2,6 мільёна турыстаў на 100 чалавек насельніцтва. Музейная вёска Заансе-Сханс у Нідэрландах будзе браць плату за ўваход

Да гэтага населенага пункта нескладана дабрацца з Амстэрдама, і ён карыстаецца вялікай папулярнасцю: у мінулым годзе ў Заансэ-Сханс прыехала 2,6 млн турыстаў — пры тым, што насельніцтва вёскі складае ўсяго 100 чалавек.

Мясцовая рада лічыць такія аб'ёмы вялікімі. Таму з вясны наступнага года тыя, хто жадае паглядзець на славутасці Заансэ-Сханса, павінны будуць плаціць за наведванне вёскі 17,5 еўра.

Такія абмежаванні ўводзяць вельмі нешматлікія населеныя пункты ў свеце, але дырэктар мясцовага музея Марыке Вервей даступна тлумачыць, чаму яны неабходныя.

«У 2017‑м у нас было 1,7 млн наведвальнікаў, а ў гэтым годзе мы, верагодна, атрымаем 2,8 млн. Але ж наша вёска вельмі маленькая! У нас проста няма месца для ўсіх гэтых людзей», — кажа яна.

Але справа нават не толькі ў рэкорднай колькасці турыстаў, дадае Вервей.

«Наведвальнікі не разумеюць, што тут жывуць людзі, таму яны проста заходзяць у чужыя сады, сікаюць у іх, грукаюцца ў дзверы, усё фатаграфуюць і нават заглядваюць у дамы пры дапамозе сэлфі-палак. Усё жыццё ў людзей напаказ!» — скардзіцца дырэктар.

Адзін з млыноў зроблены з дрэва і пафарбаваны ў зялёны колер. Сцены другога пакрыты саломай. Калі ўзмацняецца вецер, лопасці млыноў пачынаюць круціцца. Большасць людзей напэўна хацела б сфатаграфавацца на фоне такой маляўнічай карцінкі.

І, зразумела, сапраўды вельмі многія робяць гэта. Хоць да саміх млыноў адсюль яшчэ даволі далёка, у пунктах, адкуль адкрываецца самы лепшы від, ужо ўтвараюцца чэргі з жадаючых зрабіць сэлфі.

Каля канала, які вядзе да млыноў, таксама чарга. Чуваць кітайскую, англійскую, іспанскую, арабскую, італьянскую і рускую мову.

Чаму некаторым мясцовым жыхарам гэта не падабаецца

Мясцовыя ўлады хочуць стварыць сістэму, пры якой усім гэтым людзям цяпер трэба будзе браніраваць паездку загадзя і аплачваць яе праз інтэрнэт. Прыкладна так жа ў нашу посткавідную эпоху працуюць многія музеі.

Турысты могуць суцешыцца тым, што за свае 17,50 еўра яны атрымаюць бясплатны ўваход у музей і млыны. Зараз за гэта даводзіцца плаціць асобна.

У калекцыі мясцовага музея захоўваецца палатно французскага імпрэсіяніста Клода Манэ, які наведаў Заансэ-Сханс у 1871 годзе і намаляваў тутэйшыя ветракі. А ўнутры млыноў можна ўбачыць, як у XVII стагоддзі галандцы выкарыстоўвалі іх не толькі каб малоць збожжа, але здрабняць сыравіну для вытворчасці фарбы і пілаваць дрэва.

Калі за ўезд у вёску пагодзіцца плаціць хоць бы палова цяперашніх наведвальнікаў, штогадовы даход мясцовых уладаў складзе каля 24,5 млн еўра.

Рада мае намер выкарыстоўваць гэтыя сродкі для догляду за млынамі і пабудовы новых аб'ектаў, такіх як туалеты. Але новаўвядзеннем вельмі незадаволеныя ўладальнікі мясцовых крам і рэстаранаў.

Гэтыя крамы таксама можна назваць свайго роду славутасцямі: напрыклад, супрацоўнікі сырнай крамы носяць нацыянальныя касцюмы, а ў абутковай краме дэманструюць тэхналогію вытворчасці кломпаў — традыцыйных драўляных чаравікаў.

Да таго ж крамы знаходзяцца ў старых і маляўнічых драўляных дамах. Напрыклад, адна з крам з антыкварыятам і сувенірамі была пабудавана ў 1623 годзе.

Суўладальніца адной з мясцовых сувенірных крам пад назвай «Trash and Treasures» («Адкіды і скарбы») Стэрэ Схаап лічыць, што намер рады браць плату за ўезд у вёску ставіць пад пагрозу даход уладальнікаў рэстаранаў і крам.

«Гэта проста жах. Цяпер людзі, у якіх няма вялікіх грошай, прыехаць сюды не змогуць, — кажа Схаап. — У выніку многія крамы проста зачыняцца». «Калі ў вашай сям'і чатыры чалавекі, то давядзецца заплаціць каля 100 еўра. Такім чынам у людзей не застанецца грошай на іншыя рэчы», — лічыць ён.

Я працягваю свой шлях да ветраных млыноў і сустракаю дзяўчыну, якая фатаграфуе свайго прыяцеля і пару з Германіі, якая робіць сэлфі.

На балконе аднаго з млыноў, адкуль адкрываецца цудоўны від на галандскія прасторы, я сустрэў Ішана — турыста з Канады. «Не ведаю, ці захачу я заплаціць 17,50, каб сюды прыехаць. Неяк гэта дарагавата — проста за тое, каб паглядзець на пару млыноў», — сказаў ён.

Аднак Элісія — албанка, якая вырасла ў Грэцыі і зараз жыве ў Нідэрландах, — гатова плаціць. «Гэтыя вёскі не такія вялікія, і яны страцяць свой шарм, калі там будзе занадта шмат турыстаў», — лічыць яна.

Стыў, які прыехаў сюды разам з сям'ёй з амерыканскага штата Масачусэтс, таксама бачыць у плаце за ўезд некаторыя перавагі: «Такія дробязныя людзі, як я, паглядзяць на ўсе гэтыя млыны і скажуць: «Ну не, проста за ўезд я плаціць не стану». Але калі ў цану будзе ўсё ўключана, то заплачу з радасцю».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0