У новым аналітычным выпуску ТОКу эканамічная аглядальніца Вольга Лойка разважае пра панічны страх Лукашэнкі перад Пуціным і яго жаданне атрымаць міжнародныя гарантыі бяспекі для краіны.
«Пасля інтэрв'ю з Шустэрам, у мяне засталося ўстойлівае адчуванне, <…> што Лукашэнка баіцца Пуціна», — падзялілася Вольга Лойка.
«Калі ты глядзіш пра тое, што ты так добра ведаеш, ты адзначаеш нейкія такія дробныя зусім рэчы, на якія, магчыма, не звярнуў бы ўвагі, калі б сачыў за сюжэтам», — тлумачыць аглядальніца.
Аналізуючы інтэрв'ю, Лойка адзначае, што Лукашэнка гаварыў пра Пуціна «з прыдыханнем, абсалютна шчырым»:
«Ну, хлопцы, ну гэта наогул не я. Ну вы разумееце, што, ну вось Пуцін сказаў: «Выводзь вось так». А я што мог? Гэта вы ў яго з Зяленскім пытайцеся», — цытуе аглядальніца рыторыку палітыка.
Па яе меркаванні, за гэтымі словамі хаваецца панічны страх:
«Мне здавалася, што ён зараз устане і скажа: «Слухай, забяры мяне адсюль. Таму што, рэальна, ён псіхічны. І калі ён вырашыць з гэтых вучэнняў выходзіць праз Варшаву ці праз Вільню, ці на Берлін папрэ, мужыкі, я нічога не змагу зрабіць. Вы ж бачыце, як ён з намі з усімі абыходзіцца».

На заўвагу Насты Роўды, што Лукашэнка ўсімі спосабамі публічна абараняе і апраўдвае дзеянні Пуціна, Лойка адказала, што гэта з'яўляецца праяўленнем стакгольмскага сіндрому. На яе думку, за гэтай абаронай хаваецца спроба паказаць сваю ўласную ўразлівасць і залежнасць:
«Хлопцы, вы ўяўляеце, што ён са мной зробіць? Мы з ім, між іншым, сам-насам у гэтым бункеры. Мне страшна. Ратуйце мяне тэрмінова хто-небудзь. Я апынуўся з ім у адной лодцы і ў вельмі непрыемнай сітуацыі».
Вольга Лойка выказвае ўпэўненасць, што Лукашэнка баіцца не столькі ваеннага ўварвання з боку Расіі, колькі «вельмі мірнай анексіі», якая зробіць страту незалежнасці незваротнай, і хацеў бы атрымаць гарантыі бяспекі ад такога сцэнарыя:
«Зараз абмяркоўваецца, прычым дастаткова актыўна, калі будзе размова пра гарантыі бяспекі Украіне, ці трэба там прапісаць гарантыі бяспекі Беларусі і ў якім выглядзе? І быццам выглядае, што трэба, каб усё ж адбіць жаданне ў Пуціна прэтэндаваць на Беларусь.
Але з іншага боку, гэта ж абарона ад нападу. А Лукашэнка баіцца не нападу, а вельмі мірнай анексіі — рэферэндум ці яшчэ нешта вельмі падобнае, дзе ўсе большасцю галасоў, цалкам дэмакратычным шляхам, дружна ідуць у Расію. <…>
Я думаю, што яго гэта вельмі моцна турбуе. Гарантыі бяспекі ён бы хацеў, і гарантыі бяспекі ў тым ліку ад вось такіх мірных паглынанняў таксама».
Па меркаванні аглядальніцы, для Лукашэнкі важная суб'ектнасць Беларусі, захаванне яе незалежнасці. І ў гэтым «адна з вельмі нешматлікіх кропак, дзе нашы інтарэсы з інтарэсамі рэжыму, увогуле, супадаюць».
Каментары
Лу баіцца Пу...
Колькі ўжо дзяцігоддзяў гэткай аналітыкі ад гэткіх аналітыкаў?
Лепш бы трымалі свае меркаванні пры сябе.
Інтарэсы беларусаў - жыць па-людску, зрабіць лад і парадак ў сваё хаце, у сваёй Рэспубліцы.
У 2020-м таму і прагаласавалі, у чэргах стаялі каб прагаласаваць, за Святлану Ціханоўскую, бо менавіта Ціханоўская больш за іншых кандыдатаў сымбалізавала людскасць, прыстойнасць, шчырасць.
2020-ы не 1994-ы, калі постсавецкае грамадства выспела толькі на змену "прадсядацеля нашага калхоза".
Прадсядацеля Кебіча ("надоел!") хтосьці хацеў змяніць на прадсядацеля Пазьняка ("ён уратуе"), а хтосьці на прадсядацеля Лукашэнку (ён з вамі разьбярэцца").
Хто ня быў падобны на Суперпрадсядацеля, той і не набраў галасоў. Зразумела, што перамог самы крыклівы папуліст.
Але яшчэ раз, і гэта важна, 20-ы не 94-ы, у 20-ым кожны свядома ішоў галасаваць за лад і парадак, за людскасць.
І вось гэты агульны для ўсіх нас нацыянальны інтарэс - годнасць, у хаце-краіне лад і парадак аніяк не супадаюць і не могуць супасці з інтарэсамі мафіёзнай злачыннай групоўкі з неадэкватам на чале.
А тое, што ён Пуціна баіцца... Дык а каго ён не баіцца? Найбольш баіцца беларускага народа: на любы чых высылаецца атрад узброенных карнікаў. Баіцца тых, хто сядзеў і тых хто не сядзеў. Баіцца нават кніжкі, верша, лайка.
Бо добра ведае, што ягоныя інтарэсы сітуатыўна могуць супадаць з інтарэсамі Пуціна, але ну аніяк не супадаюць з інтарэсамі народа.