«Sakatała bočačka» — heta kniha zajmalnych, ale histaryčna praŭdzivych narysaŭ, pryśviečanych samym znakavym ałkaholnym napojam našaj krainy.
U bolšaści vypadkaŭ — całkam zabytym, adkinutym tatalitarnym dvaccatym stahodździem jak «čužynskija», — kaža Aleś Bieły (Kuchmistr Vieraščaka). Jon apisaŭ napoi, jakija stahodździami ŭžyvali našy prodki i jakija da nas dajšli pieravažna pa knihach. Zaraz ža, dziakujučy aŭtaru, možna pačynać praces ich viartańnia ŭ šyroki ŭžytak.
Jakija pieršyja ałkaholnyja napoi źjavilisia na terytoryi Biełarusi? Kolki bočak na hod vypivaŭ siaredniestatystyčny šlachcič u XV—XVII stahodździach? Što takoje «starka», «dubniak», «krupnik»? Pra heta i nie tolki raskaža aŭtar padčas prezientacyi.
Kniha Alesia Biełaha maje i praktyčnuju funkcyju, u čym zmohuć pierakanacca hości prezientacyi — dla prysutnych historyk źmiašaje kaktejli pa staražytnych receptach. Paŭtaryć ich ź lohkaściu možna budzie i doma. Jany, darečy, jość u knizie.
Aleś Bieły — historyk, publicyst, kulturołah. Doktar humanitarnych navuk (Ph.D.). Viadomy błohier — psieŭdanimy Kuchmictr Vieraščaka, Gorliwy Litwin. Daśledčyk kulinarnych tradycyj na terytoryi Biełarusi. Aŭtar knih «Naša strava», «Litvinskaja kuchnia». Haspadar ahrasiadziby «Marcinova Huś».
31 kastryčnika, kafe «Hraj» (vuł. Internacyjanalnaja, 33). Pačatak a 19.00. Uvachod volny.
Ciapier čytajuć
«Kali mnie prylacić, ja hatovaja». Nasta Rahatko — pra seks-scenu ŭ svajoj knizie, prarasijskich svajakoŭ, Hajun i Matolku48
Kamientary