Vialikalitoŭski kanibał

“Hanibał: Uzychodžańnie”, “Kroŭ i šakaład”, “Pryvidny honščyk” i “Miortvyja dački” – na ekranach kinakašmary.

Hanibał: Uzychodžańnie

Kroŭ i šakaład

Pryvidny honščyk

Miortvyja dački

Vialikalitoŭski kanibał

Hanibał: Uzychodžańnie (Hannibal Rising)

ZŠA – Vialikabrytanija – Francyja, 2007, kalarovy, 117 chv.

Režyser: Piter Ŭeber

Roli vykonvajuć: Haspar Uljel, Li Hun, Chielena Lija Tačoŭska, Inhieborha Dapkunajte, Daminik Ŭest, Jorh Stadler

Žanr: Mańjačny trymcieńnik pavodle knihi Toma Harysa

Adznaka: 4 (z 10)

Padčas vajny maradziory sažrali siastru hieroja. U internacie ź jaho ździekvalisia, prymušajučy śpiavać pra Stalina. Chłopiec uciok za miažu, ale potym viarnuŭsia, kab vyhryzać u vorahaŭ ščoki. Da taho ž medyk-kanibał adsiakaŭ hałovy samurajskim miačom…

Heta nie čarhovy scenar “Navinak”, a historyja dziacinstva samaha strašnaha kinamańjaka.

Zhodna z Tomam Harysam – jaki sam sam skłaŭ scenar pavodle ŭłasnaje knihi – Hanibał Lektar pachodzić ź Litvy. Jahonaja siamja mieła radavy pałac la Koŭna, a inšyja svajaki žyli ŭ Francyi. Vialikalitoŭskuju liniju ŭvasablaje prybałtyjskaja aktrysa Inhieborha Dapkunajte (u filmie – matula Lektara), a francuskuju… kitajanka Hun Li (japonskaja ŭdava z Chirasimy!). Na tle takoha internacyjanału praktykavańni maładoha ludažera ź miačom užo nie ździŭlajuć.

Režyser Piter Ŭeber, jaki debiutavaŭ pieknaj “Dziaŭčynaj z žamčužnaj zavušnicaj”, zrabiŭ chałodnuju, hruvastkuju i eklektyčnuju stužku. U muzejnym nabory miortvych štampaŭ samaloty, tanki, savieckaja forma, pomsta pakryŭdžanaha i niaŭciamna-nieachajnyja ŭspaminy. Tolki asobnyja kadry – z prymieranaj maskaj i patoplenaj u trupiarni achviaraj – vyklikajuć žach, ale j jany hublajucca ŭ biazładna-uračystaj kalekcyi.

Karcina nia zdolnaja rastłumačyć tajny Hanibała Lektara, jaki zrabiŭsia paśla “Maŭčańnia jahniatak” sučasnym vobrazam absalutnaha zła.

I zusim užo niemahčyma ŭciamić, čamu achviary vajny (šmatlikich biełaruśfilmaŭskich stužak!) – tak i nie stalisia kanibałami.

28 lutaha – 4 sakavika seansy ŭ kinateatrach “Aŭrora” i “Mir”.

Rumynskija vaŭkałaki

Kroŭ i šakaład (Blood and Chocolate)

ZŠA, 2007, kalarovy, 97 chv.

Režyserka: Kacia fon Harnje

Roli vykonvajuć: Ahnies Brukner, Hju Densi, Aliŭsie Martynes, Kacia Ryman, Brajan Dzik, Krys Hir, Tom Harpier, Džon Kier

Žanr: Vaŭkałačnaja meladrama

Adznaka: 4,5 (z 10)

Sučasnaja dziaŭčyna-vaŭkałak, jakaja ŭciakła ŭ Rumyniju paśla śmierci baćkoŭ, zakachałasia ŭ vandroŭnaha mastaka. Ale ŭ zhrai svaje zakony: hierainia musić vyjści zamuž za vaŭkałaka-pravadyra.

Nizkabiudžetnaja meladrama, dzie pieraškoda dla zakachanych – klanavyja (vaŭkałačnyja!) zababony. Admysłovyja efekty niščymna-ramantyčnyja: pieraŭtvareńni ludziej ŭ vaŭkoŭ pakazanyja załacistym śviačeńniem. Cikaviejšy anturaž Bucharestu sa starymi vułačkami j carkvami. Meladramatyčnaja linija łahodna-piaščotnaja – anijakich praźmiernych emocyj, što charakterna dla “dziavočaha kino”.

U pradkazalnaj historyi niečakana hučyć spasyłka da Hiermana Hiese: “kroŭ i šakaład” – smak dla volnych “stepavych vaŭkoŭ”.

Seansy ŭ “Pijanery”, “Pieramozie”, “Salucie” i “Aŭtakinateatry”.

Faŭst na matacykle

Pryvidny honščyk (Ghost Rider)

ZŠA, 2007, kalarovy, 114 chv.

Režyser: Mark Styven Džonsan

Roli vykonvajuć: Nikałas Kiejdž, Eva Mendes, Piter Fonda, Met Łonh, Rakiel Alesi, Bret Kalen, Donał Łoh, Denieł Frederyksen

Žanr: Mistyčny komiks-bajavik

Adznaka: 5,5 (z 10)

Kab vyratavać chvoraha baćku juny matacyklist zaklučaje damovu z djabłam (uračysta-impetny Piter Fonda). Chvory vyzdaraŭlivaje, ale adrazu hinie na šoŭ. Praz kolki hod djabał vierniecca – i pieraŭtvoryć hieroja ŭ pryvidnaha honščyka, jaki pa načach pačnie źbirać dušy hrešnikaŭ. Ale dniom matacyklist šče zastajecca čałaviekam – i damova z Mefistofielem budzie skasavanaja…

Badziory komiks, dzie na bajkierskaj movie raspaviadajecca historyja Faŭsta, jaki haniaje na čornym matacykle j daŭbasić niačystuju siłu piakučymi łancuhami. Brunatna-popielnyja strašnyja dušy, kiepski synok Mefistofiela z punsovymi vačyma, palot na matacykle nad hielikopterami – šykoŭnyja admysłovyja efekty akurat pad komiks.

Ale ŭdarnyja fetyšy filmu – ahnisty matacykł, jaki jeździć pa chmaračosach, i bajkier – z vohniennym čerapam zamiest tvaru. Henych vobrazaŭ dastatkova, kab apraŭdać lubyja komiksavyja niedarečnaści.

A Nikałasu Kiejdžu ciomny prykid i pałymiany čerap – vielmi pasujuć.

Seansy ŭ “Domie kino”, “Bieraści”, “Pijanery”, “Salucie”

Tajna kiepskaha choraru

Miortvyja dački (Miortvyje dočieri)

Rasieja, 2006, kalarovy, 127 chv.

Režyser: Pavał Ruminaŭ

Roli vykonvajuć: Kaciaryna Ščahłova, Arciom Siamakin, Michaił Dziamienćjeŭ, Mikita Jamšanaŭ, Michaił Jafimaŭ, Raŭšana Kurkova, Ivan Vołkaŭ, Darja Čaruša

Žanr: Mistyčny film žachaŭ

Adznaka: 3 (z 10)

Da hieraini padsadžvajecca ŭ mašynu źlakany mužčyna. Jon raspaviadaje pra troch miortvych dačok. Adnojčy zvarjaciełaja maci ŭtapiła svaich dzietak – i ciapier jany prychodziać da kožnaha, chto pačuŭ hetu historyju. Kali čałaviek na praciahu troch dzion zrobić niešta błahoje, to miortvyja dački jaho zabjuć. Dziaŭčyna padzielicca navinoj ź siabrami – i ciapier usim pahražaje śmierć, bo ŭ kožnaha jość durnyja ŭčynki…

“Miortvyja dački” – kiepski, nudny j pravalny film, sapraŭdnaje katavańnie dla hledača. Ale ciažej rastłumačyć – čamu hety film kiepski. “Aŭtarskija” ambicyi režysera, hlamurnaja kardonavaść, modna-dryhotkaja kamera, a ŭ kadry aktorskaja pustata j siužetnaja niaŭciamnaść.

Ale najvažniejšy čyńnik – parušeńnie praviłu “załatoha siečyva”. (Cełaje padzialajecca na dźvie niaroŭnyja častki takim čynam, što bolšaja častka suadnosicca da mienšaj, jak cełaje – da hetaj bolšaj častki.) Mienavita ŭ praporcyi (1,618…) zrobleny Parfenon, hreckija statui, symfonii Mocarta… i najlepšyja filmy žachaŭ (“Źziańnie”, “Kašmar na vulicy Viazaŭ”, “Ahida”). Dramaturhičnyja pavaroty, kulminacyja – adbyvajucca ŭ kropkach załatoha siečyva.

Ale, akramia “dramaturhičnaha” załatoha siečyva ŭ žachach jość i “kryvavaje” załatoje siečyva – samyja strašnyja scenki filmu taksama źviazanyja pamiž saboj praporcyjaj 1,618. U zvyčajnych filmach henyja škały supadajuć, u majsterskich – raźniesienyja chvilinaŭ na 10. Ale jany zaŭždy jość – i staŭki “dramaturhičnaha nakału” i “bijalahičnych udaraŭ strachu” pavialičvajucca ŭ adpaviednaści z załatoj praporcyjaj.

U “Miortvych dačkach” hetyja škały adsutničajuć. Dzie musiŭ być siužetny pavarot – mantaž vałasoŭ, vantrobaŭ i niaŭciamnych hukaŭ, dzie majecca być strašny kadar – viałaja, aničym nie apraŭdanaja nuda. Zamiest “pavyšeńnia stavak” – praktykavańni ŭ paparaściahvańni karciny.

Ale “Miortvych dačok” vylačyć možna. Hetym zojmucca amerykancy, jakija kupili ideju filmu... kali vieryć režyseru Paŭłu Ruminavu.

Seansy ŭ “Centralnym” i “Družbie”.

Usie filmy

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0