«Белпол» патлумачыў, з чым могуць быць звязаныя праверкі на мяжы Беларусі і Расіі
Інфармацыя пра тое, што расіяне масава спыняюць на мяжы для праверак транспарт, які накіроўваецца з Беларусі ў Расію, з’явілася на мінулых выходных. Час чакання ў чэргах на праверку дасягае некалькіх гадзін. Пра магчымыя прычыны гэтага ў размове са «Свабодай» расказаў прадстаўнік ініцыятывы былых беларускіх сілавікоў BelPol Уладзімір Жыгар.

Паводле яго інфармацыі, дзеянні расейцаў выкліканыя жаданнем узмацніць меры бяспекі напярэдадні ўрачыстасцей з нагоды Дня Перамогі 9 мая.
«Мы ўдакладнялі гэтае пытанне ў сваіх крыніц у Беларусі, — кажа Жыгар. — Большасць з іх сыходзіцца ў меркаванні, што гэта прэвентыўныя захады расійскіх спецслужбаў, прымеркаваныя да 9 мая. Яны цудоўна разумеюць, што на тэрыторыю Беларусі тэарэтычна могуць быць завезены выбуховыя рэчывы. І з улікам адсутнасці памежнага кантролю, каб паменшыць магчымасць завозу выбуховых рэчываў, і былі ўведзены такія формы кантролю».
Паводле Уладзіміра Жыгара, кантроль дакументаў і агляд транспарту могуць быць скасаваныя пасля заканчэння святкаванняў у залежнасці ад аператыўнай сітуацыі. Расейцы будуць дзейнічаць у адпаведнасці са сваімі нарматыўнымі актамі і загадамі кіраўніцтва. Скасаваць кантроль на мяжы з Беларуссю яны могуць як імгненна, так і праз некалькі дзён пасля святкаванняў.
Ці сведчыць увядзенне дадатковага кантролю з боку Расіі пра тое, што расійскія сілавікі не давяраюць беларускім калегам? Уладзімір Жыгар адзначае, што абмен аператыўнай інфармацыяй адбываецца пастаянна, і нельга сказаць, што расейцы не давяраюць беларускім сілавікам.
«Расейскія спецслужбы пастаянна атрымліваюць інфармацыю ад беларускіх, абмен звесткамі адбываецца, — кажа прадстаўнік BelPol. — Я б не стаў ставіць пытанне так, быццам расейцы не давяраюць беларусам і таму самі вырашылі правяраць транспарт на мяжы. Проста ў расейцаў ёсць свая задача, якую яны павінны выконваць. Яны могуць і не ставіць пад сумнеў прафесіяналізм беларускіх сілавікоў, але мусяць выконваць уласную задачу па ахове дзяржаўнай мяжы».
Каментары
[Зрэдагавана]