Голас не па-мужчынску: як медыцына дапамагае пры мутацыйным фальцэце
Уявіце, што ваш голас — не візітная картка, а галоўны вораг, які перашкаджае знайсці працу і будаваць зносіны. Але выйсце ёсць.
Нядаўна лекары 52-й гарадской бальніцы Масквы дапамаглі пацыенту, які, па яго словах, праз занадта высокі голас не мог пабудаваць кар'еру. Аб гэтым яны расказалі ў тэлеграм-канале Дэпартамента аховы здароўя расійскай сталіцы. Яму паставілі дыягназ «мутацыйны фальцэт» і правялі аперацыю, якая вярнула голасу натуральны мужчынскі тэмбр. Разбіраемся, што гэта за стан і як яго пазбавіцца.
Што такое мутацыйны фальцэт?
Мутацыйны фальцэт (або пуберфанія) — гэта стан, пры якім голас пасля палавога паспявання не набывае натуральнага нізкага тэмбру, застаючыся высокім, слабым і нестабільным.
Хоць галасавыя змены адбываюцца ў абодвух полах, праблема значна больш выяўленая ў мужчын. Іх голас у норме паніжаецца прыкладна на актаву, у той час як у жанчын — усяго на некалькі паўтонаў. Менавіта таму захаванне высокага тэмбру ў мужчын успрымаецца як значнае адхіленне, якое можа ствараць сацыяльны і псіхалагічны дыскамфорт.
Пуберфанія — вельмі рэдкі стан, які, паводле ацэнак, сустракаецца прыкладна ў аднаго чалавека на 900 000.
Прычыны пуберфаніі дзеляцца на дзве асноўныя групы: псіхалагічныя і арганічныя (фізічныя), прычым у мужчын пераважаюць першыя. Да псіхалагічных фактараў адносяць моцны эмацыйны стрэс, падсвядомае непрыняцце ўзроставых змен і сталення, а таксама няўпэўненасць у сабе.
Фізіялагічныя прычыны сустракаюцца радзей і могуць уключаць анамаліі развіцця гартані, парушэнні ў працы цягліц і нерваў, якія кантралююць галасавыя звязкі, ці нават гарманальныя збоі.
Без лячэння гэтая праблема можа заставацца на ўсё жыццё, выклікаючы сацыяльны дыскамфорт і перашкаджаючы прафесійнай рэалізацыі.
Як гэта лечыцца: ад тэрапіі да хірургіі
Мутацыйны фальцэт з'яўляецца добра вывучаным у фаніятрыі (раздзеле медыцыны, які вывучае голас) станам, і для яго карэкцыі існуе дакладны алгарытм дзеянняў.
Першым і асноўным этапам з'яўляецца кансерватыўнае лячэнне, якое ўключае заняткі з фаніятарам ці лагапедам.
Мэта такіх заняткаў — праз спецыяльныя практыкаванні зняць празмернае напружанне з галасавых звязак і дапамагчы пацыенту асвоіць свой натуральны нізкі голас. Улічваючы часта псіхалагічную прыроду праблемы, можа быць рэкамендавана праца з псіхолагам.
У тых выпадках, калі кансерватыўныя метады аказваюцца недастаткова эфектыўнымі, пацыенту можа быць прапанавана хірургічнае ўмяшанне, адным з самых распаўсюджаных відаў якога з'яўляецца тырыяпластыка III тыпу.
Што такое тырыяпластыка і наколькі яна бяспечная?
Тырыяпластыка III тыпу — гэта мікрахірургічная аперацыя на храстках гартані. Хірург змяняе канфігурацыю шчытападобнага храстка, да якога мацуюцца галасавыя звязкі. Гэта дазваляе аслабіць іх нацяжэнне, у выніку чаго частата ваганняў зніжаецца, а голас становіцца глыбейшым і ніжэйшым.
Як і любое хірургічнае ўмяшанне, тырыяпластыка мае свае рызыкі, хоць і лічыцца адносна бяспечнай. Сярод магчымых ускладненняў — крывацёкі, інфекцыі, часовая ахрыпласць або вынік, які не цалкам супадае з чаканнямі. У рэдкіх выпадках магчыма пашкоджанне нерваў.
Як адзначаюць спецыялісты, поўнае станаўленне голасу можа заняць некалькі месяцаў, але першыя станоўчыя змены адзначаюцца ўжо на наступны дзень пасля аперацыі.
У выпадку маскоўскага пацыента аперацыя прайшла паспяхова. Частата яго голасу знізілася са 141,4 Гц (верхняя мяжа мужчынскай нормы, блізкая да жаночага дыяпазону) да 88,2 Гц, што з'яўляецца тыповым паказчыкам для мужчынскага басу або барытону.
Гэта не толькі вырашыла яго праблему з працаўладкаваннем, але і дазволіла яму адчуваць сябе больш упэўнена ў сацыяльных зносінах.
Каментары