«Aby chutčej dabracca da mamy». Biełaruski, jakija žyvuć za miažoj, raskazali pra dopyty na biełaruskaj miažy
Biełarusaŭ i hramadzian inšych krain na ŭjeździe ŭ Biełaruś časta vyklikajuć «na hutarki». Padčas dopytaŭ prosiać razbłakavać telefon, biełarusaŭ pytajucca pra žyćcio za miažoj, pryčyny adjezdu, časam zatrymlivajuć na hadziny, a niekatoryja paśla takich hutarak akazvajucca ŭ SIZA. Most pahavaryŭ z tymi, chto niadaŭna prajšoŭ takija dopyty. Imiony surazmoŭnic źmienienyja.
«Baluča było naciskać na knopku»
Dzina žyvie ŭ Polščy. Niekalki hadoŭ jana paźbiahała pajezdak u Biełaruś — pieražyvała, što moža pryciahnuć da siabie ŭvahu praz udzieł u pratestach 2020 hoda. Ale kali ŭ jaje mamy zapadozryli insult, navažyłasia na viartańnie.
«Pierad pajezdkaj ja paprasiła znajomaha, jaki kaliści byŭ źviazany ź siłavymi strukturami, prabić mianie pa bazach. Jon skazaŭ: «Ty bačnaja. Na ahulnuju hutarku». Ale ja ŭsio adno pajechała: mama ŭ balnicy», — uspaminaje jana.
Rychtujučysia da darohi, Dzina vydaliła svoj profil u Instagram — «15 hadoŭ fotazdymkaŭ, padarožžaŭ, siabroŭ».
«Baluča było naciskać na knopku, ale ja bajałasia, što na miažy stanuć jaho hartać i niešta raptam znojduć», — kaža jana.
«Aby chutčej skončyć i dabracca da mamy»
Žančyna jechała aŭtobusam Ecolines. Kiroŭca skazaŭ joj, što na hutarku zvyčajna vyklikajuć tych, chto doŭha nie pryjazdžaŭ dadomu.
Z poŭnaha aŭtobusa adviali siem čałaviek — Dzinu, jašče adnu biełarusku, jakaja bolš za dziesiać hadoŭ žyvie ŭ Polščy, i piaciarych ukraincaŭ. U kabiniecie jaje čakaŭ supracoŭnik u formie, pracavała kamiera.
«Mnie skazali, što idzie aŭdyja- i videazapis. Spytalisia, kudy jedu, čamu źjechała. A potym: «Možna pahladzieć vaš telefon?» Admovicca, jak my razumiejem, było niemahčyma».
Supracoŭnik zachodziŭ u Instagram i Telegram, niešta ŭvodziŭ, fatahrafavaŭ IP-adras, rabiŭ zdymki ekrana na svoj telefon.
«Ja prosta siadzieła i dumała: aby chutčej skončyć, aby dabracca da mamy», — kaža Dzina.
«Jak byccam z hniazda vypała»
Usio zaniało kala 30‑40 chvilin. Dziaŭčynu, jakaja zachodziła paśla Dziny, trymali značna daŭžej. Paźniej jana raskazała, što razzłavałasia, kali supracoŭnik paprasiŭ telefon, i skazała jamu ahresiŭna, što maje prava ŭbačyć, što jon tam robić ź jaje pryładaj. Jana stajała nad im, pakul jon kapijavaŭ IP-adras i hartaŭ sacsietki.
Pavodle jaje słoŭ, supracoŭnik byŭ vidavočna niezadavoleny takim tonam i adkazaŭ, što ahresija tut ni da čaho i što jon moža vyvieści jaje i «pad ruki».
«Jana potym była ŭ šoku, — kaža Dzina. — Bolš za dziesiać hadoŭ nie žyła ŭ Biełarusi, jak byccam z hniazda vypała».
«Rastłumačyła im svajo kačavoje žyćcio»
Ina naradziłasia ŭ Biełarusi, vučyłasia ŭ Sankt-Pieciarburhu, a paźniej pierajechała ŭ Łondan. U jaje dva pašparty — rasijski i brytanski. U Biełaruś žančyna pryjazdžaje tolki da mamy.
«Mnie niama čaho chavać, ale ŭsio adno pierad pajezdkaj čyšču telefon. Tak spakajniej», — kaža jana.
Da niadaŭniaha času jaje ni razu nie zaprašali na hutarku. Ale apošni raz paprasili prajści ŭ asobny pakoj.
«Pytańni byli tolki pra pašparty: «Čamu naradzilisia ŭ Biełarusi, a hramadzianstva Rasii i Vialikabrytanii?» Ja doŭha tłumačyła im svajo kačavoje žyćcio: dzie žyła, dzie vučyłasia, jak pierajazdžała. Pahavaryli chvilin z 20‑30 — i adpuścili», — uspaminaje Ina.
Telefon nie praviarali, ale lohkaje napružańnie ŭsio adno adčuvałasia.
«Maje dočki ŭžo darosłyja i časam sami jeździać u Biełaruś da babuli. I ja zaŭsiody kažu im pierad darohaj: «Vy ničoha nie parušyli. Vy prosta jedziecie da chvoraj babuli». Ale ŭsio adno jość tryvoha: na miažy nikoli nie viedaješ, jakija pytańni ŭźniknuć. I mienavita jany taksama ciapier čyściać telefony na ŭsialaki vypadak».
«Zabraŭ KDB, jana tak i zastałasia na miažy». U punkty propusku, što adkrylisia, viarnulisia siłaviki i adnavili dopyty
«Pad zapis na kamieru zadavali pytańni, skanavali telefon, pierapisku». Jak ciapier prachodziać dopyty na miažy Biełarusi
Ci praŭda, što ŭzmacnilisia pravierki na biełaruskaj miažy? Što viadoma
Kamientary