Padrobka pad festyvalnaje kino, padrobka pad žanr, padrobka pad "duchoŭnaść" i padrobka... pad Michałkova.
12
Rasieja, 2007, kalarovy, 153 chv.
Režyser: Mikita Michałkoŭ
Roli vykonvajuć: Mikita Michałkoŭ, Siarhiej Makaviecki, Valancin Haft, Siarhiej Harmaš, Siarhiej Hazaraŭ, Alaksiej Harbunoŭ, Raman Madzianaŭ, Viktar Viaržbicki, Jury Stajanaŭ, Siarhiej Arcybašaŭ, Michaił Jafremaŭ, Alaksiej Piatrenka, Alaksandar Adabašjan
Žanr: Drama
Pryzy: Naminacyja na “Załatoha lva” Venecyjanskaha kinafestu, Admysłovy pryz MKF u Venecyi za aktorski skład
Adznaka: 4,5 (z 10)
12 prysiažnych vyrašajuć los čačenskaha chłopca, jakoha abvinavačvajuć u zabojstvie pryjomnaha baćki, rasiejskaha aficera. Sprava zdajecca jasnaj, ale ŭ adnaho z prysiažnych jość sumnievy…
Sam Mikita Michałkoŭ vystupiŭ u karcinie režyseram, scenarystam – i aktoram. Jahony hieroj z daŭhimi biełymi vałasami – staršynia prysiažnych – usio zahadzia viedaje, usio razumieje, usich vysłuchoŭvaje, ale da času maŭčyć…
Fabuła klasyčnaj karciny Sidni Lumieta “12 raźjušanych mužčynaŭ” pieraroblena Mikitaj Michałkovym na rasiejski kapył. Na ekranie kino “najvyšejšaj padrobki”.
Heta padrobka festyvalnaja, bo čačenskaja tema j zvarot da klasyki harantujuć zacikaŭlenaść mižnarodnaje publiki.
Heta padrobka pad žanravaje kino, bo sudovaja drama viazka-nudnaja, naŭmysna-zaciahnutaja, jak zadušlivyja spartovaja zala, dzie sabrali prysiažnych.
Heta padrobka… pad Michałkova.
Paciešnyja detali, kštałtu znojdzienaha ahramnisnaha stanika školnicy, zakratavanaha pijanina j cyrkavoha numaru z adsutnym kakainam – adsyłajuć da rańnich stužak režysera. Ale atrakcyjony nie trahikamična-mudryja, a “ź idejaj” – na słužbie typažoŭ, što musiać symbalizavać siońniašniuju Rasieju.
Taksist, jaki “nienavidzić čurak” (Siarhiej Harmaš), intelihient – były alkaholik (Siarhiej Makaviecki), stary habrej (Valancin Haft), chirurh-kaŭkaziec (Siarhiej Hazaraŭ), zakachany dałakop-chabarnik (Alaksiej Harbunoŭ).
U kožnaha (akramia karykaturnaha “demakrata”) – svaje solnyja vystupy, kožny ŭzhadvaje svajo, vykładaje dušu – kryčyć pra nabalełaje. Ale henyja kryki źnitavanyja pustatoj.
Film – imitacyja “duchoŭnaści”, bo zamiest asabistaj adkaznaści prapanujecca kanfarmizm, zamaskavany pad “sabornaść”. Čałavieka łamajuć praz kalena – dziela adnadušnaha referendumu. Praŭda nia maje značeńnia. Ludzkija vysiłki ničoha nia vartyja.
Hlučnyja sny i bieznadziejna kardonavy hieroj Michałkova kančatkova kasujuć mastacki status karciny.
Zatoje stužka prapanuje idealny varyjant spraviadlivaści: pryznačyć Mikitu Michałkova Hospadam Boham.
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1919
Kamientary