У Казахстане былі рашуча настроеныя адстраляць каля мільёна сайгакаў, але жывёлы схаваліся ў Расіі
Казахстан падвёў вынікі спробаў скараціць колькасць сайгакаў, але план фактычна праваліўся. Замест запланаванага істотнага змяншэння папуляцыі значная частка жывёл проста мігравала ў Расію, уцякаючы ад масавых адстрэлаў, паведамляе RTVI.
Паводле плана, з 1 ліпеня да 1 снежня Казахстан павінен быў знізіць пагалоўе сайгакаў прыкладна на 20% — адстраляць каля 800 тысяч асобін. Аднак на практыцы было «вынята» толькі каля 200 тысяч жывёл, што складае прыкладна чвэрць ад запланаванага.
Гэта не аказала істотнага ўплыву на агульную колькасць: у 2025 годзе папуляцыя дасягнула рэкордных 4 мільёнаў, а ў 2026-м, паводле прагнозаў, вырасце яшчэ на мільён — да 5 мільёнаў асобін.
Міністр экалогіі і прыродных рэсурсаў Казахстана Ярлан Нысанбаеў паведаміў, што адстрэл вёўся згодна з навуковымі рэкамендацыямі, а тушы перадаваліся на мясаперапрацоўчыя прадпрыемствы.
Пры гэтым ён прызнаў, што значная частка сайгакаў з пачаткам кампаніі адышла ў іншыя рэгіёны, у тым ліку на тэрыторыю Расіі, асабліва ў прыгранічныя раёны.
Праблема сайгакаў востра стаіць як у Казахстане, так і ў Расіі: вялізныя статкі вясной і летам мігруюць праз межы, дратуюць палі і знішчаюць пасевы, наносячы вялікія страты фермерам. Асабліва цярпяць ад гэтага Заходне-Казахстанская вобласць і расійскія рэгіёны, у тым ліку Саратаўская вобласць.
Адна з ключавых прычын няўдачы праграмы — адсутнасць выразнага разумення, што рабіць з адстралянымі жывёламі. Праблемы з перапрацоўкай, утылізацыяй, а таксама строгія міжнародныя абмежаванні на гандаль рагамі сайгака значна знізілі зацікаўленасць бізнэсу. Толькі ў снежні 2025 года на канферэнцыі CITES ва ўзбекскім Самаркандзе Казахстан атрымаў дазвол на абмежаваны і строга кантраляваны гандаль рагамі, але гэта не азначае імгненнага адкрыцця экспарту.
Эксперты адзначаюць, што аптымальная колькасць сайгакаў для тэрыторыі Казахстана — каля 800—900 тысяч асобін. Сённяшняя папуляцыя перавышае гэты ўзровень больш чым утрая, што пагражае дэградацыяй экасістэм, ростам сацыяльнай напружанасці ў сельскіх раёнах і магчымымі ўспышкамі эпідэмій як сярод жывёл, так і сярод людзей.
На гэты момант улады Казахстана фактычна захавалі статус-кво: праблему прызналі, але эфектыўнага механізма яе вырашэння пакуль не распрацавалі. У 2026 годзе ўраду даручана падрыхтаваць новую стратэгію «ўстойлівага кіравання» папуляцыяй сайгакаў.
Цяпер чытаюць
Пра Мелказёрава ў яго апошні дзень: «Было адчуванне, што ён стомлены, бракуе энергіі, рысы твару былі запалыя»1
Каментары
Это вам не на донетчине наступать,тут опыт нужен.
- "... дзе ж цябе мне пахаваці?"
- "... не лажыце ўскрай дарагі -
дратаваці будуць ногі..."
Пісаў хтосці з беларускіх савецкіх паэтаў. Але хто, як і больш даслоўна, зараз не магу ўспомніць.