Našaniviec Andrej Skurko napisaŭ u turmie vieršavanuju azbuku dla dzietak, i dla apošniaj litarki «Ja» ŭ jaho atrymałasia ažno dva vieršy, prytym vielmi roznyja. Až nie viedaješ, jaki vybrać, bo «adzin taki miły, a druhi taki prykolny», piša ŭ fejsbuku žonka Andreja Paŭlina. A jaki bolš daspadoby vam i vašym małym?
1. Ja znajšoŭ u sadzie jamku,
Ŭ jamcy toj lažała jajka.
Chto b tam moh jaho zhubić?
Dynazaŭry, moža być?
Tut prachodziŭ, peŭna, jaščar,
Košyk jajek nios u paščy.
Naš jaźmin paniuchać staŭ —
Jajka ŭpała la kusta.
Jaščar, dzie Vas dašukacca?
Moža, u jaščarki spytacca?..
2. Niejak jaram kročyŭ jak,
Jeŭ jon jabłyk i burak.
I jakiści inšy jak
Ź im pačaŭ razmovu tak:
— Jak vy, jak?
— Jak ja? Jak jak!
Jak jašče być moža jak?
Kali byŭ by ja nie jak,
Byŭ by, moža, siak i tak,
Ale jak ja, jak-nijak,
Jak nie moža być choć-jak!
— Nu a jak siamja, svajak? —
Zapytaŭsia znoŭku jak.
— Jak i ja, tam kožny — jak,
Tak adkazvaŭ jamu jak.
Doŭha-doŭha jak i jak
Razmaŭlali niejak tak.
I adzin byŭ jak jak jak,
I druhi byŭ jak jak jak.
Ciapier čytajuć
Zmročnyja prahnozy spraŭdžvajucca. Čamu Zachad abiraje stratehiju «Nie złavać dzieda» i čaho čakać dalej34
Kamientary
prabačcie, ale
nijaki