Ва Украіну вярнулася хвароба акопаў Першай сусветнай вайны — газавая гангрэна

Вайсковыя медыкі расказалі The Telegraph, што вайна з выкарыстаннем беспілотнікаў зрабіла эвакуацыю параненых салдат амаль немагчымай. Гэта прыводзіць да распаўсюджвання «з пагрозлівай хуткасцю» бактэрыяльнай інфекцыі, якая разбурае цягліцы.

«Мы назіраем ускладненні траўмаў, якіх ніколі не бачыў ніхто з жывых людзей у ваенны час», — сказаў выданню Алекс, замежны медык-валанцёр, які працуе ў Запарожскай вобласці.

Паводле яго слоў, такіх затрымак эвакуацыі параненых ніколі не было за апошнія 50 гадоў, з часоў Другой сусветнай вайны, а магчыма, нават і раней.

Газавая гангрэна — гэта цяжкая цягліцавая інфекцыя, якая выклікаецца бактэрыямі Clostridium. Хвароба атрымала назву ад бурбалак газу, якія ўтвараюцца пад скурай.

Бактэрыі Clostridium размнажаюцца ў некрозных тканках, пазбаўленых кіслароду, што выклікае моцны боль, ацёк, змяненне колеру тканак і адчуванне падрапання цела ў пацыента з-за руху газу.

Звычайная гангрэна ўзнікае ў выніку парушэння кровазабеспячэння. Яна не звязаная з бактэрыяльнымі таксінамі або ўтварэннем газу і развіваецца значна павольней, чым газавая гангрэна, піша The Telegraph.

Інфекцыя звычайна ўзнікае пасля глыбокіх агнястрэльных або выбуховых раненняў, у першую чаргу калі медыцынская дапамога з'яўляецца з затрымкай.

Як расказваюць медыкі, газавую гангрэну вельмі складана лячыць, а смяротныя выпадкі распаўсюджаныя нават у найлепшых бальніцах. Без лячэння ўзровень смяротнасці ад яе — 100%.

Газавую гангрэну асацыююць з Першай сусветнай вайной. Салдаты змагаліся ў брудных вільготных акопах і на палях, часта ўгноеных гноем, якія змяшчаюць бактэрыі Clostridium. Эвакуацыя і хірургічнае ўмяшанне часта затрымліваліся, а антыбіётыкі яшчэ не былі даступныя.

Падчас Другой сусветнай вайны з'яўленне антыбіётыкаў рэзка знізіла смяротнасць ад інфекцый на полі бою. Аднак сёння ва Украіне праблемы з эвакуацыяй і рост устойлівасці да антыбіётыкаў дазваляюць хваробам, якія лічылі даўно выкараненымі, зноў з'яўляцца, піша The Telegraph.

Лячэнне газавай гангрэны ўключае хірургічнае ачышчэнне раны разам з вельмі моцнымі дозамі антыбіётыкаў унутрывенна. Але ва Украіне ачышчэнне раны, а таксама мэтанакіраванае прымяненне антыбіётыкаў часта практычна немагчымыя адразу пасля ранення.

Павялічыць

Дактары адзначаюць, што большасць стабілізацыйных пунктаў у зоне баявых дзеянняў размешчаныя пад зямлёй, дзе цяжка забяспечыць стэрыльнасць. З-за недахопу рэсурсаў і небяспекі абстрэлаў медыкі вымушаныя працаваць у складаных антысанітарных умовах. Дастаўка медыцынскіх матэрыялаў таксама абцяжараная, паколькі канвоі і транспартныя сродкі часта становяцца мішэнямі праціўніка.

«Параненыя могуць трапіць у бальніцу толькі праз некалькі тыдняў, а да гэтага яны ўвесь час ляжаць у падземных стабілізацыйных пунктах, дзе медыкі падтрымліваюць іх жыццё, як могуць», — сказаў The Telegraph замежны медык-валанцёр Алекс.

Паводле яго слоў, многія вайскоўцы з раненнямі маглі б выжыць, але паміраюць з-за таго, што іх нельга эвакуяваць своечасова.

Як расказала Украінскай службе Бі-бі-сі доктарка УСУ Кацярына Зарэмба, яна асабіста не сутыкалася з гэтай хваробай, але тое, пра што гаворыцца ў артыкуле The Telegraph, з'яўляецца цалкам «лагічным і праўдападобным».

«Эвакуацыя параненых сапраўды моцна адкладзеная, ну, вы бачылі навіны, што чалавек з турнікетам 30 дзён чакаў на пазіцыі», — кажа медык.

Антыбіётыкі прадугледжаныя ў аптэчцы вайскоўцаў, але могуць быць там не заўсёды.

«Важна, каб медыкі правяралі аптэчкі сваіх байцоў на прадмет камплектацыі», — дадае Зарэмба.

Дозу антыбіётыка вайсковец павінен атрымаць на працягу 8‑12 гадзін пасля ранення. Калі чалавек яго не атрымаў, антыбіётык павінны даць медыкі на пазіцыі або падчас эвакуацыі. Пры пранікальным раненні абавязковая антыбіётыкавая тэрапія.

«Але вельмі часта медыка на пазіцыі няма і аптэчка — гэта адзінае, што ёсць у байца», — кажа доктарка.

Калі не праводзіць антыбіётыкатэрапіі, запаленне і гангрэна, звычайная або газавая, могуць быць звычайнай з'явай.

• 0
• 1
• 1
• 0
• 5
• 21
• 1
• 0