Hramadstva

Pryjechaŭ vajavać sa 100 dalarami ŭ kišeni, maryŭ pra kvateru na Dniapry. Historyja biełaruskaha dobraachvotnika, jaki zahinuŭ va Ukrainie

Za čas vajny z Rasijaj ukrainskaja armija straciła kala 1300 vajskoŭcaŭ. Adnym ź ich byŭ biełarus Illa Chrenaŭ, jaki słužyŭ pad pazyŭnym «Lićvin». Małady čałaviek zahinuŭ 3 sakavika ŭ bajach za Buču — nievialiki horad pad Kijevam. Šerahi ŭkrainskaj armii Illa papoŭniŭ jašče 24 lutaha, u pieršy dzień vajny. Ale pra śmierć navat nie dumaŭ, raspaviadaje jahonaja žonka Karyna. Za plačyma ŭ 27-hadovaha biełarusa byŭ vopyt bajavych dziejańniaŭ na Danbasie, a ŭ płanach — karjerny rost u IT i lubimy snoŭbordynh u Karpatach. Ale hory chłopiec užo nie ŭbačyć — jak i svabodnuju Ukrainu, dla abarony jakoj jon addaŭ žyćcio. Zerkalo.io raskazała pra Illu «Lićvina» — vierahodna, pieršaha vajskoŭca-biełarusa, jaki zahinuŭ na vajnie ŭ Ukrainie.

«Ukraincy dla biełarusaŭ byli braterskim narodam, i dla Illi było važna abaranić hety narod», — raspaviadaje žonka Illi Karyna. ​​​Fota ź siamiejnaha archiva.

«Vielmi dobry i pazityŭny čałaviek, ź im zaŭsiody było kamfortna»

Illa «Lićvin» Chrenaŭ naradziŭsia ŭ Minsku ŭ šmatdzietnaj siamji — jon byŭ piatym dziciom. Vučyŭsia ŭ technikumie, paśla pracavaŭ na MAZie, a letam 2014 hoda ŭ kampanii siabra i z sotniaj dalaraŭ u kišeni pryjechaŭ u Kijeŭ — vajavać za Ukrainu.

— Jamu tady było 19 hadoŭ, — raskazvaje žonka Illi Karyna. — Zrazumieła, što byŭ junacki maksimalizm, kali ty hatovy iści na tank z nažom, i hetak dalej. Ale biełarusy vielmi razumiejuć Ukrainu: u vas [Karyna ŭkrainka, rodam ź Mielitopala] padobnaja situacyja, kali z-za Rasii hublajecca identyčnaść, kultura i mova, a ŭładam heta «okiej». Našamu prezidentu ŭ 2013 hodzie heta taksama było «okiej». I dla Illi było važna abaranić braterski narod i zmahacca z ahresaram. U hetym płanie ničoha nie pamianiałasia — kali ŭ čaćvier my pračnulisia ranicaj, Illa adrazu zapisaŭ videazvarot, što treba zmahacca z akupacyjaj i režymam, jak u 2014 hodzie.

Zimoj 2014 hoda Illa paznajomiŭsia z Karynaj. Usio pačałosia 6 śniežnia ź vinšavańnia ŭ sacsietkach z dniom naradžeńnia — pryčym dziaŭčyna napisała pieršaj, zaviazałasia adnosiny. A ŭžo 20 śniežnia jany razam pajechali ŭ Lvoŭ.

Adnosiny z maładym čałaviekam Karyna apisvaje ź vialikaj piaščotaj:

— Illa — vielmi dobry i pazityŭny čałaviek, ź im zaŭsiody było kamfortna. My vielmi daŭno žyli razam, pracavali na addalency — faktyčna, byli adzin z adnym 24/7, i nam było kamfortna i dobra. Ja mahła palacieć na adzin—dva tydni ź siabroŭkaj na mora, jon — da nočy być u bary, i pytańniaŭ nie ŭźnikała — dziakujučy davieru, — raskazvaje jana.

Na Danbasie biełarus prabyŭ bolš za hod, potym pierabraŭsia ŭ Kijeŭ, na bazu. A letam 2015 hoda Karyna pastupiła ŭ stalicu vučycca ŭ mahistratury, i zakachanyja źjechalisia. Ale ad vajskovaj spravy Illa nie adyšoŭ — doŭhi čas byŭ instruktaram na bazie «Azova».

Niahledziačy na małady ŭzrost, jamu było čamu navučyć navabrancaŭ: Illa ŭdzielničaŭ u asnoŭnych bitvach — Maryupal, Marjinka, Šyrokina. 

— Mnie bolš za ŭsio zapomniŭsia Maryupal, — uspaminaje Karyna. — Tam byli prablemy z suviaźziu, i ŭ tyja pieryjady ŭ mianie časta była isteryka. Jana mianie zahartavała — z pačatku vajny i da taho momantu, jak Illa zahinuŭ, ja była spakojnaj. Usprymała ŭsio heta jak jaho druhuju pracu.

U 2017 hodzie, kali vajna pacišeła, Illa pierajšoŭ z «Azova» ŭ cyvilnaje žyćcio — razam z Karynaj pierajechaŭ u Bravary (nievialiki horad pad Kijevam), a ŭ śniežni maładyja ludzi pažanilisia.

Pieršy čas chłopiec nie pracavaŭ. Potym uładkavaŭsia na skład, letam 2020-ha pajšoŭ vučycca na prahramista, znajšoŭ pracu ŭ IT. U volny čas dapamahaŭ biełarusam, paciarpiełym ad represij.

Illa i Karyna. Kijeŭ, leta 2015 hoda. Fota ź siamiejnaha archiva. 

— Tady my dumali, što vajna ŭžo za plačami, i jana nas bolš nie zakranie. Uletku my skončyli ramont u svajoj kvatery, vosieńniu kupili pijanina — Illa tady chvareŭ na karanavirus i navučyŭsia hrać saŭndtreki z «Interstełara».

Dla mianie było važna atrymlivać asałodu ad žyćcia i dzialicca hetym ź im: kožny hod my jeździli ŭ Karpaty katacca na snoŭbordach, zimoj 2020-ha źlotali ŭ Jehipiet. Ciapier ja radaja, što jość hetyja ŭspaminy, što ŭ Illi było niešta bolšaje, čym pieražytaja vajna i štodzionnaja praca, — dzielicca dziaŭčyna.

Apisvajučy svajho muža, Karyna kazała, što jon vielmi dobry čałaviek — hetak ža pra jaho vykazvalisia kalehi. Pa słovach surazmoŭnicy, dzie b Illa ni byŭ, jon usiudy zavodziŭ siabroŭ. Naprykład, praciahvaŭ mieć znosiny z chłopcami z anłajn-kursaŭ i pieršaj IT-kampanii, u jakoj pracavaŭ, — sustrakaŭsia ź imi ŭ barach, razam chadziŭ u pachody.

— Kali mnie paviedamili, što jon zahinuŭ, kantaktaŭ jahonych siabroŭ u mianie nie było, ale jany sami mianie znajšli. Heta byli davoli ciažkija razmovy — adčuvałasia, što ludziam jon byŭ vielmi darahi, — płača ŭdava biełarusa.

«Raźličvali, što napieradzie jašče ŭsio žyćcio»

U toje, što vajna sapraŭdy budzie takoj, jakoj jana akazałasia, Illa i Karyna nie vieryli da ranicy 24 lutaha. Pačatak lutaha maładyja ludzi praviali ŭ Karpatach — katalisia na snoŭbordzie i śmiajalisia z prahnozaŭ ab napadzie Rasii. 20 lutaha viarnulisia i vyrašyli źjeździć u hory jašče raz — na try hadziny dnia 24 čysła byli nabytyja kvitki.

Ale ŭsio pajšło nie pa płanie, i z užo sabranym dla pajezdki čamadanam Karyna pajechała da siabroŭki — u im da hetaha času lažać łyžnyja akulary.

— Finalnaje rašeńnie, što jon pojdzie vajavać, Illa pryniaŭ ranicaj, kali pračnuŭsia a šostaj ranicy ad vybuchu. Jamu amal adrazu patelefanavaŭ Dzianis «Kit» — jahony naparnik, ź jakim jany byli na apošnim zadańni. My pryniali duš, ja papłakała, — potym paśniedali i razam pajechali ŭ Kijeŭ.

Da hetaha dumali, što kali niešta pačniecca, to vyklučna na ŭschodzie — a jechać tudy Illa dakładna nie płanavaŭ. Ale abodva razumieli: jon nie budzie ŭbaku, kali ŭ im niechta budzie mieć patrebu. Heta nie zusim pra Illu, — kaža dziaŭčyna.

Vajna, uspaminaje Karyna, była važnaj častkaj žyćcia jaje muža. Usio abmundziravańnie, što zastałosia paśla Danbasa, jon zachoŭvaŭ. Niejki čas jano było ŭ baćkoŭ dziaŭčyny — u zdymnaj kvatery nie chapała miesca. A miesiac-dva tamu Illa paprasiŭ viarnuć rečy, pamyŭ formu.

«Było b niapravilna prasić jaho źjechać u biaśpiečnaje miesca», - miarkuje dziaŭčyna, i dadaje: «Ja sa svajho boku padtrymlivała, jak mahła».

Illa i Karyna ŭ Lvovie padčas svajoj pieršaj pajezdki ŭ hety horad. «Heta adzinaje fota adtul», — raskazvaje dziaŭčyna. Śniežań, 2014 hod. Fota ź siamiejnaha archiva.

Apošni raz Illa i Karyna bačylisia 24 lutaha. Ramantyčnaha raźvitańnia, jak u kino, nie było: razam vyjechali z Bravaraŭ u Kijeŭ na taksi, Illa vyjšaŭ da siabroŭ, Karyna pajechała dalej da siabroŭki.

— My pacałavalisia, skazali: «Ubačymsia» — raźličvali, što napieradzie jašče ŭsio žyćcio. Paśla hetaha my nie bačylisia: tolki stelefanoŭvalisia pa videasuviazi, pierapisvalisia, dasyłali aŭdyjopaviedamleńni, — raspaviadaje dziaŭčyna.

Pra toje, dzie znachodziŭsia jaje muž, Karyna daviedałasia pastfaktum, paśla zakančeńnia čarhovaha zadańnia. U hetym nie było ničoha niezvyčajnaha: dniom źnik, viečaram viarnuŭsia, jak i ŭ 2014 hodzie. «Byli tam i tam, usio okiej, pa mnie nie patrapiła».

Karyna pryznajecca: hetym razam za muža joj było značna spakajniej, čym na minułaj vajnie.

Pra hibiel Illi dziaŭčyna daviedałasia nie adrazu: da apošniaha momantu było vielmi šmat supiarečlivaj infarmacyi. Chłopiec zahinuŭ prykładna ŭ try hadziny dnia 3 sakavika, ale jašče ŭviečary niechta napisaŭ, što ź im usio ŭ paradku.

— Poŭny bardak byŭ da taho momantu, kali viarnuŭsia Dzianis «Kit», ź jakim jany byli razam na zadańni, — jon znajšoŭ Illu, i toj byŭ miortvy. Tyja, chto vyžyŭ, vielmi doŭha i vielmi ciažka vybiralisia. Tolki 4 sakavika ŭ 10 ranicy mnie patelefanavali i skazali, što Illa pamior. Ja nie pavieryła — jašče ŭviečary ž pisali, što ŭsio narmalna, — kaža surazmoŭca. — Paśla abiedu mnie napisaŭ sam Dzianis, na nastupny dzień ja źjeździła da jaho ŭ balnicu. I ŭsio roŭna da kanca nie vieryła: «Moža, jon žyvy, ale ŭ komie», «treba terminova jechać». Mnie niekalki razoŭ skazali, što heta nie koma, što jon miortvy, ale razumieńnie hetaha prychodzić vielmi doŭha — zdajecca, ja da hetaha času da kanca nie ŭśviadomiła, što Illa zahinuŭ. Dumaju, całkam heta adbudziecca tolki na pachavańni, kali ty bačyš čałavieka i razumieješ, što jaho sapraŭdy bolš niama, a nie chtości pamyliŭsia».

«Treba žyć dziela tych, chto addaŭ svajo žyćcio za našu svabodu»

Pieršyja dni paśla taho, jak Illa zahinuŭ, Karyna płakała. Uspaminaje: emocyi byli chvalami ad «Patrap u mianie, snarad» da «My pieramožam, nie čas raskisać».

— Pieršyja dni było ciažej za ŭsio — pahavaryć sa svajakami. Bolšaj isteryki, čym kali mnie telefanavali jaho mama, siastra, u mianie nie było… A ciapier ja baču, kolki hinie vajskoŭcaŭ i miedykaŭ, vałancioraŭ i cyvilnych — heta vyklikaje nie smutak, a złość i žadańnie adpomścić za ŭsich. U takoj situacyi składana dazvolić sabie siadzieć i płakać dniami napralot. Časta mianie nakryvaje da viečara: ja pierasłuchoŭvaju apošniaje aŭdyjo, jakoje jon mnie pakidaŭ, i płaču.

Ale potym kažu sabie, što treba sabracca, pahladzieć [kiraŭnika Mikałajeŭskaj ADA] Kima abo [daradcu kiraŭnika Ofisa prezidenta Ukrainy Alaksieja] Arastoviča — kahości natchnialnaha, — dzielicca jana.

Zaraz Karyna imkniecca pieraklučacca: kuplaje niešta dobraachvotnikam, zdaje kroŭ, zajmajecca pachavańniem i pomnikam Illi ŭ Kijevie kala miemaryjała zahinułym biełaruskim dobraachvotnikam.

«Heta treba nie mnie, prosta Illa hodny ŭsiaho hetaha», — padkreślivaje žonka biełarusa. Praŭda, pachavać zahinułaha vajskoŭca pakul nielha: u Bučy praciahvajucca bai, i zabrać adtul cieły prosta niemahčyma.

— Ja rehularna padymaju hetaje pytańnie, tamu što mnie ciapier bolš za ŭsio chočacca pachavać jaho — niapravilna, što jon tam usio jašče lažyć. Ale situacyja vielmi haračaja, i ryzykavać žyćciami ludziej, kab vyvieźci «dvuchsotych», niapravilna. Tamu mnie kažuć zapaścisia ciarpieńniem. Heta ciapier ciažej za ŭsio — hladžu, jak za aknom idzie mocny śnieh — i mianie pačynaje nakryvać, — znoŭ pačynaje płakać dziaŭčyna.

Pamiž dźviuma vojnami, na jakich pabyvaŭ Illa, jość vialikaja roźnica, upeŭnienaja Karyna. U 2014 hodzie małady čałaviek razumieŭ, kudy jon jedzie, što adbyvajecca, što ŭ jaho niama dośviedu — i byŭ hatovy pamierci. Ciapier, viadoma, jon hetak ža ŭśviedamlaŭ ŭsie ryzyki — ale ciapier u jaho byli vialikija płany na žyćcio.

Illa i Karyna ŭ Jehipcie. Śniežań 2020 hoda. Fota ź siamiejnaha archiva.

— Ja dakładna viedaju, što Illa płanavaŭ žyć. I kali raniej jon dumaŭ tolki pra vajnu, to ciapier było šmat usiaho i akramia jaje: płany, žadańni, ambicyi… Ale ŭ lubym vypadku ja viedaju, što Illa ŭžo šmat čaho dasiahnuŭ. Zrazumieła, 27 hadoŭ — heta mała. Ale jon zrabiŭ dastatkova, kab hanarycca im, — kaža Karyna.

Płanaŭ na budučyniu dziaŭčyna ciapier nie buduje: viedaje tolki, što budzie zastavacca ŭ Kijevie i dapamahać vojsku pa miery siłaŭ. A jašče niekalki tydniaŭ tamu płanaŭ było vielmi šmat: Karpaty, karjerny rost u IT, kvatera ŭ Kijevie kala Dniapra.

Uzimku nastupnaha hoda Karyna i Illa chacieli palacieć na Maldyvy. A jašče 2 sakavika, chaj i žartam, abmiarkoŭvali mahčymaść zavieści sabaku paśla vajny:

— Jon kaža: «Nie», a ja kažu, što kamuści dapamahčy treba dakładna, i žartuju: «Voś i vybiraj: prytulim sabaku abo biežanca?» My daŭno chacieli zavieści sabaku, ale nie razumieli, jak ź im być, kali, naprykład, pajedziem u Karpaty. Nie viedaju, ci zaviadu jaho zaraz — ale ŭličvajučy, kolki sabak zastałosia biez doma, mahčyma, — raspaviadaje ŭdava.

— U pieršyja dni ja nie ŭjaŭlała, jak dalej žyć, jaki naohuł sens u hetym. Ciapier, jak by heta «vanilna» nie hučała, chočacca žyć tak, kab Illa i tyja, chto addaŭ žyćcio za našu svabodu, zrabili heta niezdarma. Tamu ja nie začyniłasia ŭ čatyroch ścienach — prajdu kursy pa miedycynie, kab dapamahać ludziam, paśla vajny pajdu ź dziaŭčynkami ŭ pachod. Ad etapu «žyćcio nie maje sensu» ja pierajšła ŭ etap «treba skłaści niejki płan». Vidavočna, što jak raniej užo nie budzie — ja nie ŭjaŭlaju pabytovaje žyćcio bieź Illi, nie viedaju, jak viartacca ŭ kvateru, dzie my žyli razam. Ale pra heta budu dumać potym, kali skončycca vajna.

Kamientary

Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7

Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan

Usie naviny →
Usie naviny

Zialenski prapanavaŭ pravieści trochbakovuju sustreču z Pucinym i Trampam

Šrajbman: Ciapierašnija kanflikty ŭ apazicyi ŭžo mała kaho cikaviać14

Rabotniki MNS vyratavali na pažary sabaku i kata, a potym zrabili im štučnaje dychańnie

Vałancior «Viasny» Čapiuk raskazaŭ, jak jaho zatrymaŭ HUBAZiK adrazu na vychadzie z kałonii i jak dapytvali pra Mikołu Dziadka2

14-hadovaja Vika admoviła ŭ seksie — i heta stała pryčynaj panažoŭščyny, u jakoj zahinuli čaćviora padletkaŭ u Bajkalsku11

Na bietonnym zavodzie ŭ Homieli zahinuŭ kiroŭca cemientavoza

«Tydzień u Brazilii, dzie ciabie abrabujuć, abo dva tydni ŭ biaśpiečnaj Biełarusi». Pa što zamiežniki jeduć u našu krainu6

Ukraina atakavała technapark i zavod pa vytvorčaści bieśpiłotnikaŭ u Padmaskoŭi1

Biełaruś pieranosić vučeńni «Zachad-2025» z zachodnich miežaŭ uhłyb krainy18

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7

Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić