У цэнтры Мінска з'явілася кафэ ў афрыканскім стылі. Каб яго адкрыць, уласніца прадала кватэру
У адной з «кукуруз» на вуліцы Веры Харужай больш за 15 гадоў працаваў рэстаран In Vino — з белымі абрусамі на сталах і традыцыйнай еўрапейскай кухняй. Цяпер на гэтым месцы абсалютна іншая па стылі і настроі ўстанова — кафэ «Афрыкана». Яго гісторыю расказаў «Анлайнер».

«Не цалкам аўтэнтычнае месца, хутчэй беражлівая рэпліка»
Кавалачак Афрыкі ў цэнтры Мінска — так пазіцыянуе сябе новая ўстанова. Інтэр'ер сапраўды нестандартны: сцены атынкаваныя пад традыцыйную афрыканскую хаціну, са столі звісаюць галінкі дрэў, а барная стойка распісана арнаментам аднаго з народаў Буркіна-Фасо.
Як расказала ўладальніца ўстановы Вераніка Шэшаль, гэта такая імправізацыя на тэму Афрыкі. Яна не спрабавала зрабіць кафэ цалкам аўтэнтычным, але сам стыль падаўся ёй цікавым.

— Першапачаткова я думала пра кавярню. Чыста на асацыяцыях зразумела, што кава — гэта прадукт з Афрыкі, і стала прыглядацца да розных культур на гэтым кантыненце. Чытала кнігі, падпісалася на блогераў, журналістаў. Зразумела, што ў нас шмат стэрэатыпаў, звязаных з Афрыкай. Мне захацелася іх развеяць і зрабіць беражлівую «рэпліку», каб, акрамя іншых, і афрыканцы адчувалі сябе камфортна. У Мінску ўжо былі спробы адкрываць такія ўстановы, але больш у стылі сафары са шкурамі жывёл. Я ж, наадварот, ад гэтага адыходзіла.

Сцены дэкараваны маскамі, якія турысты любяць прывозіць з Афрыкі, і жаночымі партрэтамі (Вераніка кажа, што купляла карціны ў расійскіх мастакоў). Мэбля ў асноўным з масіва, сёе-тое засталося ў спадчыну ад In Vino (напрыклад, крэслы проста абцягнулі новай тканінай), нешта прыйшлося дакупляць. У дэкоры актыўна выкарыстоўвалі арнаменты, якімі самі афрыканцы ўпрыгожваюць жыллё.



Меню, кішэнькі для сталовых прыбораў, падушкі, фіранкі — усё аформлена ў адзіным стылі. Тэкстылем, дарэчы, займалася цётка Веранікі, якая ўжо на пенсіі і любіць шыць.
— Свяцільні, шторы, падушкі — усё гэта зроблена з афрыканскай тканіны (бавоўна, пакрыты воскам). Яна досыць шчыльная, добра трымае форму. Усе шыла мая цётка, у тым ліку форму для супрацоўнікаў і абажуры для свечак. А прадметы дэкору я заказвала на розных маркетплейсах.

Ля ўваходу ў кафэ — падстолле ад зінгераўскай швейнай машынкі і паліца, дзе раскладзеныя хэндмэйд-упрыгажэнні. Усе гэтыя бранзалеты, завушніцы, калье і шоперы пры жаданні можна купіць — Вераніка кажа, што бярэ рэчы ў нашых рамеснікаў на рэалізацыю. І ў будучыні яна плануе актыўна развіваць гэты кірунак.


«Прадала кватэру, каб адкрыць установу»
На рамонт пайшло каля двух месяцаў, а агульныя ўкладанні Вераніка ацэньвае ў $50 тыс. Суразмоўніца кажа, што для новай установы ў сферы грамадскага харчавання гэта адносна невялікая сума. Ёй пашанцавала, што частка абсталявання для кухні засталася ад папярэдніх уладальнікаў.
— Я ўжо год прыглядалася да розных памяшканняў для сваёй установы. І вось мы з дачкой ішлі на Камароўку, убачылі, што In Vino больш не працуе, і я зразумела, што хутка памяшканне выставяць на арэнду. Мне хацелася мець магчымасць падзяляць патокі людзей, і тут гэта аказалася магчыма. У нас адна зона — гэта кавярня, побач працуе за стойкай барыста. Другая частка — бар з актыўнай пасадкай, дзе бармэн рыхтуе і кактэйлі і камунікуе з гасцямі. І трэцяя частка — гэта столікі для абедаў і вячэр.

Тэрмін акупнасці Вераніка ацэньвае ў паўтара года. Для таго каб адкрыць установу, уладальніца прадала кватэру.
— Гэта была мая мара з тых часоў, калі нарадзілася дачка (а ёй ужо 19 гадоў). Нядаўна мы прадалі кватэру ў Зялёным Лузе і цяпер здымаем жыллё тут недалёка. Наогул, я шмат гадоў працую ў грамадскім харчаванні — пачынала як афіцыянт, бармен і адміністратар, а апошнім месцам маёй працы была сетка кавярняў, дзе я стала намеснікам дырэктара. За 20 гадоў атрымала велізарны досвед, які цяпер магу выкарыстоўваць. У нейкі момант я зразумела, што ўперлася ў столь, і захацела выйсці з найму, вырашыла рызыкнуць, тым больш што дачка ўжо падрасла і стала самастойнай. Пры гэтым я нікому не рэкамендую так паступаць: усё ж такі рызыкі страты грошай каласальныя, калі сам уласнік не разбіраецца ў працэсах.
Што ў меню? Арахісавы суп і сырнікі з міндальнымі пялёсткамі
Кухня ў «Афрыкане» пакуль працуе ў тэставым рэжыме. Ва ўстанове адзначаюць, што не спрабавалі зрабіць цалкам традыцыйнае афрыканскае меню, таму што ў Беларусі цяжка знайсці ўсе патрэбныя прадукты. Але некаторыя фішкі ўсё ж прысутнічаюць.

Напрыклад, можна замовіць супы з агародніны па арыгінальных рэцэптах — маркоўны і арахісавы. З незвычайных страў прапануюць бабоці — гэта такая афрыканская мясная запяканка, якую можна есці і ў халодным выглядзе як закуску, і як асноўнае гарачае.
— І соус да яе ідзе аўтэнтычны афрыканскі, даволі востры. Арахісавы суп у нас таксама гатуецца на аснове арахісавага соуса. Наогул, у Афрыцы ён даволі папулярны, шмат куды ідзе. Дадаем у стравы какос, міндальныя пялёсткі. Плануем укараняць браай. Гэта папулярная ў Паўднёвай Афрыцы страва — мяса, прыгатаванае на адкрытым агні. Мы будзем гатаваць яго на грылі і міксаваць з гароднінай. Яшчэ ў нас ёсць чакчука (яйкі, запечаныя з гароднінай. — Заўв. Onlíner). У Мінску гэта страва больш вядома як шакшука, але мы назвалі на алжырскі манер, таму што яна родам з Паўночнай Афрыкі.

Абедзеннае меню даволі стандартнае для большасці устаноў: запечанае мяса ці рыба, салата, бульба. Бізнэс-ланч тут абыйдзецца рублёў у 15-20. Порцыя сырнікаў з асноўнага меню каштуе 12 рублёў, супы — 8-10, мясная запяканка бабоці — 20, сэндвічы і бургеры — 16-18.

Увесну ўстанова плануе адкрыць для гасцей веранду, якая будзе аформлена ў арабскай стылістыцы (Паўночная Афрыка). Гэта будзе лаундж-зона з канапамі і жывой расліннасцю. Вераніка кажа, што на веранду ў яе вялікія планы: там будуць праходзіць розныя мерапрыемствы і майстар-класы, прысвечаныя мастацтву. Наогул, мэтавая аўдыторыя ўстановы — гэта жанчыны 25-35 гадоў, якім цікавыя творчасць, турызм, культура і традыцыі розных краін.
Па буднях і ў нядзелю ўстанова працуе з 09:00 да 22:00, па пятніцах і суботах — да 23:00.
Каментары
Можна лімоны па-мараканску, закуску, усе інгрэдыенты ёсць у краме.
Таксама можаце ўключыць afrobeat у фонавым рэжыме або ладзіць афрабітныя вечарыны.