Ściapan Puciła: Mianie sprabavali vykraści z dapamohaj pasolstva Biełarusi ŭ Varšavie
Stvaralnik miedyjaprajekta «Niechta» Ściapan Puciła ŭ novym vypusku TOKu raskazaŭ pra pahrozy ŭ svoj adras.
Pa słovach Ściapana Puciły, pahrozy ŭ svoj adras jon atrymlivaŭ jašče da 2020-ha hoda. U 2019-m hodzie nahodaj dla takich pahroz byli źlivy ź siłavych viedamstvaŭ.
«Pahražali samymi roznymi šlachami. Najbujniejšyja byli ŭ 20-m hodzie. Što vybuchnie naš ofis. Navat palicyja spraŭdziła heta paviedamleńnie i pačała achovu ofisa. To-bok jany vieryfikavali, paćvierdzili heta», — zhadvaje Puciła.
Pa słovach redaktara «Niechta», u bazie danosaŭ u KDB jość list, u jakim nieviadomyja prapanoŭvali KDB dapamohu ŭ jaho vykradańni «za niejkuju šalonuju sumu»:
«Nie pamiataju za kolki. 150, naprykład, tysiač dalaraŭ. I padviazuć pad miažu, dzie pieradaduć Biełarusi. Tady ž jašče nie było hetych vysokich płatoŭ na miežach».
Ściapan vykazvaje ŭdziačnaść krynicam infarmacyi za papiaredžańni ab pahrozach. Šmat što z atrymanaha było pieradadziena polskim siłavym strukturam, jakija zajmalisia vieryfikacyjaj infarmacyi.
Sproby vykradańnia, jak śćviardžaje Puciła, byli «ŭ tym liku i z udziełam (…) biełaruskaha pasolstva tut, u Varšavie», «pra što zaraz pakul nielha raspaviadać publična».
Krynicy paćvierdzili, što heta nie pustyja pahrozy, što sapraŭdy jaho chočuć vykraści. I na heta nakiroŭvali «śpiecyjalna navučanych ludziej, źviazanych z ambasadaj u tym liku Biełarusi ŭ Polščy. Tut, u Varšavie. (…) Padrabiaznaściaŭ navat ja nie viedaju. Ale šmat z hetaha paćvierdziłasia. (…) Było šmat roznych pahroz, navat paru miesiacaŭ nazad».
Pa słovach Puciły, jon užo zvyksia z pahrozami na svoj adras, ale było składana, kali jon ich atrymlivaŭ upieršyniu.
Raskazvajučy pra toje, jak jon imknuŭsia schavacca ad mahčymaha vykradańnia, Ściapan davodzić, što vykarystoŭvaŭ «roznyja mietady, roznyja kvatery, roznyja šlachi dadomu. Časam spać davodziłasia ŭ ofisie, zabarykadavanym. A časam u mašynie, na matracy. Časam nie prychodzić u ofis pa piać dzion».
«Ale heta nie toje było, kab my bajalisia. My prosta praduchilali mahčymyja, sapraŭdy paćvierdžanyja sproby na toj momant zrabić štości kiepskaje», — zaŭvažaje redaktar «Niechta».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆCiapier čytajuć
Dačka sudździ, jakaja žyŭcom zhareła ŭ sudzie ŭ Słucku ŭ 1967-m, raskazała, jak skłałasia žyćcio ich siamji paśla hučnaj trahiedyi7
Kamientary
voś i łatuška ambasadaram byŭ. nie ŭ Varšavie, nu ale...