«Упэўнены Senior з 4000 і кватэрай». Як моладзь плануе жыццё да 2030+

Катаклізмы — эканамічныя, тэхналагічныя, палітычныя — накрываюць ІТ з галавой, і ўжо сама прафесійная будучыня айцішнікаў, здаецца, не такая цудоўная. Вакансій і так мала, а тут яшчэ AI. Як адчувае сябе ў 2025 моладзь, якая вывучае дакладныя навукі і хоча звязаць сваю прафесію з тэхналогіямі? А моладзь у Беларусі?

Мы звярнуліся да маладых людзей у Беларусі, якія вучацца ці толькі збіраюцца паступаць на фізіка-матэматычныя/тэхнічныя спецыяльнасці, з просьбай расказаць аб тым, як яны бачаць сваю будучыню. І зп. Клікалі не толькі будучых айцішнікаў, але прыйшлі тыя, хто так ці інакш хоча звязаць сваё жыццё з ІТ. Вось што яны расказалі.

«Праз 5 гадоў хацелася б 1,5K, праз 10 патраплю ў еўрапейскую кампанію»

Алег, вучыцца па спецыяльнасці «электронныя сістэмы бяспекі» ў рэгіянальнай ВНУ.

Паступаў умоўна ад безвыходнасці, бо балаў на жаданую спецыяльнасць (АСАІ) не хапала. Як такой «прогі» ў нас вельмі мала. Цяпер заканчваю курсы па франтэндзе, хацеў бы працаваць недзе ў гэтай сферы.

Як такога плана ў мяне няма, але пасля курсаў лепшых хочуць забраць на пазіцыі джунаў без стажыроўкі ў Innovise. Абяцаюць плаціць 200$ без праекта і 400$ — на праекце. Думаю гэта нармальна, можна адкладаць на пераезд. Калі не патраплю ў лік лепшых, пайду стажыравацца. Асабіста мне курсы падаюцца карыснымі, бо выкладчыкі вылучаюць самае важнае і актуальнае. Апроч Innovise, на прыкмеце ёсць кампанія Modsen.

Зрэшты, канцэнтравацца на «фронце» не хачу — буду па магчымасці вывучаць бэк. Было б супер стаць «фулстэкам».

Калі быць максімальна шчырым, то праз 5 гадоў я бачу сябе ў той жа кампаніі, дзе пачаў кар’еру. Хацелася б да гэтага часу зарплату мідла — напэўна, 1 500$.

Праз 10 гадоў, магчыма, патраплю ў нейкую еўрапейскую кампанію. Ведаю, што на сумоўях на такое пытанне лепш адказваць у духу «бачу сябе ў вашай кампаніі», але мы ж не на сумоўі?

У ідэальным сцэнары мяне чакае рэлакацыя ў Польшчу з далейшым пераездам ва ўмоўную Францыю ці Бельгію. Спадзяюся, атрымаецца: бо каб жыць у Еўропе, трэба і зарабляць як еўрапеец. Кампаніі мары пакуль няма, напэўна, яна будзе з новых, якія толькі будуць з’яўляцца. Наконт зарплаты сказаць складана — галоўнае, каб на жыццё хапала.

Замены чалавека штучным інтэлектам не баюся: у любым выпадку ШІ будзе асістэнтам чалавека, а не наадварот. Думаю, за кібербяспекай — будучыня.

У бліжэйшы год — кватэра ў Мінску, праз тры — упэўнены Senior-грэйд і 3,5-4K

Ганна, скончыла каледж па спецыяльнасці «праграмавальныя мабільныя сістэмы», паступае ў БДУІР на «інжынерна-педагагічную дзейнасць». Выдатніца.

— Чаму на педагога? Таму што гэтая спецыяльнасць — у спісе найбольш запатрабаваных эканомікай і з чырвоным дыпломам на яе возьмуць без конкурсу. Тым больш што я ўжо вяду курсы па сістэмнаму аналізу для стажораў у сваёй кампаніі, і педагагічная адукацыя была б вельмі дарэчы.

У гэтай аўтсорс-кампаніі я працую ўжо амаль два гады бізнес– і сістэмным аналітыкам (праект буйнога расійскага рытэйла). Па размеркаванні пасля каледжа. Шукала яго сама — спачатку прайшла там стажыроўку, а потым выйшла на праект.

І тое, што размеркавацца атрымалася ў гэтую кампанію — амаль цуд: траціна маёй групы працуе на заводах, траціна — у дэпартаментах аховы глядзіць запісы з камер назірання.

Мяне ўмовы працы ў дадзены момант задавальняюць. Падчас стажыроўкі атрымлівала «стыпендыю» каля 60 даляраў. З выхадам на праект спачатку было каля 700 даляраў, цяпер, праз амаль два гады — 1500 даляраў.

Лічу, што для выпускніка/пачынаючага спецыяліста гэта вельмі добрая зп. Бянтэжыць толькі тое, што ў цэлым розныя кампаніі бяруць сабе розны «працэнт», так што літаральна за адну і тую ж працу плата можа адрознівацца ў паўтары-два разы.

Па заканчэнні размеркавання вендара я планую змяніць: так, для размеркавання зп — выдатная, але ўсё роўна. Праз тры гады планую дарасці да ўпэўненага Senior-грэйда — думаю, гэта 3,5-4K.

Пасля выпуску з каледжа я спачатку думала не працягваць вучыцца, але ў перспектыве бачу, што адсутнасць вышэйшай адукацыі можа перашкодзіць перайсці на пэўныя (у тым ліку і кіраўнічыя) пазіцыі, таму выбрала для сябе самы просты і хуткі варыянт: завочнае скарочанае ў БДУІР. Пасля завочкі размеркавання няма.

У бліжэйшы час планую працаваць як BA/SA, але з часам, думаю, хацела б перайсці на менеджарскую пазіцыю — напрыклад, стаць Product Owner-ам. Таксама планую працягнуць выкладаць сістэмны і бізнес-аналіз. З маёй спецыяльнасцю, вядома, і настаўнікам інфарматыкі можна стаць. Не ўпэўнена, што хачу працаваць у школе, але як альтэрнатыўны варыянт на выпадак непрадбачаных абставін — цалкам.

Крызісу я не баюся, бо самы складаны этап айцішнай кар’еры — пошук першай працы — ужо пройдзены. Маючы досвед на розных праектах, застацца без працы не баюся. Хоць многія кампаніі і скарачаюць колькасць вакансій, іншыя працягваюць актыўна наймаць. Не веру, што AI цалкам заменіць ІТ-спецыялістаў.

У перспектыве хацелася б сысці ад аўтстафа і працаваць наўпрост з замоўцам. Кампаніі разглядаю ў асноўным расійскія, бо планую жыць і працаваць з Беларусі, а ў расійскіх кампаніях — лепшая зп, няма моўнага бар’ера і шмат цікавых і класных па тэхналагічнаму стэку праектаў.

У бліжэйшы год мы з маладым чалавекам плануем набыць кватэру ў Мінску. Хацелася б часцей хадзіць у адпачынак і падарожнічаць, але з маёй загружанасцю на працы гэта, напэўна, не хутка атрымаецца.

«Праз 10 гадоў, хутчэй за ўсё, жыву ў Польшчы. Там магчымасці і сваякі»

Таццяна, вучыцца на механіка-матэматычным факультэце, плануе кар’еру BA

З перавагамі я вызначылася лёгка: падчас навучання можна паспрабаваць розныя блокі — матэматыку, праграмаванне, аналіз — і зразумець, што табе бліжэй. Цяпер я хацела б стаць бізнес-аналітыкам у якім-небудзь банку ці ІТ-кампаніі, напрыклад, Andersen. Чаму менавіта там? Проста меркую па досведзе сяброў/знаёмых. Так, у Andersen вялікая цякучка кадраў, але для атрымання досведу гэта добрае месца.

Але дзе насамрэч буду працаваць, пакуль не ведаю. Размеркавання ў мяне не будзе, бо вучуся платна.

Па адчуваннях, месцаў, дзе можна зачапіцца, вельмі мала. Некаторыя знаёмыя пачынаюць працаваць на кампаніі з іншых краін і потым пераязджаюць. Такі варыянт я таксама разглядаю.

Цяпер я працую асістэнтам аналітыка (не ў Andersen). Чаму я выбіраю менавіта BA, а не, дапусцім, праграмаванне? Проста выкладчык так цікава падаў прадмет, што ён мне так спадабаўся.

Праз 5 гадоў бачу сябе ў ІТ-кампаніі на стабільнай зарплаце 2000-2500 у. е. У мяне разнастайныя рабочыя кейсы, досвед на рознапланавых праектах. Цяпер на маёй працы ўсё звязана з 1С і бухгалтэрыяй. Хацелася б да гэтага часу пашырыць спектр праектаў.

Адпачываю раз на год — спадзяюся, што ў краінах ЕС (Італія, Германія, Францыя). Жыллё пакуль здымаю, з цяперашнімі цэнамі на кватэры пакупка сваёй пакуль толькі ў марах. Запытаў на сям’ю праз пяць гадоў, бадай, пакуль няма — мне будзе толькі 25.

Праз 10 гадоў у мяне дакладна ўжо ёсць сям’я і хутчэй за ўсё адно дзіця. На працы ў гэты час усё будзе залежаць ад дэкрэтнага адпачынку, мужа і многіх іншых фактараў. Але бачу сябе ў той жа сферы. Думаю, досведу ў мяне ўжо будзе больш і змагу прэтэндаваць на зп ад 3000 у. е.

А яшчэ да гэтага часу я хутчэй за ўсё жыву не ў Беларусі, верагодней за ўсё — у Польшчы. Там больш магчымасцей, а яшчэ цяпер там шмат сваякоў. На самай справе, пераеду пры першай магчымасці, але «праз 10 гадоў» гучыць быццам рэалістычна.

На самай справе, я ніколі не была за мяжой — хто ведае, можа, мне і не спадабаецца, але паспрабаваць вельмі хацелася б.

А цяпер мне проста патрэбны досвед — сапраўды добрыя кейсы, каб зацікавіць працадаўцу.

«Медыцына не маё, а дзе буду працаваць у ІТ, пакуль не разумею»

Віктар, вучыцца па спецыяльнасці «інжынер-праграміст», не хоча працягваць кар’еру медыка

Вызначыцца з айцішнай спецыяльнасцю было нялёгка, і нейкага канкрэтнага плана, на жаль, у мяне пакуль няма.

Проста я кручуся адразу ў дзвюх сферах, мая першая адукацыя — медыцынская, сярэдняя спецыяльная. Але з улікам таго, як жыве сярэднестатыстычны медык у нас у краіне (на жыццё хапае, але як заўсёды хочацца большага) і з улікам усіх інтарэсаў (больш-менш у камп'ютарах разумею) я вырашыў выбраць для сябе ІТ-спецыяльнасць. Вучуся на завочным, працую як медык.

У якой сферы хачу працаваць і дзе канкрэтна, пакуль таксама не разумею, бо ўвогуле пакуль не бачу карціны ІТ у Беларусі, не бываю ў офісах ІТ-кампаній — проста пакуль не паспяваю. Але нейкі досвед ёсць: дызайн рабіў, нейкія рэчы з кодам таксама, але таскі былі несур’ёзныя: а-ля напішы калькулятар на пітоне ці выканай найпрасцейшую задачку на С++.

З медыцынай звязваць будучыню дакладна не хачу (адпрацоўка ўжо закрыта, з гэтым ніякіх праблем), бо зразумеў з часам, што гэта не маё.

• 1
• 0
• 2
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0