Tatu-mastaku z Homiela, što žyvie ŭ Polščy, patrebna dapamoha. Niekalki miesiacaŭ tamu jamu pierasadzili serca
Homielski tatu-mastak Illa, jaki zaraz žyvie ŭ Polščy, źviarnuŭsia pa dapamohu. Paŭtara hoda tvorca pralažaŭ u špitali, zmahajučysia za svajo žyćcio. Sioleta chłopcu pierasadzili novaje serca. «Biełaruś dla mianie zakrytaja, a ŭ Polščy ja za hety čas staŭ čałaviekam biez statusu i amal biazdomnym».
Na dadzieny momant BYSOL adkryŭ zbor, kab dapamahčy chłopcu.
«Mianie kličuć Illa, ja tatu-mastak z Homiela. Ź dziacinstva mnie było važna stvarać pryhažość i pakidać ludziam dobruju pamiać pra siabie. Kali pačalisia pratesty 2020 hoda, ja ŭžo žyŭ u Polščy, ale nie zmoh zastacca abyjakavym: rabiŭ płakaty, drukavaŭ futbołki z našym (bieł-čyrvona-biełym) ściaham, dapamahaŭ arhanizoŭvać mitynhi ŭ Katavicach. My vieryli, što hołas kožnaha maje važnaść».
U 2021 hodzie tatu-majstru pastavili kardyjostymulatar. Praz hod prybor vyjšaŭ sa stroju, i kłapan razburyŭsia. Lekary skazali, što šaniec adzin — pierasadka serca. Paŭtara hoda Illa lažaŭ u lakarniach, hublajučy pracu, žyllo i dakumienty.
«U sakaviku 2025 hoda mnie pierasadzili novaje serca. Apieracyja padaryła novaje žyćcio, ale zabrała apošnija źbieražeńni: chosteł apłačany byŭ tolki da 26 červienia, pašpart i dazvoł na žycharstva skončylisia, a daktary pakul zabaraniajuć lubuju pracu i navat pajezdki pa horadzie — luboje zaražeńnie moža kaštavać mnie novaha serca. Ja pavinien prymać leki pa hadzinach i nie ŭpuskać ničoha, pavinien vykonvać dyjetu, akramia hetaha kožny tydzień ja pavinien jeździć u kliniku na kantrol i zdavać analizy.
U najbližejšy čas ja pavinien razabracca sa svaimi dakumientami, kab paźniej aformić invalidnaść i atrymlivać sacyjalnuju dapamohu.
U mianie niama siamji i «svaich» u Polščy. Siabry padtrymlivali, jak mahli, ale ich resursy ŭžo skončylisia. A mnie ŭsio jašče patrebna dapamoha, kab dalačycca i nie zastacca na vulicy. Ja vielmi chaču viarnucca da tvorčaści, jakoj žyŭ usio žyćcio, i praciahvać rabić ludziam dobraje i pryhožaje.
Dziakuj kožnamu, chto adhukniecca: svaim udziełam vy padaŭžajecie žyćcio adrazu dvum ludziam, jakija žyvuć zaraz uva mnie».
Łukašenka: Raman Pratasievič — daŭni supracoŭnik biełaruskaj raźviedki59
Kamientary