Прэс-служба Міністэрства працы і сацыяльнай абароны адказала на самыя папулярныя пытанні пра працу ў выходныя і святочныя дні.
У Мінпрацы патлумачылі, ці мае права наймальнік прыцягваць работнікаў да працы ў выходныя і святочныя дні. Згодна з Працоўным кодэксам, праца ў дзяржаўныя святы і непрацоўныя дні забароненая, аднак існуюць выключэнні.
Прыцягненне да працы ў выходны дзень павінна афармляцца загадам (распараджэннем) наймальніка, у якім павінны быць указаныя ўмовы кампенсацыі. За кожную гадзіну працы ў святочныя і выходныя дні прадугледжана даплата. Пры здзельнай аплаце працы яна не можа быць ніжэй за ўстаноўленыя здзельныя расцэнкі, а пры пагадзіннай — не ніжэй за гадзінныя тарыфныя стаўкі (аклады).
Аднак існуюць пэўныя абмежаванні па частаце прыцягнення да працы ў выходныя. Заканадаўствам устаноўлена, што на працягу ўсяго каляндарнага года работнік можа быць заняты не больш як у 12 выходных дзён.
Пераносы працоўнага часу ўстанаўліваюцца ўрадам і з’яўляюцца абавязковымі. Яны датычацца толькі работнікаў з пяцідзённым рабочым тыднем, дзе выходныя прыпадаюць на суботу і нядзелю. Работнік не мае права адмовіцца ад пераносу рабочага дня. Акрамя таго, з святочнага непрацоўнага дня нельга афармляць працоўны адпачынак.
У Мінпрацы таксама растлумачылі, ці трэба адпрацоўваць перанос рабочых дзён, калі работнік знаходзіўся ў адпачынку або на бальнічным. Калі перанесены дзень не мог быць рабочым з-за адпачынку, то адпрацоўваць яго ў суботу не патрабуецца.
Цяпер чытаюць
Пра Мелказёрава ў яго апошні дзень: «Было адчуванне, што ён стомлены, бракуе энергіі, рысы твару былі запалыя»1
Каментары