Паліна Шарэнда-Панасюк згадала самы трагічны момант у зняволенні
«І ты адразу разумееш, што ўсё, ты не выйдзеш, гэта не спрацавала. І што далей? У мяне тады адбыўся псіхічны зрыў».
Згадваючы сваё зняволенне, Паліна Шарэнда-Панасюк адзначае, што самым трагічным момантам быў той, які яна перажыла ў маі 2024 года.
«Пайшоўшы на іх умовы, падпісаўшы гэтыя паперы — памілоўку, даўшы гэтак званае інтэрв'ю, то-бок, прамовіўшы тое, што яны хацелі, фактычна дыскрэдытаваўшы сябе ў вачах дэмакратычнай супольнасці Беларусі, было спадзяванне (не было стоадсоткавай упэўненасці), што штосьці спрацуе і выпусцяць», — расказвае жанчына ў новым выпуску ток-шоу «Жыццё-маліна».
Па словах Паліны, яна з вялікім напружаннем чакала 21 мая 2024 года, калі павінен быў скончыцца яе тэрмін:
«Ты ўвесь трымціш, разумееш, што апошнія пяць дзён будуць крытычнымі — альбо ты выходзіш, альбо не».
Аднак спадзяванні на лепшае не збыліся:
«Вось пачынаюцца гэтыя пяць дзён. Дзень, другі. І на трэці проста, калі выводзяць з прагулкі: «Шарэнда, зайдзіце ў кабінет». Ты заходзіш і бачыш тую самую жанчыну — Мартынюк Наталлю. Гэта тая, якая двойчы, у 23-м і 24-м годзе, выконвала ў адносінах да мяне ролю следчага.
І яна суе паперку: «Азнаёмцеся, супраць вас заведзена ….» І ты адразу разумееш, што ўсё, ты не выйдзеш, гэта не спрацавала. І што далей? Зноў усё паўторыцца, паўторыцца, паўторыцца. Зноў гэтыя ШІЗА, зноў вар'яцкія этапы, зноў усе здзекі, усе катаванні.
І ты не ўбачыш сваіх дзяцей, не ўбачыш сваіх сыноў, якіх, я думала, што вось ужо можа праз тры дні ўбачу. І разумееш, што ты, можа, ужо ніколі не ўбачыш», — згадвае Паліна і дадае, што ў той момант у яе адбыўся псіхічны зрыў.
Цяпер чытаюць
Архітэктар назваў тое, што зрабілі ў Нясвіжы, «карным добраўпарадкаваннем»1
Каментары
А Паліне і Андрэю дзякуй за памятныя выступы ў Бярозе ў 2020-м, за надзею, якая тады за тыдзень да 09.08 лунала ў паветры разам з нацыянальнымі сцягамі.