Ministr unutranych spraŭ Ihar Šunievič syšoŭ u adstaŭku.
«Siońnia ja źviarnuŭsia da kiraŭnika dziaržavy z rapartam ab adstaŭcy. I jon hetuju adstaŭku pryniaŭ. Spadziajusia, ja zmahu jašče prynieści karyść našaj dziaržavie ŭ inšaj pasadzie abo na inšaj pracy», — cytuje jaho BiełTA.
Svajo rašeńnie Šunievič nazvaŭ «vyvieranym, pravilnym i svoječasovym». Što stała jaho pryčynaj?
«Pa-pieršaje, projdzieny vielmi doŭhi i składany šlach pracy ŭ ministerstvie, — zajaviŭ jon. — Šmat što zroblena. I ŭ niejki momant ja pačaŭ razumieć, što treba zabiaśpiečyć peŭnuju dynamiku, pierajemnaść, chutkaść i efiektyŭnaść rašeńniaŭ. Patrebny śviežy pohlad na pracu ministerstva. Pa-druhoje, dumajučy pra svaju efiektyŭnaść, liču, što pryjšoŭ čas źmianić rod dziejnaści. Usio-taki dastatkova doŭha ja znachodžusia na pasadzie ministra. Moža, vočy «zamylilisia», moža być, mnie sapraŭdy treba pasprabavać niešta inšaje. Kiraŭnik dziaržavy z hetaj matyvacyjaj pahadziŭsia».
Razam z tym Šunievič pakul zastajecca kiraŭnikom naziralnaj rady chakiejnaha kłuba «Dynama-Minsk».
Abjektyŭka
Nar. u 1967 va Ukrainie (Łuhanskaja vobłaść). U 1992 skončyŭ Akademiju milicyi MUS Biełarusi, słužyŭ u milicyi. Pracavaŭ u KDB (2007—2012). U studzieni 2012 pryznačany pieršym namieśnikam ministra ŭnutranych spravaŭ, u mai taho ž hoda — ministram.
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1616
Kamientary