«Мяне можна назваць памочнікам камандзіра». Вадзім Пракоп'еў расказаў пра полк «Пагоня»
Вадзім Пракоп'еў расказаў «Нашай Ніве», хто уваходзіць у новы добраахвотніцкі полк, ці шмат жадаючых уступіць у шэрагі і чым яны цяпер займаюцца.
«Пакуль у нас невялікае падраздзяленне — кшталту ўзвода. Мы назваліся палком, бо гэта ілюструе задачу — сфармаваць вялікае добраахвотнае падраздзяленне. І я думаю, што задача будзе выкананая: у варшаўскім цэнтры адбору добраахвотнікаў толькі да нас папрасілася каля тысячы чалавек (без уліку жадаючых трапіць у батальён Каліноўскага, да іх прыкладна столькі ж, я думаю). Праводзіцца адбор. Гэта ж пытанне ваеннага будаўніцтва, бо я не чакаю, што вайна хутка скончыцца, часу на тое, каб стаць палком, хапае.
Бягучыя задачы — прайсці зладжванне, трэніроўкі, ідэалогію. Вядома, мы цалкам падпарадкаваныя ЗСУ, камбат — украінец. Усе мы ў складзе замежнага легіёна ЗСУ. Раніцай — украінскі гімн, вечарам — беларуская ідэалогія.
Ці ёсць адрозненні ад батальёна Каліноўскага? Яны сур’ёзныя рабяты, іх касцяк прайшоў баявыя дзеянні яшчэ з 2014-га. У нас пакуль не ваяваў ніхто, але наш касцяк складаюць былыя байцы сілаў спецыяльных аперацый Беларусі, чые імёны я пакуль называць не буду. Я не бачу паміж намі канкурэнцыі, у нас адна агульная задача, для выканання якой, я думаю, у будучыні аб’яднаюцца ўсе беларускія падраздзяленні.
Мяне самога можна назваць памочнікам камандзіра. Я звычайны салдат, мая ваенная адукацыя тут нікога не цікавіць — я звычайны кантрактнік ЗСУ. Пакуль многа казаць нельга, скажу толькі, што спім то ў спальных мяхах між дрэвамі, то ў казарме — звычайны салдацкі побыт. Зброя — еўрапейская. Амуніцыя ёсць, але трэба больш. Усё вырашаем».
Абвешчана пра фармаванне палка «Пагоня»
Фарміруюцца дзве беларускія ўзброеныя групы, якія бачаць сваёй мэтай вызваленне краіны
Цяпер чытаюць
Трамп заявіў, што ідуць перамовы пра вызваленне яшчэ 50 беларускіх палітвязняў, і назваў іх «закладнікамі»9
Трамп заявіў, што ідуць перамовы пра вызваленне яшчэ 50 беларускіх палітвязняў, і назваў іх «закладнікамі»
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1212
Каментары