Hetyja biełaruskija siłaviki byli ŭpeŭnienyja, što ich nichto nie prasłuchoŭvaje. Darma

«Kibierpartyzany» ŭ svaim jutub-kanale apublikavali frahmienty razmovaŭ siłavikoŭ i členaŭ ich siemjaŭ, jakija byli zapisanyja śpiecsłužbami Biełarusi.

Siłaviki i ich blizkija, čyje razmovy vykłali, byli ŭpeŭnienyja ŭ tym, što ich nie prasłuchoŭvajuć. Ale zapisy, što apynulisia ŭ rukach «Kibierpartyzan», śviedčać pra inšaje.

U pieršym frahmiencie, zapisanym 20 lutaha 2021 hoda, surazmoŭcami źjaŭlajucca dva kamandziry ŭzvodaŭ AMAPa — Aksana Kraŭčanka i Aleh Baradaŭka. Mužčyna pierakazvaje svaju razmovu ź siabram, jaki zvolniŭsia z rajadździeła i sprabavaŭ vyjechać u Polšču ci Litvu. Ale ŭ jaho heta nie atrymałasia. Pa słovach Baradaŭki, jaho siabar skardziŭsia jamu, što ŭ Biełarusi žyvuć, «jak u turmie».

@nashanivanews Jak siłaviki prasłuchoŭvajuć samich siabie #biełaruś #minsk #łukašienko #prosłuška #śpiecsłužby #prosłušivanije #ahient #khb ♬ Suspense, horror, piano and music box - takaya

Amapaviec zhadvaje, što paprasiŭ siabra havaryć pa sutnaści, a nie «nieści ch***iu».

— Ja razumieju, što ty na prasłuchoŭcy, — pieradaje mužčyna zaŭvahu svajho siabra.

— Ja nie, a ty — moža być, — adkazaŭ Baradaŭka.

— Bł**, «ty na prasłuchoŭcy»… Niejkuju ch***iu, bł**, realna… — kamientuje Aksana Kraŭčanka.

U druhim uryŭku, zapisanym 23 lutaha 2021 hoda, žonka načalnika minskaha AMAPa Dźmitryja Bałaby Volha Syščanka razmaŭlaje sa svajoj byłoj śviakroŭju Śviatłanaj Syščanka.

U čas razmovy bolš pažyłaja i aściarožnaja Śviatłana zaŭvažaje:

— Moža, nam pa telefonie nielha razmaŭlać?

— Aj, ja vas prašu, nie kažycie hłupstva. Nie, nie da takoj stupieni ŭsio tak drenna, — adkazvaje byłaja niaviestka.

— Moža, uvieś čas słuchajuć tam siadziać, słuchajuć i słuchajuć, jak ja tut matam svarusia, — praciahvaje sa śmiecham Śviatłana.

— Nie. Tak heta ž viesieła, — adkazvaje Volha.

Praz dva dni Volha ŭ razmovie sa svajoj byłoj śviakroŭju viarnułasia da pytańnia prasłuchoŭvańnia.

Pavialičyć

— Kab vy razumieli — nas nichto nie słuchaje. Heta ŭsio lohka praviarajecca, i ja praviarała. Spytała ŭčora svajho siabra kadebešnika. Nichto nas nie słuchaje. Tamu nikomu heta nie cikava, — supakojvaje svaju surazmoŭcu žančyna.

— Aj, viedaješ, jak heta…

— Nie, Śviatłana Ivanaŭna. Vy mnie skazali, i ja śpiecyjalna jamu zvaniła i prasiła jaho pahladzieć.

— Nu, u mianie… U mianie ničoha niama. Nu tak, dumka ŭźnikła raptam… I ŭsio.

— Tamu ja… Ja była ŭpeŭniena, što nie, ale vyrašyła zapeŭnicca.

— Nu i dobra, i słava Bohu, — supakoiłasia Śviatłana.

U toj ža dzień Volha razmaŭlała sa svaim byłym mužam Kiryłam Syščankam. U čas razmovy mužčyna spytaŭ: «A moj telefon usio jašče słuchajecca?»

«Nikoli ŭ žyćci nie słuchaŭsia», — adkazała žančyna.

• 4
• 0
• 103
• 0
• 2
• 1
• 0
• 0