26 krasavika kala budynku biełaruskaha pasolstva ŭ Maskvie (Marasiejka, 17/6) adbyŭsia mirny pikiet, prymierkavany da Mižnarodnaha dnia pamiaci achviaraŭ radyjacyjnych avaryj i katastrof.
26 krasavika kala budynku biełaruskaha pasolstva ŭ Maskvie (Marasiejka, 17/6) adybyŭsia mirny pikiet, prymierkavany da Mižnarodnaha dnia pamiaci achviaraŭ radyjacyjnych avaryj i katastrof.
U hety dzień 21 hod nazad zdaryłasia najbujniejšaja trahiedyja na Čarnobylskaj AES, jakaja zabrała žyćci tysiač ludziej i stałasia adnoj z samych žachlivych technahiennych katastrof u śviecie. Biełaruś faktyčna pryniała na siabie asnoŭny jaje ŭdar — na terytoryi respubliki asieła kala 70% radyjeaktyŭnaha vykidu. Z taho samaha dnia Čarnobyl staŭ symbalem nacyjanalnaha hora dla biełaruskaha narodu.
Adnak, niahdiedziačy na heta, pa słovach pikietoŭcaŭ, urad Biełarusi, u pryvatnaści prezydenta Łukašenku, nie abychodziać nastupstvy hlabalnaj avaryi Čarnobylu. Na biezzahannym vonkavym baku raskvitniełaj krainy taki cień niedarečny. Biełaruskija hramadzianie, jakija stamilisia maŭčać i vyrašyli vykazać svaju niazhodu z aficyjnaj pazycyjaj, a taksama rasiejcy, jakija spačuvajuć ahulnaj biadzie, razharnuli transparanty ŭ centry Maskvy z datami, jakija stali dla śviadomaj častki hramadztva žałobnymi.
Niejkim časam raniej u Miensku pačałosia tradycyjnaje žałobnaje šeście — «Čarnobylski Šlach».
— My salidarnyja z «Čarnobylskim Šlacham» i ŭsialak padtrymlivajem kožnaha, chto vyjšaŭ siońnia na mienskija vulicy ŭ znak niazhody ź isnym režymam, — kaža adzin z aktyvistaŭ pikietu. — My duža spadziajemsia na toje, što pieramieny na lepšaje blizkija i našaja dziaržava budzie nadavać našmat bolš uvahi čarnobylskim prablemam, pra što nieadnakroć zajaŭlali demakratyčnyja siły Biełarusi».
U Maskvie da pikietoŭcaŭ pad nacyjanalnymi ściahami padychodzili zacikaŭlenyja maŭklivym schodam minaki, niahučna pieramaŭlalisia, uvažliva čytali ŭlotki i dziakavali za toje, što tyja nie bajacca ščyra kazać pra prablemy, vyrašyć jakija ŭ siabie na radzimie paprostu niemahčyma.
— My stamilisia tryvać heta ŭsio. Studentaŭ raźmiarkoŭvajuć pracavać u zabrudžanyja rajony, hetuju zonu pastupova zabudoŭvajuć žyllom, a ŭ nas niama elementarnaj mahčymaści vykazacca, padać notu pratesta, skazać, što my niazhodnyja z tym, što dziejecca ŭ našaj rodnaj krainie», — kaža adzin z arhanizataraŭ pikietu. Mnohija maskvičy, jakija jašče paru chvil tamu śpiašalisia dachaty, zastavalisia i dałučalisia da pikietu.
Tut nie było admysłova adrepetavanych pramovaŭ, pakazalnych pieraličeńniaŭ čatyroch tysiač imionaŭ i abiacańniaŭ nikoli j nikoha nie zabyvać. Bol straty i słovy, jakich u takija momanty zaŭždy nie staje, — usio heta zastałosia ŭ dušy tych, chto zapalvaŭ śviečki, kab ušanavać pamiać pra zahinułych ad katastrofy i kab u čarhovy raz paprasić vybačeńnia. A 20:00 była abjaŭlenaja chvilina maŭčańnia, jakaja ciahnułasia bolš za paŭhadziny. Ale naŭrad ci kamu jana padałasia zadoŭhaj…
Ciapier čytajuć
Chłopca, jaki ŭ Lebiedzievaj chajaŭ Jeŭropu, asudzili za ŭdzieł u pratestach i ŭchileńnie ad vojska3
Kamientary