Fotarepartaž z błohu Andreja Lankieviča.
Baba Uładzia ź vioski Sałaćcie Haradzienskaha rajonu ŭzimku, kali niama haspadarčaj pracy, razam sa svajej siastroju tkuć dyvany.
Ničoha nie źmianiłasia – jana da hetaha sadzić lon, ź lnu robić kudzielu, farbuje jaje ŭ patrebny koler. Tkuć i praściny. Tolki vybielvajuć užo nie na voziery ŭ marazy, a pa-prostamu, chlorkaj. Joj amal 80. Muž pamior niekalki hadoŭ tamu. Jaje enerhii chapiła b na niekalki čałaviek – karova, parsiuk, siena vozić na vazku sama ŭ adrynu, kaža: «Dzieci kazali, što kasić bolš nia buduć. Dyk Boh daŭ łaski – pryjechaŭ kambajn, usio skasiŭ. Dyk ja sama voś na hetym vazku ŭsio i paciahała». Za pracaj raspaviadaje i pra ciapierašni čas: «Nie hrašycie, dzietki, usio majecie. Za nami daktary nia biehali. Bosyja chadzili na bałota žuraviny źbirać. I źmiei kusali. I ničoha». Pra minuŭščynu ŭspaminaje ciažkija rečy: «Paśla vajny idziem, baču – u vaknie lampačka śviecicca! Dziva było. Zajzdrościli. Z łučynaj žyli. Baćka skupy byŭ. Łučynu škłom navat nie zakryvaŭ – ekanomiŭ. Dziaciej šmat ražali. Čuła, što niekatoryja mamki małaka niemaŭlam nie davali – čakali, kab pamierli. Ciažkija časy byli. A zaraz chto b moh padumać, što ŭsio tak źmienicca!»
Moj baćka kaža, što dziaciej ŭ siamji było šaściora. Uładzisłava reahuje: «Ci tvaja mamka jakaja zaraznaja była?» Mnie kaža: «A ty voś usio jeździš, jeździš. Supakojsia. Pabudź z baćkami, paviesiali ich». A sama ŭstaje a 5-j ranicy paśla viasiella ŭnuka, dzie tańčyła da 1-j nočy, 5 hadoŭ tamu mieła kania, karovu, parsiukoŭ, kurej… Jana nikoli nie stamlajecca. Dzieci jaje stamlajucca, jana – nie. Dzieci kažuć: «Chopić toj pracy» – jana na siabie siena ciahaje.
Ciapier čytajuć
Siłaviki raskazali, za što praviali chapun na tenisnym matčy1
Siłaviki raskazali, za što praviali chapun na tenisnym matčy
«Adnavili hramadski paradak, nie sastupiŭšy patrabavańniam novych vybaraŭ». Što piša Hrokipiedyja pra pratesty, Łukašenku, movu i jak dzielić spadčynu VKŁ1212
Kamientary