Klip «Kaladnaje tanha» Źmitra Vajciuškieviča stylizavany pad karcinki na škle.
Słovy Uładzimira Niaklajeva, videa Alaksandry Kanafalskaj.
Karcinki na škle źjaŭlajucca prajavaj narodnaha mastactva, jakoje było pašyrana ŭ Biełarusi z kanca XIX st. pa 1960-ja hady XX st. Abrazy na škle źjavilisia raniej za šklanyja śvieckija karcinki, ale nieŭzabavie źnikli z užytku. Razam z malavanymi dyvanami, vyšytymi ručnikami i tkanymi pościłkami karcinki na škle farmavali cełasny ansambl paślavajennaha viaskovaha interjera. Zvyčajna hetyja karcinki źjaŭlalisia aryhinalnymi tvorami z vyjavami kocikaŭ, hałuboŭ i panienak, jakija možna było nabyć na kirmašach abo ŭ vandroŭnych handlaroŭ.
Rehijanalnaja nazva karcinak na škle — «vidziki». Na dadzieny momant nie tolki muziei Biełarusi majuć kalekcyi vidzikaŭ, ale pryvatnyja asoby taksama imknucca zachavać piarliny narodnaha mastactva.
Klip na pieśniu byŭ natchniony vidzikami i namalavany na sapraŭdnym škle mastačkaj Alaksandraj Kanafalskaj. Aŭtarskaja interpretacyja, što ŭvabrała ŭ siabie niekatoryja jaskravyja elemienty hetaha tradycyjnaha vidu mastactva: ružy, hałuby i, viadoma, vobraz Panny.
Ciapier čytajuć
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona22
Kamientary