U Hrodnie mužčyna zabraŭ čužuju skrypku sam nie viedajučy dla čaho
U siaredzinie vieraśnia dziesiacihadovy chłopčyk z Hrodna tak zachapiŭsia niečym u telefonie, što pakinuŭ na prystupkach internata na vulicy Horkaha čachoł sa skrypkaj. Prytym lažaŭ jon tam paśla vielmi doŭha, ale ŭrešcie adnamu čałavieku spatrebiŭsia.
45‑hadovy žychar Hrodna, idučy na pracu, zaŭvažyŭ hety čachoł sa skrypkaj, ale spačatku jon jaho nie zacikaviŭ. Uviečary ž, viartajučysia dadomu ŭžo vypiŭšy, mužčyna mima pakinutaha čachła ŭžo nie prajšoŭ. Doma jon adkryŭ jaho, ubačyŭ skrypku i pakłaŭ u šafu, bo ihrać na joj nie ŭmieŭ.
Adnak ža praź niekalki dzion mužčyna vyrašyŭ pravieści ŭ tyktoku žyvy efir, sprabujučy asvoić instrumient pierad kamieraj. Tałkovaha z hetaha, praŭda, ničoha nie atrymałasia, tamu skrypka znoŭ pajšła ŭ šafu.
Nijakich sprobaŭ viarnuć znachodku haspadaru mužčyna nie zrabiŭ. Baćki chłopčyka tym časam źviarnulisia ŭ milicyju, supracoŭniki jakoj chutka ŭstanavili asobu taho, chto zabraŭ instrumient. Suprać jaho raspačali kryminalnuju spravu pa fakcie kradziažu, a skrypku viarnuli ŭładalniku.
Kryk dušy Žyhara pra hrupu Kavaleŭskaha: Hučać zajavy, što Łukašenka lehitymny prezident, choć i nie abrany demakratyčna42
Kamientary