Мінздароўя ўнесла змены ў правілы працы хуткай дапамогі — вызначаны дакладны час прыбыцця медыкаў на выклік

Цяпер дакумент дакладна рэгламентуе, як хутка павінна прыехаць брыгада, якія выпадкі патрабуюць неадкладнага ўмяшання, а калі хуткая дапамога не выязджае. Ён апублікаваны на Нацыянальным прававым інтэрнэт-партале.

У звычайных умовах час чакання хуткай дапамогі залежыць ад ступені тэрміновасці выкліку і месца пражывання пацыента. Пры экстранных сітуацыях, якія пагражаюць жыццю, брыгада павінна прыбыць на працягу 20 хвілін у горадзе і не пазней за 35 хвілін за яго межамі. Для выклікаў, якія патрабуюць неадкладнай дапамогі, але не ўяўляюць непасрэднай пагрозы жыццю, нормы складаюць да 75 хвілін у горадзе і да 90 хвілін у сельскай мясцовасці.

Існуюць і іншыя катэгорыі выклікаў з устаноўленымі часовымі рамкамі. Напрыклад, транспарціроўка пацыентаў або канстатацыя смерці патрабуюць прыбыцця брыгады на працягу 135 хвілін у горадзе і 150 хвілін у іншых населеных пунктах.

Кансультацыі псіхіятрычнай брыгады могуць займаць да 195 хвілін у горадзе і 210 хвілін у сельскай мясцовасці. Выезды па запыце органаў унутраных спраў для канстатацыі смерці маюць свае нормы — 75 і 90 хвілін адпаведна.

У перыяды павышанай захворвальнасці, напрыклад падчас эпідэмій, час чакання можа павялічыцца да 195 хвілін у горадзе і 210 хвілін за яго межамі.

Павялічыць

Дакумент падрабязна апісвае, якія станы адносяцца да экстранных. Да іх адносяцца страта свядомасці, сутаргі, праблемы з дыханнем, дарожна-транспартныя здарэнні з пацярпелымі, сур’ёзныя апёкі, атручванні, выпадкі ўтаплення або павешання, электратраўмы, роды, пажары і іншыя сітуацыі, якія могуць прывесці да смяротнага зыходу. Асаблівая ўвага надаецца дзецям да трох гадоў: нават апёкі любой ступені або высокая тэмпература з высыпам лічацца экстранным выпадкам.

Да неадкладных выклікаў адносяцца алергічныя рэакцыі, болі ў жываце, спіне або грудзі, высокая тэмпература, якая не зніжаецца гарачкапаніжальнымі, кроватокі, рэзкія скачкі ціску, прыступы эпілепсіі ў пацыентаў з усталяваным дыягназам, ваніты, харчовыя атручванні, а таксама выпадкі, калі стан пацыента пагаршаецца настолькі, што яго немагчыма адэкватна ацаніць па тэлефоне, ці патрабуецца транспарціроўка.

Інструкцыя таксама дакладна вызначае, у якіх выпадках хуткая дапамога не аказвае паслугі.

Брыгады не прызначаюць далейшае лячэнне, не выпісваюць рэцэпты і лісткі непрацаздольнасці, не выконваюць прызначэнні іншых лекараў, за выключэннем абязбольвання анкалагічных пацыентаў па-за працоўным часам паліклінік. Хуткая дапамога не праводзіць асведчанне на стан алкагольнага або наркатычнага ап’янення, не займаецца планавым транспарціраваннем пацыентаў без медыцынскіх паказанняў, а таксама не выконвае працэдуры догляду і не змяняе раней усталяваныя медыцынскія вырабы.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0