U Jerevan, kab nie dražnić Maskvu
Oba-na, voś vam i miadovy miesiac! Nakarkali! :) Łukašenka z małym Kolem rezka lacić ŭ Jerevan, kamisarka Fierera-Valdner rezka zastajecca ŭ Brusieli. Piša ŭ svaim błohu Alaksandr Kłaskoŭski.
Oba-na, voś vam i miadovy miesiac! Nakarkali! :) Łukašenka z małym Kolem rezka lacić ŭ Jerevan, kamisarka Fierera-Valdner rezka zastajecca ŭ Brusieli.
Jaje razrekłamavany vizit u «apošniuju dyktaturu» kali i adbudziecca, to ŭ krasaviku. U aparacie ES spačatku ćmiana ćvierdzili pra pierahružany hrafik kamisarki. Potym sama jana łapidarna patłumačyła Labiedźku z Kazulinym, što varta dapracavać peŭnyja pytańni. U rešcie rešt, z brusielskich kułuaraŭ pratočvajecca: nie palacieła, bo ź Minska namiaknuli, što na randevu z Łukašenkam spadziavacca nie vypadaje.
Takim čynam, heta fint biełaruskaha boku.
Adzin tytulny apazicyjanier padzialiŭsia sa mnoj takim mierkavańniem: Łukašenka vypraboŭvaje miežy ciarpieńnia Jeŭropy. Kali taja źjadaje čarhovuju pilulu, značyć, možna i dalej vykidvać koniki.
Adnak kuraž dziela kuražu naŭrad ci patrebien navat takomu impulsiŭnamu dziejaču.
Naŭrad ci tut na pieršym płanie zadača padražnić Brusiel. Najchutčej što — nie razdražniać Maskvu.
Litaralna ŭčora ad čałavieka, što maje dačynieńnie da palityčnaj kuchni bundestaha, ja pačuŭ: «My chočam adciahnuć Biełaruś ad Rasii, i rasijcy heta zrazumieli».
Vidać, nie tolki zrazumieli, ale i stali biez ekivokaŭ stavić pytańnie: a ci nie zahulaŭsia ty, Ryhoravič, u jeŭrapiejski viektar?
Tak što raptoŭny adlot u Jerevan — heta nie razryŭ z Brusielem, a taktyčny chod. Admaŭlacca ad narmalizacyi dačynieńniaŭ ź ES mienavita tady, kali pajšła takaja karta, było b hłupstvam. Inšaja reč — piersanalna dystancyjavacca.
Zrazumieła, usie viedajuć, chto ŭ Biełarusi vyrašaje pytańni. Ale palityka — heta sucelnaja hulnia simvałaŭ. Mienavita tamu, u pryvatnaści, da takoha hradusu hłabalnaha kipieńnia daviali pytańnie ab pryznańni/niepryznańni maleńkich hruzinskich pravincyj.
Tak što chaj sabie, naprykład, na ŭstanoŭčy samit «Uschodniaha partniorstva» ŭ Prahu lacić ministr Martynaŭ (ci premjer Sidorski). Brusiel prapracoŭvaje taki varyjant.
A što, i vaŭki sytyja, i kozy cełyja. Apazicyja zadavolenaja: my ž kazali, što Łukašenka nie zasłužyŭ, vo nas i pačuli! Pavažajuć... Jeŭropa taksama zachoŭvaje tvar: nu chto ciapier skaža, što całujemsia z dyktataram? Narešcie, i sam aficyjny kiraŭnik Biełarusi nibyta vymyvaje ruki: ja tam ničoha nie padpisvaŭ!
Darečy, mnohija ahladalniki absalutna niekarektna atajasamlivajuć dva pytańni: zaprašalnik dla Łukašenki ŭ Prahu i ŭdzieł našaj krainy ŭ novaj prahramie ES. Ź pieršym sapraŭdy jość prablema. A voś anhažavać siniavokuju respubliku ŭ novy prajekt Brusiel hatovy praktyčna na lubych umovach. Dakładniej, biez anijakich umoŭ.
Kułuarnyja zajavy ludziej ź jeŭrapiejskaj palityčnaj kuchni pakazvajuć na toje, što bilet na ciahnik «Uschodniaha partniorstva» Biełarusi ŭžo, ličy, zabraniravali.
Kamientary