U siami biełaruskich lashasach dazvolili palavańnie na miadźviedzia
U Biełarusi z 1 lipienia ŭpieršyniu ŭ historyi niezaležnaj krainy dazvolać palavańnie na miadźviedzia. Heta źviazana z tym, što kolkaść miadźviedziaŭ značna pavialičyłasia.

Palavańnie budzie dazvolena da 31 śniežnia, u luby čas sutak — možna budzie palavać jak z zasady, tak i z padychodu pad kiraŭnictvam palaŭničaha.
Dazvolena vykarystoŭvać hładkastvolnuju i naraznuju zbroju (dla hładkastvolnaj — nie mienš za 16 kulavoha kalibra). Dazvolena brać z saboj palaŭničych sabak, parody jakich vyznačajuć miascovyja ŭłady. Udzielničać u palavańni mohuć tolki tyja, chto maje vopyt palavańnia nie mienš za try hady.
Palavańnie budzie dazvolena ŭ peŭnych lashasach, dzie najbolš miadźviedziaŭ: Biahomlski, Bahušeŭski, Viciebski, Loźnienski, Suražski, Ušacki i Barysaŭski vopytny.
Miadźviedź zastajecca zaniesienym u Čyrvonuju knihu, tamu palavańnie na jaho pravodzicca vielmi stroha pa praviłach.
Kamientary