Грамадства33

Вызваленыя беларускія палітвязні расказалі, якія пачуцці маюць пасля вызвалення

Большасць беларускіх палітвязняў, вызваленых 13 снежня, неспадзявана для ўсіх выдварылі з Беларусі не ў Літву, а ва Украіну. Праз гэта іх, за выключэннем Алеся Бяляцкага, не маглі адразу пасля вызвалення сустракаць і размаўляць з імі беларусы. Аднак украінскія журналісты распыталі некаторых вызваленых вязняў, што яны адчуваюць, і выклалі адпаведнае відэа ў канале «Хочу жить». 

Марыя Калеснікава:

«У першую чаргу, пачуццё неверагоднага шчасця: бачыць вочы людзей, якія табе дарагія, абдымаць іх. Разумець, што мы свабодныя людзі. Вялікае шчасце — назіраць першы свабодны захад сонца узрушальнай прыгажосці.

Марыя Калеснікава

Разам з тым, вядома, я думаю пра тых людзей, якія яшчэ не вольныя. І вельмі чакаю таго моманту, калі мы зможам усе абняцца, убачыць адзін аднаго. Я шчыра ўдзячная ўсім-усім датычным, хто знаходзіцца ў гэтым ланцужку свабоды людзей, ад самага верху да тых, хто нас суправаджае і дапамагае цяпер адчуць гэта адчуванне свабоды.

І я ўсяляк вітаю ўсе далейшыя крокі і падтрымліваю этапы працэсу, які пачаўся — і спадзяюся, вельмі пазітыўна для ўсіх скончыцца».

Аляксандр Фядута:

«Я ўдзячны ўсім тым, што ўзяў удзел у нашым вызваленні. Я ўдзячны сваім украінскім сябрам, у мяне іх шмат — у Кіеве, Жытоміры, былі ў Данецку, ёсць у Вінніцы, ёсць у Адэсе, Львове. Я ведаю, што яны перажывалі за мяне, пісалі маёй жонцы, выказвалі сваю маральную падтрымку.

Я хачу пажадаць Украіне міру, таго міру, якога яна дастойная і якога яна хацела б.

Аляксандр Фядута

Я хачу ўспомніць пра тых, хто не дажыў да сённяшняга дня. Хтосьці памёр у калоніі, хтосьці скончыў жыццё самагубствам, таму што страціў надзею на магчымасць хуткага вызвалення. Але большасць чакае свабоды і верыць у свабоду. 

Чатыры радкі свае, якія я напісаў у калоніі:

«Кофе горячий, вкус шоколада —
Что ещё бедному узнику надо?
В небе полёта, солнца восхода,
Губы любимые и воздух свободы.

Вось сёння Украіна дала мне паветра свабоды. Дзякуй».

Сяргей Іванцоў:

«Я малавядомая персона, і хачу ад імя ўсіх малавядомых і зусім невядомых палітычных вязняў сказаць некалькі слоў.

Па-першае, выказаць падзяку за тое, што мы сёння вызваленыя, у гэты дзень Андрэя Першазванага 13 снежня 2025 года мы дыхнулі паветрам свабоды. Дзякуй усім тым, хто браў удзел у гэтым.

Сяргей Іванцоў

Таксама хацеў бы сказаць, што сапраўды шмат людзей засталося ў зоне, добрых маіх знаёмых, а некаторыя з іх сталі маімі сябрамі. І кожную раніцу на праверцы ў калоніі, калі я маліўся за іх, іх рабілася ўсё больш і больш, з 2020 года накапілася вельмі шмат, і я баяўся забыцца нейкае імя. І хачу сказаць, што сёння я бачу шмат людзей з гэтага спісу цяпер у аўтобусе. Я вельмі рады іх бачыць, і з заўтрашняга дня спіс імёнаў, якія трэба мне будзе ўспамінаць у малітвах, скароціцца вельмі моцна. Гэта вельмі цудоўна, і хай ён скараціцца да нуля. Хай людзі выйдуць на свабоду.

Жыве Беларусь!»

Марына Золатава:

«Я радая, што выйшла не праз 12 гадоў, а праз чатыры з паловай гады. І ўдзячная ўсім тым, хто прыняў удзел у нашым датэрміновым вызваленні. Таму што кожны дзень у няволі — гэта вельмі цяжка.

Марына Золатава

З аднаго боку, радасна, што найбліжэйшым часам, я спадзяюся, змагу абняць родных і блізкіх — а з другога боку, вельмі горка ад таго, што яшчэ шмат жанчын знаходзяцца ў гомельскай калоніі. Сярод іх шмат жанчын сталага ўзросту, з праблемамі са здароўем».

Уладзімір Гарох:

«Перш за ўсё я хачу падзякаваць прэзідэнту Трампу, прэзідэнту вялікай, цудоўнай краіны Украіны Уладзіміру Зяленскаму, усім тым, хто браў удзел у нашым вызваленні. Я хачу падзякаваць украінскаму народу за вашу мужнасць. Вы змаглі не пабаяцца і кінуць выклік расійскім акупантам — і я ўдзячны вам. 

Уладзімір Гарох

Таксама я рады, што мая дачка таксама ўносіць сваю малую долю — яна служыць у медыцынскай роце і дапамагае ўкраінскім салдатам.

І коратка я яшчэ хацеў бы выказаць свае эмоцыі словамі кароткага верша, які першым напісаў у СІЗА:

«С горячим сердцем, крепкими руками,
Держу свободного народа знамя,
Хоть плоть в оковах — дух не сокрушен,
Я знаю твердо — будет враг пленен…»

Каментары3

  • Интересно
    13.12.2025
    Что они скажут, когда почитают комменты на НН?
  • цыкада
    14.12.2025
    Интересно, помолятся и поставят свечку в церкви за таких умников вроде тебя
  • Интересно
    14.12.2025
    цыкада, спасибо за доброе пожелание и комплимент! По крайней мере, я действительно рад, что люди вышли из тюрьмы. Чего , явно, не скажешь о большинстве комментаторов!

Цяпер чытаюць

Начальнік крымінальнага вышуку МУС бачыў прагулачны дворык СІЗА КДБ з акна свайго кабінета, а потым сам стаў вязнем6

Начальнік крымінальнага вышуку МУС бачыў прагулачны дворык СІЗА КДБ з акна свайго кабінета, а потым сам стаў вязнем

Усе навіны →
Усе навіны

Яраслаў Раманчук дае прагноз, калі скончыцца вайна. І расказвае, чым цяпер займаецца і як яго шакавалі заявы Бабарыкі12

Наёмніка што быў ва ўкраінскім палоне, вярнулі ў Расію, а затым асудзілі ў Беларусі не менш чым на 10 гадоў7

Эканоміка ЗША дэманструе самы высокі рост за апошнія два гады9

Пад Ружанскім палацам адкрыліся невядомыя раней сутарэнні — яны вытрымалі пажары і цяжкую будаўнічую тэхніку

Аперацыя па змяншэнні грудзей стала самай папулярнай сярод мужчын ЗША1

Памёр папулярны блогер па нерухомасці, які меў больш за 100 тысяч падпісчыкаў3

На фронце загінуў журналіст Ленты.ру, які даслужыўся да лейтэнанта і камандаваў узводам4

У Кацярыны Ваданосавай новая бяда — цяжкая хвароба маці1

У Еўропе ўзмацняюцца супярэчнасці паміж Мерцам і Макронам3

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Начальнік крымінальнага вышуку МУС бачыў прагулачны дворык СІЗА КДБ з акна свайго кабінета, а потым сам стаў вязнем6

Начальнік крымінальнага вышуку МУС бачыў прагулачны дворык СІЗА КДБ з акна свайго кабінета, а потым сам стаў вязнем

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць