Яшчэ ў адным райцэнтры закрываюць раддом — парадзіх з Каменца будуць накіроўваць у буйнейшыя гарады
Як стала вядома «Нашай Ніве», з 1 студзеня 2026 года ў Каменцы, райцэнтры ў Брэсцкай вобласці, закрываецца радзільнае аддзяленне. Гэта пацвердзілі і ў самой бальніцы.
Звязана гэта з невысокай нараджальнасцю ў горадзе з васьмітысячным насельніцтвам, пры якой, па ацэнках Мінздароўя, няма сэнсу ўтрымліваць асобнае аддзяленне з персаналам.
Пры гэтым цяжарныя жанчыны ўсё яшчэ змогуць стаяць на ўліку ў гінеколага па месцы рэгістрацыі.

Бліжэйшыя радзільныя дамы для камянецкіх жанчын цяпер будуць даступныя ў Брэсце ці Кобрыне, што знаходзяцца за 44 і 54 кіламетры адпаведна.
Сярод некаторых жыхарак райцэнтра, якім хутка нараджаць, навіна ўжо выклікала хваляванне.

«А калі не паспець даехаць? Што тады? Мне нараджаць у студзені і, калі шчыра, я баюся, бо ехаць да Брэста гадзіну, а чацвёртыя роды могуць быць вой як хуткія», — падзялілася перажываннямі блогерка Ірына Шумік.
У каментарах дзяўчыну пачалі супакойваць, маўляў, паспееш даехаць да Брэста, не ты першая — жыхаркі Маларыты, Жабінкі, Пружан і тым больш вёсак так робяць даўно. А калі хочаш перастрахавацца — кладзіся ў стацыянар раней.
«Я нараджала ў Брэсце, у Кобрыне і ў Камянцы, і, калі мне б далі выбар, я б нараджала толькі ў Камянцы», — напісала блогерка ў каментарах.
Некаторыя прыводзілі дадатковы аргумент на карысць буйнейшых радзільняў — будзе лепш па камфорце і тэхніцы.
«Я б, калі шчыра, цешылася магчымасці нараджаць у Брэсце», — падзялілася адна з дзяўчын.
Яшчэ адна беларуска падтрымала пасыл.
«Для паўнаты інфармацыі варта дадаць, у якім стагоддзі захрасла Камянецкая радзільня. Наколькі абгрунтавана было б праводзіць абнаўленне ўсяго — палат, абсталявання, дзе ўзяць лекараў працаздольнага ўзросту. У асноўным усе парадзіхі загадзя шукаюць магчымасць нарадзіць у Кобрыне па накіраванні ці ў Брэсце платна (або прыехаць ужо ў працэсе родаў)».
З такімі аргументамі пагаджаюцца і акушэры-гінеколагі. Так, Станіслаў Салавей у каментары «Нашай Ніве» раней тлумачыў, што выдаткаваць больш часу на дарогу звычайна не страшна, а вось абсталяванне і кампетэнцыя дактароў сапраўды граюць ролю.
«Лепш узмацняць міжраённыя бальніцы, каб там была сапраўды якасная дапамога, чым утрымліваць шмат дробных, дзе не будзе ні пацыентаў, ні персаналу, ні апаратуры — толькі шыльда ад таго, што гэта бальніца», — даводзіў доктар.
«Калі ты нешта не робіш пастаянна, ты губляеш кваліфікацыю. Калі няма пацыентаў, то які сэнс існавання радзільні — проста каб яна была? Прыняць роды — гэта не праблема, а калі ў жанчыны будуць ускладненні, то ў такой сітуацыі там ужо могуць не даць рады, бо для крытычных сітуацый трэба ўтрымліваць добрую каманду, а калі лекар большую частку часу нічога не робіць, ён губляе кваліфікацыю. І лепш грошы на ўтрымліванне незагружаных аддзяленняў пусціць на дадатковую машыну хуткай дапамогі ці на верталёт, каб пры, дапусцім, цяжкім крывацёку даставіць пацыентку туды, дзе яе і дзіця сапраўды змогуць выратаваць».
Яшчэ ў 2020 годзе ў Міністэрстве здароўя абазначылі, што закрыццё радзільняў — справа часу ў гарадах, дзе будуць прымаць менш за 100 родаў за год. Пры такіх паказчыках парадзіх перанакіроўваюць на міжраённы ўзровень.
У сувязі з гэтым у 2024 годзе, напрыклад, закрылася акушэрскае аддзяленне ў Докшыцах, закрыліся яны і ў Калінкавічах, Слуцку і іншых гарадах Беларусі. Усё гэта найперш звязана з нізкай нараджальнасцю ў краіне. Па афіцыйных даных, у 2024 годзе ў Беларусі нарадзілася 58 938 дзяцей — гэта гістарычны антырэкорд.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары