Siłaviki praviali pieratrus u kvatery žurnalista Źmitra Łupača
Trochpakajoŭka na vulicy Savieckaj u Hłybokim stajała zamknionaja — u joj nichto nie žyŭ. Žurnalist-fryłansier Źmicier Łupač dva z pałovaj hoda tamu byŭ vymušany źjechać ź Biełarusi paśla šmatlikich vypadkaŭ administracyjnaha pieraśledu za supracoŭnictva ź niezaležnymi ŚMI.
Pavodle śviedčańniaŭ vidavočcaŭ, 6 śniežnia paśla abiedu ŭ kvateru Źmitra Łupača pačali zvanić milicyjanty. Kali pierakanalisia, što ŭnutry nikoha niama, vyklikali «vyratavalnikaŭ» z MNS, jakija ŭzłamali dźviery. Praz peŭny čas milicyjanty vyjšli, a kvateru žurnalista apiačatali.
«U kvatery niama ničoha asablivaha. Chiba što zastalisia darahija dla mianie rečy, u tym liku knihi. Nie viedaju, ci znajšli siarod ich niešta «ekstremisckaje». Kaštoŭnaj majomaści, nakštałt darahoj bytavoj techniki, futraŭ i bryljantaŭ u nas nikoli nie było, tamu zładziejam asabliva ŭziać tam niama čaho», — prakamientavaŭ Biełaruskaj asacyjacyi žurnalistaŭ zdareńnie Łupač, jaki paśla adjezdu z radzimy ciapier žyvie ŭ Varšavie.
Źmicier Łupač dadaŭ, što ciaham apošnich dvuch miesiacaŭ jon atrymlivaŭ u telehram pravakacyjnyja dopisy i navat pahrozy ad nieznajomca pad nikam «Michaił Romanov». Toj pisaŭ, kab žurnalist «pierastaŭ zajmacca łuchtoj» i, «pakul jašče nie pierajšoŭ rysu», źviartaŭsia ŭ kamisiju pa viartańni, kajaŭsia i pryjazdžaŭ u Biełaruś. Za «pakajańnie» «Michaił Romanov» navat abiacaŭ niezaležnamu žurnalistu «amnistyju».
Načalnik milicyi Brahina stralaŭ u svaju žonku. Jana cudam vyžyła9
Kamientary