Filipienka raskazaŭ, ad kolkich svaich knih admoviŭsia b i čamu pradaŭ «Tesłu»

Pra košt žyćcia ŭ Šviejcaryi

«Adčuvaju siabie jak siaredniestatystyčny šviejcarac», — padzialiŭsia piśmieńnik Saša Filipienka ŭ novym vypusku tok-šou «Žyćcio-malina» i ŭdakładniŭ: «U mianie jość niejkaja kolkaść hrošaj, kab płacić za kvateru, apłačvać miedycynskija strachoŭki i kab zastavałasia na žyćcio».

Pa słovach piśmieńnika, u miesiac na arendu žylla ŭ jaho sychodzić kala 2500 jeŭra plus kala 1500 na miedycynskuju strachoŭku. Akramia hetaha, štomiesiac nieabchodna apłačvać roznyja inšyja rachunki.

«Samaje strašnaje ŭ Šviejcaryi — kožnuju ranicu prachodzić mima paštovaj skryni, tamu što tabie ŭvieś čas prychodziać rachunki. Kali ty prachodziš i tam niama rachunkaŭ, to dzień udaŭsia. Ty adčuvaješ siabie ščaślivym čałaviekam, tamu što ty prosta ŭvieś čas za niešta płaciš.

Ty płaciš za telebačańnie, za niejkuju elektryčnaść, jašče za niešta, jašče za niešta. Tabie ŭvieś čas prychodziać kožny dzień roznyja rachunki».

«U hetym sensie, mnie zdajecca, ja zaŭsiody siabie adčuvaŭ biednym u Biełarusi, zaraz ja adčuvaju siabie biednym u Šviejcaryi. (…) Ja nikoli nie zarablaŭ tak šmat hrošaj, jak zarablaju ciapier, i nikoli nie adčuvaŭ siabie tak u dastatkova stresavaj situacyi»,

— dzielicca piśmieńnik.

Kolki kaštuje napisać knihu

Jak tłumačyć piśmieńnik, usie hrošy, jakija jon atrymlivaje (a heta roznyja premii, stypiendyi, dachody ad prodažu knih), jon układaje ŭ napisańnie novaj knihi.

Pa jaho słovach, apošni jaho raman «Kremulatar» kaštavaŭ 100 tysiač jeŭra. Adkul takaja suma?

«Ty kalkuluješ svaju apłatu žylla i hetak dalej. Usie ludzi dumajuć, što ŭ piśmieńnika jość takija ž vydatki, jak va ŭsich, i pry hetym ty pišaš doma. Voś, ułasna, za košt hetaha, naprykład, u Šviejcaryi ja mahu vypisvać svaju kvarpłatu ŭ padatki, tamu što ŭ mianie kabiniet niby doma.

Plus usie vandroŭki, plus usie pracy ŭ archivach. (…) Zaraz dla «Słana» mnie treba było paznajomicca z usimi słanami ŭ śviecie. Paznajomicca z dresiroŭščykami, paznajomicca ź vieterynarami, paznajomicca z…

Jość psichołahi, jakija zajmajucca žyviołami. Potym treba było paznajomicca ź ludźmi, zrazumieła. Ale, uvohule, ty traciš kuču hrošaj kožny raz na knihu, i tabie heta ŭstaje ŭmoŭna, mnie padajecca, jak u dakumientalny film».

Piśmieńnik pryznaŭsia, što za try svaje knihi, jakija na biełaruskaj movie vyjšli ŭ vydaviectvie «Hutenbierh», u hetym hodzie jon atrymaŭ 148 jeŭra. Jak tłumačyć Filipienka, z kožnaj knihi, jakaja pradajecca, piśmieńnik atrymlivaje 7-9 pracentaŭ.

«Umoŭna, kniha kaštuje 20 jeŭra, ty atrymlivaješ 2 jeŭra z kožnaj knihi. Dalej ty možaš paličyć, kolki tabie treba pradać knih pry tym, što tyražy ciapier padajuć. (…)

Mnie zdajecca, my pryjšli da časoŭ, kali hramadstva ličyć, što piśmieńnik — heta chobi, tamu što ŭsie tabie prapanujuć papracavać žurnalistam ci papracavać vykładčykam va ŭniviersitecie, što, u maim ujaŭleńni, abiasceńvaje sutnaść hetaj pracy [žurnalista i vykładčyka]», — davodzić Filipienka.

Čamu pradaŭ «Tesłu»

Da niadaŭniaha času ŭ Sašy Filipienki było dva viełasipiedy, ale adzin skrali. Ale byŭ čas, kali ŭ jaho była «Tesła».

«Ja žyŭ u harach, i mnie patrebna była «Tesła». (…) A ciapier ja žyvu ŭ horadzie, dzie nie patrebna mašyna, (…) dzie mnie ŭvohule nie treba sadzicca ŭ taksi, dzie ja ŭsiudy mahu piaškom chadzić ci na vieliku jeździć».

Piśmieńnik kaža, što jon tady pierastaŭ jeździć na «Teśle», jana prosta stajała. «A potym Iłan Mask pačaŭ raskazvać pra Ukrainu, i ja ad jaje admoviŭsia».

Pra try knihi, ad jakich admoviŭsia b

Piśmieńnik pryznajecca, što siarod siami jaho knih jość try, ad jakich jon by admoviŭsia. Nazvać hetyja tvory jon nie staŭ.

«Časam tabie dla taho, kab pierajści ad adnoj knihi da nastupnaj, treba jašče sioje-toje napisać. (…) Ty ž ruchaješsia ad ramana da ramana, ty pišaš niešta ŭ adnoj knizie, toje, što ty nie zmoh zrabić u papiaredniaj, ty vyrašaješ niejkija svaje zadačy. U ciabie niešta moža nie atrymacca, niešta atrymajecca», —

davodzić Filipienka i zhadvaje adnu knihu:

«Vielmi asabistaja adna kniha, jana nie atrymałasia ŭ maim ujaŭleńni ciapier. I vielmi składana prosta jašče pieračytvać svaje ŭłasnyja knihi praz šmat hadoŭ, kali, dapuścim, da ciabie prychodzić pierakładčyk ź Vienhryi (…) abo pierakładčyk ź Italii, i ty jaje čytaješ i razumieješ, (…)

što ty jaje pisaŭ, kali tabie było 28 hadoŭ, a ciapier tabie 40, i heta dva pryncypova roznyja čałavieki, prosta dva roznyja čałavieki, voś adzin pisaŭ i ciapier ty pišaš, i ty b, viadoma, napisaŭ usio inakš».

• 20
• 2
• 2
• 1
• 0
• 0
• 2
• 1