Pra heta jon raskazaŭ u prajekcie «Žyćcio-malina» Mikitu Miełkazioravu.
«Zaraz ja dvornik. Błohier — ty siadziš i tabie heta nadakučvaje. Vy ž viedajecie, ź jakim kantynhientam ja pracuju, razmaŭlaju, i jak ty vyharaješ. A dvornik — heta sacyjalna karysnaja praca, ty adpačyvaješ, heta aktyŭny adpačynak na śviežym pavietry. Zaraz zimoj pracuješ niašmat — hadzina-paŭtary. 400 jeŭra płaciać za dva damy, jašče i [dadatkova] hrošy płaciać. Jość čas zaniacca tvorčaściu. Mnie padabajecca, ja dumaŭ, što nie pratrymajusia doŭha, a vielmi zadavoleny. (…) Kali pracuješ fizična, śviežyja dumki ŭ hałavu prychodziać, ja apošnim časam staŭ siabie lepš adčuvać», — raskazaŭ Andrej Pavuk.
Darečy, padčas žyćcia ŭ Akciabrskim Andrej źmianiŭ šeść pracaŭ, byŭ u tym liku piedahoham-arhanizataram, leśnikom, fatohrafam na dakumienty, tamu kaža, što nijakaj pracy nie curajecca.
«Skažycie, Iryna Ściapanaŭna, heta ž vy mama Koli?» Pavuk dazvaniŭsia Abielskaj
«Usiakija situacyi ŭ žyćci byvajuć». Pavuk spytaŭ u miascovych uładaŭ pra šachied, što ŭpaŭ u Akciabrskim
Błohier Pavuk pajechaŭ u turmu. Ale jość niuans
Hajdukievič paabiacaŭ zrabić u domie Pavuka ŭ Akciabrskim hramadskuju pryjomnuju svajoj partyi
Andreju Pavuku zavočna dali 12 hadoŭ, Volzie Pavuk krychu mienš. Asudzili i Marharytu Laŭčuk
Ciapier čytajuć
Chrysta Hrozieŭ: ad ramantyka-radyjoamatara da čałavieka, jaki vykryŭ samyja zmročnyja tajamnicy HRU i FSB. Jak jaho vierbavała śpiecsłužba Luksiemburha i jak jon vymušany chavacca ciapier
Kamientary