Рэжысёр Халезін піша кнігу пра 90-я і наш час, але выйдзе яна толькі па-англійску
У інтэрв'ю «Радыё Свабода» Халезін расказаў, што падштурхнула яго ўзяцца за напісанне кнігі і чаму не плануе яе выданне на беларускай мове.
Пра працу над сваёй кнігай Мікалай Халезін расказаў у пачатку гэтага года. Цяпер ён падзяліўся падрабязнасцямі. Кніга яшчэ не мае назвы, толькі падзагаловак — «Як не памерці пры дыктатуры і выжыць пры дэмакратыі».
«Гэта не толькі пра 90-я гады, — расказвае рэжысёр, пра што кніга. — Гэты перыяд на пачатку кнігі. А потым гэта гісторыя, у тым ліку як сям'я аказалася ўцягнутая ў дэтэктыўную гісторыю. То-бок калі нашы сябры былі выкрадзеныя і забітыя. Гэта кожны беларус ведае пра Дзіму Завадскага, і пра Юрыя Захаранку, і пра Віктара Ганчара, і пра Толю Красоўскага. Але гэта не было расказана міжнароднай аўдыторыі.
Далей гэта гісторыя ўжо станаўлення тэатра, затым гэта гісторыя, калі мы вымушаныя былі бегчы, далей гэта ўжо наша жыццё ў іншых краінах», — дзеліцца Халезін.
Кніга будзе на англійскай мове. Першыя главы ўжо перакладзены і накіраваны як амерыканскім, так і брытанскім выдаўцам.
«Я пішу главы, а [жонка] Наташа [Каляда], паколькі гэта гісторыя ў тым ліку і кахання на фоне ўсяго гэтага кашмару, што адбываецца пры дыктатуры, калі прачытвае гэтыя главы, піша свае невялікія главы, калі лічыць, што я выкладаю гэта толькі са свайго боку і няма яе пункту гледжання, або дзе я памыляюся. То-бок гэта такая… сістэма, дзе нельга падмануць».
Па словах аўтара, першапачаткова ён не меў жадання пісаць такую аўтабіяграфічную кнігу. Але штуршком стала размова з вядомымі палітычнымі дзеячамі з розных краін.
«Я б хацеў займацца іншай літаратурай цяпер. Але быў момант, калі вядомыя палітычныя дзеячы з розных краін нас павучалі: «Вы няправільна займаецеся прамоўшынам сваёй дзяржавы». І гэта быў такі досыць сур'ёзны выклік для нас».
Халезін дзеліцца падрабязнасцямі адной з размоваў:
«Нам гэта казаў адзін з міністраў адной з краін: «Я дасылаю да вас дыпламата, які будзе працаваць у вашай краіне шмат гадоў, напрыклад, пяць. І мне трэба, каб ён разумеў усё, што адбываецца ў вашай краіне. Але гэты дыпламат, каб зразумець краіну, атрымлівае ў рукі кнігі пра Вялікае Княства Літоўскае, пра нейкую глыбінную гісторыю і гэтак далей, але ён не разумее, што адбываецца. Ваша найноўшая гісторыя не апісаная праз людзей».
Рэжысёр тлумачыць, што заходняму дыпламату важна зразумець, як паводзілі сябе людзі і што адбывалася ў краіне.
Халезін адзначае, што выступленняў на розных форумах з заклікамі аб дапамозе Беларусі і тлумачэннямі, што беларусы трапляюць у турму за тое, што прадэманстравалі свой еўрапейскі выбар, недастаткова, бо такія выступленні нідзе не фіксуюцца. Ён спадзяецца, што кніга дапаможа замежнаму чытачу зразумець, хто такія беларусы.
Кнігу не плануюць выдаваць на беларускай і рускай мовах.
«Я бачу цяпер, што любая кніга, якая выходзіць, сутыкаецца з нейкім глыбінным хейтам. І гэты хейт мне не падабаецца. То-бок не тое каб мне не падабаецца ці я на яго рэагую, я ўвогуле лічу, што кожны вольны выказваць усё што заўгодна і як заўгодна. Але я не хачу, каб мая сям'я, дзеці, перажывалі праз тое, што выслухоўваюць нейкі хейт наконт таго ці іншага ў гэтай кнізе. Хто захоча — прачытае па-англійску, гэта не вялікая праблема».
Халезін падзяліўся таксама планамі паставіць оперу па матывах кнігі Сашы Філіпенкі «Слон».
Цяпер чытаюць
«Пераапрануўся ў амапаўца і дырыжыраваў чорнай дубінкай». Адзін з заснавальнікаў «Вольнага хору» — пра акцыі ў гандлёвых цэнтрах у 2020‑м і працу ў філармоніі ў Літве55
Каментары