Juryj Antonaŭ na «Słavianskim bazary» pažadaŭ zdaroŭja Łukašenku, ale padviało jano jaho samoha
Na aficyjoznym «Słavianskim bazary ŭ Viciebsku», jaki prachodzić hetymi dniami, 78-hadovaha vieterana jašče savieckaj estrady Juryja Antonava daviałosia vyvozić sa sceny razam z rajalem, paviedamlajuć rasijskija miedyja.
Vystupleńnie Antonava na scenie ŭ Viciebsku nie było zajaŭlena ŭ prahramie i stała, jak paviedamlajecca, niečakanaściu. Jamu šmat hadoŭ dakučajuć boli ŭ nazie, tamu jon ciapier redka byvaje navat u Maskvie, siadzić uvieś čas u zaharadnym domie.
Hetym razam, adnak, łukašenkaŭcam niečym jaho ŭdałosia zavabić, bo Antonaŭ usio ž vyjšaŭ na scenu fiestyvalu, pryčym navat biez dapamohi kija. Najpierš jon pažadaŭ pośpiechaŭ i zdaroŭja prysutnamu ŭ zale Łukašenku, paśla sieŭ za bieły rajal i vykanaŭ niekalki svaich najbolš papularnych chitoŭ. A voś syści sa sceny samastojna ŭžo nie zmoh.
Vidać, nohi artystu paśla nahruzki ŭžo kiepska słužyli, tamu jaho daviałosia razam z rajalem pieravieźci na kraj sceny. Tolki tam jon zdoleŭ vyjści z-za instrumienta i pajści za kulisy.
«Z zadavalnieńniem. Stapracentnaja pieradapłata». Kolki chočuć zorki biełaruskaj estrady za vystupleńnie pierad vahnieraŭcami
«Nie kryŭdzicie jaho prosta biez pryčyny». Niaviestka Łukašenki pryśviaciła jamu novuju pieśniu
«Łapata i da vas dalacić». Śpiavak, jaki vykonvaje pieśni niaviestki Łukašenki, pakryŭdziŭsia na žarty ŭ jutubie
Ciapier čytajuć
«Hetaja partyja prajhranaja». Biełaruskija daśledčyki — pra toje, u što pieratvaryłasia Akademija navuk3
«Hetaja partyja prajhranaja». Biełaruskija daśledčyki — pra toje, u što pieratvaryłasia Akademija navuk
«Na vybarach prezidenta ja b hałasavaŭ za Łatušku». Hutarka z patencyjnym śpikieram KR Arciomam Bruchanam — pra śmierć maci, tatuiroŭki i Mielnikavu1919
«Na vybarach prezidenta ja b hałasavaŭ za Łatušku». Hutarka z patencyjnym śpikieram KR Arciomam Bruchanam — pra śmierć maci, tatuiroŭki i Mielnikavu19
«Ja skazaŭ na videa, što mianie nie katujuć — na toj momant heta było praŭdaj. A praź dźvie hadziny mianie źbili». Ukrainski žurnalist dva hady pravioŭ u rasijskim pałonie — voś što jon pieražyŭ11
Kamientary
Bananovyj cariok sidit na konciertie v Vitiebskie, hdie chołujstvujuŝije poddannyje razdajut jemu filippiki i pojut v jeho čiesť piesienki, a v eto žie vriemia, pribyli, na tankach, stroitieli, v dierievniu Ciel Osipovičskoho rajna, čtoby zabietonirovať postrojennuju, bananovuju stranu.
Poetomu, pora mieniať nazvanije prazdničnoho bazara v Vitiebskie.
Pora nazvať bananovym bazarom.
Intieriesno, cariok uvierien, čto stroitieli budut stroiť to, čto on skažiet ?