Fałafiel: vy dumajecie, što heta składana — ani!
Hetaja strava hurtuje: jana daspadoby jak viehietaryjancam, tak i nieviehietaryjancam.
Naradziłasia jana na Blizkim Uschodzie. Fałafiel — heta tradycyjnaja strava jak u Izraili, tak i ŭ arabskich krainach.
Varyjacyj jaho — śviet. Fałafiel moža być jak šarykami, tak i pałačkami, i burhierami. Prypravami kožny moža nadać jamu svoj smak.
Tak, jak draniki mohuć być z varyjacyjami, ale musova z dranaj bulby, tak fałafiel hatujecca z mołataha nutu — jaho jašče nazyvajuć tureckim harocham, i ŭ kramach jaho možna znajści pa canie zvyčajnaha našaha harochu. Možacie nazyvać jaho «dranym», bo jaho mieluć u kambajnie tym ža nažom, što i bulbu na draniki.
Nut zamočvajem na noč (minimum na 12 hadzin). Heta važna — nienamočany nut, jak i fasolu ci haroch, davodzicca hatavać našmat daŭžej.
Pierad tym, jak nut zmałoć, vysušycie jaho ručnikom.
Vysypcie nut u kambajn, dadajcie cybulku, časnok, kmien i kinzu. Pieramialicie. Mienavita kinza ŭ spałučeńni z časnakom daje fałafielu charakterny smak, jaje nie škadujcie.
Jajka ŭźbicie trochi, vysypcie ŭ jaho pieramołaty nut, dadajcie soli, piercu, imbiercu. Dobra vymiešajcie.
Lapicie z nutu małyja šaryki.
Tušycie jaho ŭ dobrym słoi aleju — voś jak pončyki smažać — prykładna try chviliny z kožnaha boku. Jak vam padabajecca — abo mienš, abo macniej, da karyčnievaj skurački.
Fałafiel. Inhredyjenty
Na 200—250 h nutu
pučok śviežaj kinzy (hramaŭ 30) ci dobruju łyžku sušanaj kinzy
adnu małuju cybulku
dva małyja ci adzin vialiki zubok časnaku
krychu kmienu
adno jajka
kryšačku mołataha imbiercu
čyrvonaha piercu i soli da smaku
ciortyja suchary (kali chočacie abkačać)
Ciapier čytajuć
Syn Siarhieja Bulby źbiraje hrošy ŭ Polščy, prydumaŭšy sabie bijahrafiju vieterana i palityčnaha ŭciekača7
Kamientary