Praz anamalna ciopłuju zimu ŭ Biełarusi pračnulisia miadźviedzi. Heta moža być niebiaśpiečna
Niadaŭna ŭ Haradockim i Viciebskim rajonach adnačasova fiksavali 5-6 miadźviedziaŭ, jakija karmilisia na adnym poli.
Praz anamalna ciopłuju zimu ŭ Biełarusi ŭ Biełarusi pračnulisia niekatoryja miadźviedzi. Heta moža pahražać ludziam, jakija žyvuć u sielskaj miascovaści.
Niadaŭna ŭ Haradockim i Viciebskim rajonach adnačasova fiksavali 5-6 miadźviedziaŭ, jakija karmilisia na adnym poli. U taki čas karmavaja baza bolš biednaja, tamu jany mohuć zajmacca drapiežnictvam abo spustašać pasieki na prysiadzibnych učastkach, paviedamlajuć «Vitiebskije viesti».
Jak raskazała bijołah ź Viciebskaha dziaržuniviersiteta Alena Šaŭrova, les užo žyvie viasnovym žyćciom, choć čas dla hetaha jašče nie zusim nadyšoŭ. Heta jaskrava ilustrujecca i na prykładzie pradstaŭnikoŭ žyviolnaha śvietu. Tak, u zajcaŭ i lisic na miesiac raniej pačaŭsia hon — šlubnyja hulni. Tym časam zajcy-bialaki ŭ svajoj zimovaj afarboŭcy stali bolš uraźlivymi dla drapiežnikaŭ.
Zatoje dla niekatorych vidaŭ žyvioł anamalnyja zimy akazvajucca spryjalnymi.
«Babry ŭ taki čas hoda raniej byli lohkaj zdabyčaj dla drapiežnikaŭ. Jany vielmi dobra płavajuć i nyrajuć, ale na sušy — niaŭkludnyja i časta stanavilisia abjektam palavańnia vaŭkoŭ. Adnak sioleta babram žyviecca značna lahčej», — raskazała ekśpiertka.
Dla kazul, aleniaŭ i łasioŭ biaśśniežnaja zima pieranosicca lahčej — karmicca i pieramiaščacca nie tak ciažka, možna jeści karu dreŭ i zialonuju travu, što prabivajecca z-pad ziamli.
Ciapier čytajuć
«Chavaješ svoj žach, bo heta škilet sa skuraj». Śviatłana Cichanoŭskaja pryznałasia, ci paznała Siarhieja praź piać hadoŭ1
Kamientary