«Radziviłava» miaža VKŁ ź Livonijaj značna supadaje z sučasnaj miažoj Biełarusi
Cikavaje nazirańnie zrabiŭ biełaruski daśledčyk Aleh Lickievič u pieradapošnim numary «Istoriko-hieohrafičieskoho žurnała», zaŭvažyŭ telehram-kanał «De facto. Biełaruskaja navuka».

«Radziviłava» miaža pamiž Vialikim Kniastvam Litoŭskim i livonskim adździaleńniem Teŭtonskaha ordena była demarkavanaja ŭ 1474-1477 hadach. Jaje apisańni byli zroblenyja ŭ 1529, 1541 i 1542 hadach (uklučanyja ŭ knihi Litoŭskaj Mietryki). Aŭtar praanalizavaŭ infarmacyju pra častku miažy ad Bałtyjskaha mora da raki Dźvina.
Była łakalizavanaja bolšaść apornych punktaŭ (taponimaŭ i hidronimaŭ). Zroblena vysnova, što miaža VKŁ ź Livonijaj adlustroŭvałasia na kartach nie jak umoŭnaja linija, jakuju tolki treba było paznačyć na miascovaści. Jana była realnym fizičnym abjektam, jaki składaŭsia z pamiežnych znakaŭ (kamianioŭ, kapcoŭ, adznak na drevach i h. d.)
Na davoli značnaj častcy svajoj praciahłaści «Radziviłava» miaža adpaviadaje sučasnym dziaržaŭnym miežam pamiž Litvoj i Łatvijaj, Biełaruśsiu i Łatvijaj. Na karcie — suadnosiny «Radziviłavaj» miažy z bolš rańnimi miežami VKŁ ź Livonijaj.
Ludzi ździŭlajucca tamu, što ŭ vioskach na Brasłaŭščynie niama płatoŭ. Čym heta možna patłumačyć?
«Ruskaja skrypka na Branščynie — fienomien, pra jaki vy i nie viedali». Biełarusaŭ razzłavała pryŭłaščvańnie ichniaj nacyjanalnaj kultury
«Movu svaju zabyli, a historyju kraduć!» U Litvie znoŭ vybuchnuła dyskusija vakoł lićvinizmu
Kamientary
Słava Ludziam našaha Kraju !