Mižnarodny dzień knihi i aŭtarskaha prava byŭ ustanoŭleny JUNIESKA ŭ 1995 hodzie i štohod adznačajecca 23 krasavika. Što ciapier čytajuć biełarusy i jakim aŭtaram addajuć pieravahu, vyśviatlaŭ «Sputnik».
Namieśnik hienieralnaha dyrektara AAT «Biełkniha» Inha Biekiš paviedamiła, što siarod samych čytanych biełaruskich piśmieńnikaŭ — kłasiki: Uładzimir Karatkievič («Dzikaje palavańnie karala Stacha», «Kałasy pad siarpom tvaim», «Čorny zamak Alšanski»), Jakub Kołas («Na rostaniach»), Ivan Mielež («Ludzi na bałocie»), Maksim Bahdanovič («Vybranyja tvory», «Vianok»), a taksama Vasil Bykaŭ («Žuraŭliny kryk»).
Siarod rasijskich aŭtaraŭ biełarusy čytajuć Michaiła Bułhakava («Majstar i Marharyta»), Fiodara Dastajeŭskaha («Złačynstva i pakarańnie», «Braty Karamazavy»), Alaksandra Puškina («Jaŭhien Aniehin») i Viktara Pialevina («Generation P»).
Z zamiežnaj litaratury — «Śpiašajsia kachać» Nikałasa Sparksa, «Smutak satany» Maryi Kareli, «Kvietki dla Ełdžernona» Denieła Kiza, «Džejn Ejr» Šarłoty Brante, «Maleńki prync» Antuana de Sient-Ekziupiery, «Kafe na krai ziamli» Džona Streleki, «Hraf Monte-Krysta» Alaksandra Dziuma i «Tryumfalnaja arka» Erycha Maryja Remarka.
Pavodle Biekiš, najbolš papularnyja žanry siarod biełaruskich čytačoŭ — heta raman, detektyŭ, paezija, fentezi i fantastyka. Taksama ludzi časta cikaviacca knihami pa samaraźvićci i psichałohii.
Namieśnik dyrektara vydaviectva «Mastackaja litaratura», hałoŭny redaktar časopisa «Połymia» i piśmieńnik Viktar Šnip adznačyŭ, što ŭ kožnaha aŭtara jość knihi, jakija varta pračytać.
«A dla tych, chto choča paznajomicca ź biełaruskaj litaraturaj, raju pačynać ź biełaruskaha kłasika Uładzimira Karatkieviča», — skazaŭ jon.
-
Tvor Śviatłany Aleksijevič staŭ krynicaj natchnieńnia dla amierykanskaha fentezi-bestselera
-
«Biełarusy nahadvajuć čałavieka z tryvožnym razładam». Paet Vital Ryžkoŭ pra zvańnie seks-simvała paezii, batł z Najdzionavym, Karža i Cichanoŭskuju
-
Volha Kaściuk naradziłasia ŭ Radčycku Stolinskaha rajona, a žyvie ŭ Novaj Ziełandyi. Jaje kniha napisanaja na havorcy, na jakoj jašče nichto nie pisaŭ
Kamientary