Učora na75-ym hodzie žyćcia pamior historyk, archieołah Michaś Čarniaŭski. U materyjale skarystanyja cytaty ź intervju Michaś Čarniaŭskaha «Našaj Nivie», radyjo «Svaboda», «Rehijanalnaj haziecie», «Turizmu i otdychu».
● (Studentam.) Ja nie vuču vas, ja tolki mahu natchniać.
● Miarkuju, ja b moh parazumiecca z čałaviekam kamiennaha vieku.
● Baćka mnie palcam tykaŭ u hrudzi i kazaŭ: «Ty zapomni, ty — biełarus!». Ja kazaŭ: «Ja — biełałus, biełałus!».
● Z matematykaj u mianie było słaba, ja jaje nie lubiŭ. Biazdušnyja formuły pryvodzili ŭ hłybokuju depresiju.
● U piatym kłasie rašyŭ ja raspaŭsiudžvać listoŭki. Uziaŭ sšytak u kletačku i drukavanymi litarami pisaŭ tam niešta, ledźvie nie «Preč ruskich akupantaŭ!».
● Ź dziacinstva chacieŭ padarožničać.
● Ja ŭžo, u pryncypie, pryjechaŭ u Minsk śviadomym čałaviekam.
● U antykamunistyčnym paślavajennym ruchu ŭ Biełarusi ja nie viedaju bolš mocnaj i hieraičnaj asoby za Raścisłava Łapickaha.
● Nie ŭ kožnaha lidara chapaje mužnaści ŭziać na siabie bol ludziej, što pajšli za im.
● Archieołah nie moža być kalekcyjanieram.
● Ja vielmi ščaślivy, što syn staŭ archieołaham.
● Žonka maja lubić padmiecić, što ŭ Biełarusi prykładna 40 archieołahaŭ, i ź ich try − u našaj siamji.
● Naša minułaje nie ŭ muziejach i archivach — a ŭ ziamli.
● Ziamlu možna čytać jak knihu.
● Načalstva nie viečnaje. Viečnaja tolki Biełaruś.
Ciapier čytajuć
Stała viadoma, dzie pracuje favarytka Łukašenki Uładlena Zajcava6
Kamientary