Vyjšaŭ pierakład Novaha Zapavieta na paleskuju havorku

Dziakujučy Klimčuku jevanhielisty zahavaryli na movie jaho rodnaj vioski Simanavičy Drahičynskaha rajona. Pierakład dajecca ŭ zachodniepaleskaj sproščanaj transkrypcyi dla taho, kab kožny čałaviek moh čytać tekst biez kamientaroŭ tak, jak jany hučać u brescka-pinskich havorkach.

Pavialičyć

Heta ŭžo druhoje vydańnie pierakłada Novaha Zapavieta Klimčuka, hetym razam poŭnaje. Inicyjatar publikacyi — prajekt «Tradycyja» pad kiraŭnictvam Sieržuka Doŭhušava. Hrošy na knihu źbirali kraŭdfandynham.

Kandydat fiłałahičnych navuk Fiodar Klimčuk byŭ zachopleny taksama historyjaj, falkłoram i etnahrafijaj nie tolki rodnaha Paleśsia i Biełarusi ŭ cełym, ale i mnohich krain Jeŭropy. Jon daśledvaŭ historyju takich etnična składanych rehijonaŭ, jak Krym, byłaja Juhasłavija, Karabach. Pieršym u Biełarusi jon staŭ vykarystoŭvać etnalinhvistyčnuju mietadałohiju, raspracavanuju akademikam Mikitam Tałstym. Vialikuju častku navukovych daśledavańniaŭ Fiodar Daniłavič pravodziŭ u rodnaj vioscy Simanavičy (10 km na poŭnač ad Drahičyna) i ŭ zachodniepaleskim rehijonie. Za jaho plačyma bolš za 200 navukovych prac i bieźlič ekśpiedycyj.

Narodnyja śpievy byli jašče adnym zachapleńniem Fiodara Klimčuka. Jon viedaŭ kala tysiačy piesień na miascovym dyjalekcie, na litaraturnaj biełaruskaj, na ŭkrainskaj, ruskaj i polskaj movach, jakim navučyŭsia ad maci Nastaśsi Andrejeŭny Klimčuk i ad mnohich adnaviaskoŭcaŭ.

Dla pierakładu asnoŭnaj častki Novaha Zapavieta spatrebiłasia bolš za 20 hadoŭ. Sam Fiodar Daniłavič pisaŭ, jak heta adbyvałasia: «Zvyčajna… braŭsia adzin vierš… Tekst pieračytvaŭsia. Zatym ja ŭ dumkach pieramiaščaŭsia ŭ Palestynu pieršaj pałovy I st. n. e., nibyta stanaviŭsia niepasrednym naziralnikam tych padziej… I raspaviadaŭ svaim ziemlakam… što pabačyŭ. Potym ja heta paviedamleńnie zapisvaŭ».

Pavialičyć

Dla pierakładu vykarystoŭvaŭ teksty na biełaruskaj, ukrainskaj, ruskaj, starasłavianskaj movach. Pierakłaŭšy kavałačak, Fiodar Daniłavič začytvaŭ jaho maci. Kali jana kazała: «Nie, my tak nie havorym,» — pierarablaŭ. Udakładniaŭ u starejšych adnaviaskoŭcaŭ roznyja słovy. Kazaŭ, što kali na niejkuju movu pierakładzienaja Biblija, značyć, hetaja mova nikoli nie źniknie, nie zabudziecca. Jaho praca — sproba zachavać havorku rodnaj paleskaj vioski na stahodździ. Dyjalekty, na jakich isnuje bahataja litaratura, va ŭschodniesłavianskaj tradycyi pryniata nazyvać litaraturnymi mikramovami, a ŭ inšych krainach ich nazyvajuć rehijanalnymi movami.

Fiodar Klimčuk vydaŭ pa-zachodniepalesku taksama «Słova pra pachod Iharavy», uryŭki z tvoraŭ Hamiera, Tałstoha i Hohala, pierakładaŭ Šota Rustaveli.

Całkam abo častkova Biblija pierakładzienaja na paŭtary tysiačy moŭ i dyjalektaŭ śvietu. Ciapier siarod ich — i havorka vioski Simanavičy Drahičynskaha rajona.

Nabyć «Novyj Zavit» možna ŭ kniharniach «Akademkniha» (Minsk, pr. Niezaležnaści, 72) i «Imbryk» (HC «Kupałaŭski», paviljon № 37). Apošni prapanuje taksama dastaŭku pa ŭsim śviecie.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0