosia ŭ krajniaj takoj formie va Ukrainie. Nu i ŭ nas ža heta było. U 90-ch mašyny pieravaročvali, łamali, kryšyli. Nu, pryčym tut nacyjanalny honar? Tamu ja bajusia, kab nie pierabrali», — skazaŭ Łukašenka.
Ale jon pierakanany, što ŭ Biełarusi ŭ hetym pytańni «nie pierabrali».
«My, pa vialikim rachunku, nacyjanalistyčnyja ŭ płanie lubovi da svajoj krainy — ničoha tut strašnaha niama. My nie nacyjanalisty, my nie fašysty. My — nacyjanalistyčnyja ludzi ŭ płanie lubovi da svajoj Radzimy. Ale my i internacyjanalisty. My vielmi pavažajem našych bratoŭ — rasiejcaŭ, ukraincaŭ, palakaŭ, inšych. Na žal, jany nie zaŭsiody da nas adekvatna staviacca», — dadaŭ jon.
Łukašenku, pavodle jaho słoŭ, u hetym pytańni časta krytykujuć: «Biehłyja i asabliva moj stary siabar Zianon Paźniak», — skazaŭ jon.
Ale Paźniak, zaŭvažaje Łukašenka, tut užo nie krytykuje jaho.
«Ale jon [Zianon Paźniak] mianie nie paprakaje apošnim časam, što ja tam kamuści zdaŭsia, pradaŭsia. Jon razumieje i viedaje mianie dobra. I tyja chłopcy, jakija da nacyjanalizmu nas šturchali, [viedajuć], što ŭ nas dastatkova hetaha nacyjanalizmu, ale treba pavažać susiedziaŭ, treba viedać svajo miesca ŭ hetym płanie», — skazaŭ jon.
Łukašenka taksama parazvažaŭ pra asablivaści biełarusaŭ i čym varta hanarycca.
«Ja pra heta niejak kazaŭ adzin raz (nie piedaluju hetaje pytańnie), my — ludzi asablivyja. U našaj kryvi ŭsio pieramiašana. I ruskaja kroŭ, i ŭkraincy, i palaki, i inšaje, i inšaje… habrei, tatary… I voś heta biełaruskaje. U hetym — naša biełaruskaść. U hetym našy mazhi. My razumnyja ludzi. Čamu? Tamu što ŭ nas ad palakaŭ, ukraincaŭ, ruskich, habrejaŭ i tataraŭ usio heta prysutničaje. U hetym asablivaść našaha naroda. Čamu my heta nie pavinny razumieć? My pavinny heta razumieć. I z nacyjanalizmam treba vielmi aściarožna. A honar naš pavinny być», — skazaŭ Łukašenka.
Ciapier čytajuć
Były muž błohierki, jakaja razam z 17‑hadovym žanichom šykavała na sabranaje dla chvoraha dziciaci, raskrytykavaŭ tych, chto hetyja hrošy joj pieravodziŭ2222
Kamientary